#450 Waarom de plantjes het belangrijkste zijn

Het water verdeel ik over alle viooltjes, maar sommigen krijgen wel wat meer dan anderen. De paar verlepte gevallen in de hoek van het tuintje krijgen het meeste. 
'Je weet van Jaap van de overkant toch...', hoor ik een stem aan de andere kant van de schutting zeggen. Marlies heeft kennelijk plateauzolen aan getrokken waardoor haar hele gezicht er bovenuit pronkt. Ze heeft blauwe oogschaduw op, valse wimpers en haar haar is coupe soleil geverfd.

'Er wonen hier ook gewoon nog mensen die niet iedereen bespioneren, Marlies.'
Grinnikend steekt ze haar hoofd nog wat verder over de schutting. Ik krijg er een beetje een guillotinegevoel bij. Soms denk ik dat er diep in mij wel ergens een sadist verscholen zit.
'Daarom zeg ik het je, Marcel. Ik denk dat het voor jou ook wel belangrijk kan zijn.'
Naast de viooltjes staan de afrikaantjes. Ook hier zitten een paar exemplaren tussen die te weinig liefde ontvangen hebben, die krijgen ook extra water.
'Over Jaap dus. Ik dacht dus al dat hij pedo was, maar goed dat soort dingen kun je dus niet zomaar zonder bewijs roepen. Maar nu weet ik het gewoon zeker.'

Het valt me nu pas op dat er houtrot zit op het gedeelte van de schutting waar ze nu stevig op leunt. Ik vergeet altijd of het onze of hun schutting is, maar een beredeneerde gok zou zijn dat laatste.
'Want?'
'Jij snapt ook niet veel he, Marcel? Als hij ouders groet kijkt hij alleen naar hun kinderen. Met zo'n rare blik die alleen pedo's hebben. Hij zat ook laatst op het bankje bij de speeltuin, beetje te doen alsof hij de krant las. Eigenlijk zat hij gewoon zijn ogen uit te staren. Echt typisch pedogedrag, zo overduidelijk.'
De afrikaantjes hebben echt te veel water gehad, slordig. Voor de begonia's ga ik straks de precisiegieter pakken.
'Tja, Marlies. Stel nou dat je helemaal gelijk hebt, dat Jaap nog erger is dan Jeffrey Epstein. Dan blijft natuurlijk de vraag...waarom zou dat voor mij belangrijk zijn? Zelfs onze jongste is inmiddels de achttien gepasseerd.'
Marlies kijkt vertwijfeld naar de regendruppels die haar oogschaduw doen uitlopen en laat zich weer naar haar eigen grondgebied terugzakken. Wanneer ik de druppelfrequentie zie toenemen, besluit ik onze nieuwste aanwinst gieter toch op een ander moment te laten figureren.