#458 Maria

Hoi Juliette, welkom op het forum. Het is een lieflijk verhaaltje, iets langer dan de gestelde 300 woorden. Het is vlot geschreven en kabbelt lekker, maar het wordt nergens echt spannend. Het leest alsof het een gedeelte is uit een groter geheel. Het ongeluk en moeder "De Alcoholist" komt er ineens uit het niets tussen.  
De opdracht (ergens spijt van hebben) haal ik er niet uit, tenzij ik iets over het hoofd zie.
Verder graag gelezen.

Oma wenkte, met haar ogen sprak ze tot me: 'Kom gauw hier, meisje'. ---> Dit leest dubbelop. Als ze wenkt met haar ogen, zegt ze eigenlijk al dat je moet komen. Om wat woorden te minderen zou je hier ook alleen kunnen zeggen: Oma wenkte me met haar ogen. 

terwijl ik plaatsnam op de stoel, die tussen oma en vader in stond.  ---> de komma achter stoel mag weg.

De Wonderdadige medaille ---> wonderdadig hoeft niet met een hoofdletter, toch?

weps  ---> met opzet fout geschreven?

Vader vouwde zijn croissant dicht en bracht het voedsel naar zijn mond.  ---> het woord voedsel valt voor mij uit de toon. Waarom niet gewoon het broodje?

In de verte zag ik een vliegend gevaarte dichterbij komen, nog dichterbij, nog dichterbij.  ---> om nog wat woorden te sparen zou je "nog dichterbij, nog dichterbij" weg kunnen laten. 

'Maria, of u aan Hem wil vragen dat hij snel weer opknapt,' fluisterde ik.   ---> deze zin klopt zo niet naar mijn idee. Volgens mij bedoel je:
'Maria, wilt u Hem vragen dat mijn vader snel weer opknapt?' fluisterde ik. of:
'Maria, vraagt u Hem dat mijn vader snel weer opknapt?' fluisterde ik.

Hoi Juliette, mooi sfeervol beeld, fijntjes verwoord vanuit een kind. Tsjechov schrijft voor dat die krukken, mooi subtiel erin verweven, ook iets gaan doen; in die zin horen de Alcoholist en het ongeluk niet bij het verhaal. Ze geven wel kleur aan het personage. Mooi hoe gebedjes een rol spelen, en magisch denken, bij de spijt van het kind. En die weps voel je natuurlijk al mijlenver aankomen, maar mooi dat en hoe en waar hij dan de vader steekt. De leugentjes vormen een fijne spanning. Graag gelezen.

Hallo Fief en Kruidnagel, bedankt voor jullie uitgebreide commentaar! Misschien heb ik het te impliciet gelaten dat de hoofdpersoon achteraf spijt heeft dat ze niets heeft gezegd tegen haar vader.

Ik wilde oorspronkelijk iets met de krukken gaan doen inderdaad, het ongeluk staat daar wel mee in verband natuurlijk. Ik ben op zoek geweest naar een manier waarop ik in zo min mogelijk woorden die achtergrond kon verduidelijken, maar dat is dus niet helemaal gelukt. 

Ook in het geval van de weps vond ik de voorspelbaarheid lastig. Ik ga eens kijken hoe ik dat eventueel iets minder opzichtig kan maken :).

Vlot geschreven verhaal over een wesp. Voor mij mag het stukje over de moeder erin omdat het verklaart waarom de moeder niet mee op reis is. Dat je de moeder 'De alcoholist' noemt, geeft er wel zoveel gewicht aan, dat het afleidt van het verhaal. Het ging wel even door mijn hoofd dat ze misschien spijt had dat ze niet had gewaarschuwd over de wesp. Op zich zie ik de verhaalopdracht als een aanleiding om een verhaal te schrijven. Het is een pluspunt als we meer te weten komen over de werking van spijt maar het is geen verplichting. Voor een verhalenwedstrijd met een thema is het wel vaak gewenst om de hoofdrol te geven aan het thema. Maar zelfs bij een verhalenwedstrijd zie je weleens een verhaal winnen waarin het thema er niet in lijkt voor te komen.