Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#459 - Het heilig boudoir

Met een mand vol verwachtingen en een hart vol warmte bonkte ik op de deur van mijn grootmoeders huis. Oma Sophie slingerde de deur open met een glimlach zo breed als de Schelde. 'Welkom in den heiligen boudoir van grootmoederliefde, mijn schoon kleinkind!'

Overweldigd door de geur van versgebakken koekjes, alsof de goddelijke geuren van de patisserie tot leven waren gekomen, plofte ik neer op de sofa terwijl mijn oma de schaal met lekkernijen tevoorschijn toverde. Ik graaide naar een koekje en tussen de suiker en boter ontdekte ik iets onverwachts: een minuscuul briefje met de woorden: "Er schuilt een moordenaar in de familie!"

Ik verstijfde en mijn ogen schoten van het briefje naar mijn oma. Ze keek mij stralend aan. 'Kind, je wilde altijd al een familiegeheim!'

Mijn mond viel open als een doorgeroeste val. 'Oma, je maakt een grapje, toch?'

'Nee, mijn kleinkind,' antwoordde ze terwijl ze ondeugend naar me knipoogde. 'Wie denk je?'

Een familiebijeenkomst was altijd een absurd theaterstuk. Elk familielid had zijn eigen sinistere geheim. Nonkel Jef verdiende stiekem zijn geld als clown op begrafenissen, tante Sonja trainde postduiven om geheime boodschappen te verspreiden, tante Agatha gebruikte haar talent als fanatieke breister om samenzwerige codes in truien te verwerken en mijn vader onderhield een harem in de kelder. Onze familie was als een maffia met grootmoeder Sophie geurend naar versgebakken taartjes aan het hoofd.  

Ik schudde mijn hoofd, geen idee wie.

'Honderd jaar geleden was ik een bekroonde kokkin, maar de drang naar roem dreef me tot waanzin. Op een dag heb ik mijn rivaal vergiftigd tijdens een kookwedstrijd. Het was de knettersuiker in haar cake die haar naar de eeuwige bakplaat stuurde!'

Ik kon mijn oren niet geloven. 

‘En als je het één keer gedaan hebt, wordt de rest een cakeje!'

Mijn oma, de koekjeskoningin, was een undercovermoordenares? Dit kon niet waar zijn! Ik keek naar haar witte krullen, fijn metalen brilletje en kamperfouliejurk.  'Oma, waarom heb je dit geheim al die tijd bewaard?'

'Het is ons familiegeheim, mijn schone. Het hield de zin voor avontuur levendig in onze aderen!' antwoordde ze met een grijns.

Ik hapte een laatste bijt van een koekje met veel knettersuiker. Erg lekker.

De zin voor avontuur raasde door mijn aderen.

 

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Russisch banket! Lekkere metaforen en absurditeiten. Wel een onsterfelijk ouwe oma.

Je zegt: mijn grootmoeders huis en mijn oma's huis.

ZGG

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hey Tony, fantastisch verhaal, met veel plezier gelezen. Ik had ook een moorddadige oma in gedachten, dat laat ik nu varen. Ik heb het doorgeven van een recept er wel in gehouden.
Bijzondere familieleden, een kleurrijke familie. Prachtig beschreven.
 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tony, 

Als je het hebt over een ommezwaai in toon! Ik wilde al schrijven hoe mooi, bloemrijk en zacht de introductie was, wat betreft het taalgebruik en ineens is er een moordenaar in het spel...
Dat zet mij als lezer voor de rest van het verhaal op scherp. Ik weet niet wat ik moet geloven of wat hyperbolen zijn, maar het mooie is dat dat niet uitmaakt. Door die eerste 'ommezwaai'  heb je een verhaal weten te schrijven dat met alles wegkomt, van doodnormaal tot absurd en alles daartussenin. Het einde is daardoor ook totaal geloofwaardig in zijn ongeloofwaardigheid. Heerlijk origineel en geweldig absurd. Knap gedaan. 

Groet, 

Nadine