Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#450 Waarom de plantjes het belangrijkste zijn

Het water verdeel ik over alle viooltjes, maar sommigen krijgen wel wat meer dan anderen. De paar verlepte gevallen in de hoek van het tuintje krijgen het meeste. 
'Je weet van Jaap van de overkant toch...', hoor ik een stem aan de andere kant van de schutting zeggen. Marlies heeft kennelijk plateauzolen aan getrokken waardoor haar hele gezicht er bovenuit pronkt. Ze heeft blauwe oogschaduw op, valse wimpers en haar haar is coupe soleil geverfd.

'Er wonen hier ook gewoon nog mensen die niet iedereen bespioneren, Marlies.'
Grinnikend steekt ze haar hoofd nog wat verder over de schutting. Ik krijg er een beetje een guillotinegevoel bij. Soms denk ik dat er diep in mij wel ergens een sadist verscholen zit.
'Daarom zeg ik het je, Marcel. Ik denk dat het voor jou ook wel belangrijk kan zijn.'
Naast de viooltjes staan de afrikaantjes. Ook hier zitten een paar exemplaren tussen die te weinig liefde ontvangen hebben, die krijgen ook extra water.
'Over Jaap dus. Ik dacht dus al dat hij pedo was, maar goed dat soort dingen kun je dus niet zomaar zonder bewijs roepen. Maar nu weet ik het gewoon zeker.'

Het valt me nu pas op dat er houtrot zit op het gedeelte van de schutting waar ze nu stevig op leunt. Ik vergeet altijd of het onze of hun schutting is, maar een beredeneerde gok zou zijn dat laatste.
'Want?'
'Jij snapt ook niet veel he, Marcel? Als hij ouders groet kijkt hij alleen naar hun kinderen. Met zo'n rare blik die alleen pedo's hebben. Hij zat ook laatst op het bankje bij de speeltuin, beetje te doen alsof hij de krant las. Eigenlijk zat hij gewoon zijn ogen uit te staren. Echt typisch pedogedrag, zo overduidelijk.'
De afrikaantjes hebben echt te veel water gehad, slordig. Voor de begonia's ga ik straks de precisiegieter pakken.
'Tja, Marlies. Stel nou dat je helemaal gelijk hebt, dat Jaap nog erger is dan Jeffrey Epstein. Dan blijft natuurlijk de vraag...waarom zou dat voor mij belangrijk zijn? Zelfs onze jongste is inmiddels de achttien gepasseerd.'
Marlies kijkt vertwijfeld naar de regendruppels die haar oogschaduw doen uitlopen en laat zich weer naar haar eigen grondgebied terugzakken. Wanneer ik de druppelfrequentie zie toenemen, besluit ik onze nieuwste aanwinst gieter toch op een ander moment te laten figureren.
 

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik begrijp het denk ik niet helemaal. De buurvrouw is een roddeltante, maar is de hp ook bang voor haar? Ik proef het niet uit je verhaal.

Het verhaal kabbelt voor mij een beetje, maar zonder duidelijke richting. Dat kan ook volledig aan mij liggen, ben ook benieuwd naar meningen van anderen.

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Virtuosu, ik vind het ook een lastig verhaal. Zoals ik het nu lees, vangt de ik-persoon (ik vermoed de Jaap waar de buren het over hebben) een gesprek op van de buren over hem. Marlies spreekt haar bezorgdheid uit, maar dat ze echt bang is, kan ik niet zeggen.
Op zich vind ik je insteek voor het verhaal wel origineel. Je beschrijft een buurman die hoort dat iemand bang is voor hem. Ik mis hier wel wat het met hem/haar doet.  Ongetwijfeld zit ik er helemaal naast.

Je verhaal is langer dan 300 woorden. Er is naar mijn idee hier en daar wel ruimte om te schrappen.

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Zoals ik het lees is de angst niet bij de man maar bij de vrouw en niet voelbaar aanwezig, zelfs niet in haar woorden. Grappig dat nadat hij de planten water gaf, het regent. De manier van praten van Marlies zou angstiger kunnen.