#474 - Herfstdoorbraak
Sanne opent haar ogen en ziet de wekker verspringen: 06.38. De dag hangt als een donkere wolk boven haar vermoeide hoofd. Het is woensdag, haar schrijfdag. Alleen al het idee dat ze zich vandaag weer moet opsluiten in haar kantoor staat haar tegen. Al weken komt ze geen steek verder. Na een diepe zucht duwt ze haar loodzware benen naar de rand van het bed en tilt met enige moeite haar hoofd van het kussen. Ze zoekt haar nachtkastje af naar een haarelastiek en bindt haar lange oranje haren in een warrige knot op haar hoofd.
Ze schuifelt naar haar kledingkast. Na lang twijfelen trekt ze een eenvoudige spijkerbroek en een wijde crèmekleurige trui aan. Ze wil eerst een flinke kop koffie en sjokt naar beneden. Terwijl de koffiemachine luidruchtig de bonen maalt, opent ze de gordijnen van de erker. Doordat Sanne buitenaf woont, wordt ze verrast door een waanzinnig dichte herfstmist die boven het weiland zweeft. Haar hart maakt een sprongetje en ze voelt ineens een enorme drang om naar buiten te gaan.
Ongeduldig wacht ze tot de laatste zwarte druppels koffie in haar favoriete mok vallen. Ze schiet haastig in haar sneakers en draait de deur van het slot. Eenmaal buiten voelt het fris en vochtig aan. Ze doet haar ogen dicht en haalt diep adem. De koelte van de mist jaagt door haar longen heen. Ze voelt een klein zuchtje wind langs haar wangen glijden. Ondertussen laten ook de eerste zonnestralen zich zien. De typische herfstgeur herkent ze uit duizenden en de mysterieuze mist blijft haar fascineren. De tijd van het jaar waarop net te koud om geen jas aan te doen, terwijl je gezicht opgewarmd wordt door de zon. Sanne is gek op de wonderschone herfst.
Ze opent haar ogen en er verschijnt een glimlach op haar gezicht. Sanne zet haar koffie op de tuintafel, rent terug naar binnen en grist haar laptop uit het kantoor. Ze neemt plaats in de tuin, start haar laptop op en opent haar manuscript. Niet veel later dansen haar vingers ijverig over het toetsenbord. Dit had ze nodig.
Hoi Esther, het is een mooi…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Esther, het is een mooi geschreven verhaal en het leest ook prettig, maar ik blijf op mijn honger zitten. Je gebruikt nu veel woorden om te beschrijven wat ze aantrekt en wat ze drinkt, maar met de opdracht in mijn achterhoofd, wil ik eigenlijk iets meer lijdensweg lezen. Voor mij voegen de tweede en derde alinea daarom niet veel toe.
De laatste drie zinnen zou je eventueel ook weg kunnen laten. Na het beschrijven van wat de herfstlucht met haar doet, zie ik wel voor me wat ze gaat doen als ze naar binnen rent om haar laptop te halen
Doordat Sanne buitenaf woont ---> het leest wat vreemd om hier de naam te zien. Het verhaal wordt vanuit Sanne verteld, de eerste zin geeft dit al aan. Er zijn verder geen andere personages. Voor mij zou hier gewoon "ze" mogen staan.
De tijd van het jaar waarop net te koud om geen jas aan te doen, terwijl je gezicht opgewarmd wordt door de zon. ---> Het eerste deel van de zin is volgens mij niet compleet.
De tijd van het jaar waarop het net te koud is
Nog een klein dingetje: het nummer van de opdracht is 474. In het overzicht staat per abuis 475
Hoi Esther, Dit verhaal…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Hoi Esther,
Dit verhaal neemt de tijd om te beschrijven. Dat kan goed werken en minder goed werken en dat gebeurt in dit geval allebei.
De eerste helft van het verhaal werkt minder goed, omdat je daar de dingen beschrijft die niets met de worsteling zelf te maken hebben. Een knotje op het hoofd, of een slordige paardenstaart, een crèmekleurige trui of een zwarte, het maakt de uitdaging om op te starten als dat niet lukt er niet makkelijker of moeilijker op.
Dat tij keert vanaf: Eenmaal buiten voelt het fris en vochtig aan. Ze doet haar ogen dicht en haalt diep adem.
Dan staan de observaties in dienst van het verhaal, omdat Sanne daar haar inspiratie vindt. Dat leest een stuk beeldender.
Op zichzelf is de schrijfstijl niet slecht. Probeer een volgende keer met een soortgelijk verhaal goed te bedenken wat niet alleen de sfeer van een scène, maar vooral de sfeer van een verhaal goeddoet. Dan komt er een verhaal uit wat van begin tot einde een groot sfeerfeest wordt.
Groet,
Nadine
Ik sluit me aan bij Nadine…
Lid sinds
12 jaar 1 maandRol
Ik sluit me aan bij Nadine. In het begin is het voor mij iets te opsommen, een soort 'en toen', zonder letterlijk die twee woorden te gebruiken. Ik vind het wel een mooie aanzet tot een goed verhaal. Om in het weekthema te blijven, je zinnen zijn goed geschreven. Wat mij betreft mag je daar nog iets meer verhaal van maken.
Hi Fief, Nadine en Hadeke, …
Lid sinds
1 jaar 4 maandenRol
Hi Fief, Nadine en Hadeke,
Bedankt voor de goede en leuke reacties! Hier kan ik weer wat mee. Ik had in eerste instantie beschreven dat de drempel om kleding aan te doen wat hoog lag, dus reikte ze naar haar badjas. Dat had mogelijk meer haar gevoel beschreven.
In ieder geval bedankt! Leuk om deze korte verhalen te schrijven en daar feedback op te ontvangen.
Fijne dag.
Groetjes, Esther