Arcana, het is een prettig gestoord verhaaltje. Het kind komt wel aan het woord maar ik vind niet dat het verhaal uit een kinderperspectief is geschreven, meer vanuit de grappige, stijve oma. Zeurtje: klimrek is onzijdig, dus het klimrek. Deze zinnen:
Is kind zijn niet onverschrokken alles kunnen doen, zonder je bewust te zijn van alle gevaren en gevolgen? Mijmert ze, ernaar verlangend dat haar lichaam het haar zou toestaan om ook weer vrij te kunnen rennen en bewegen. 
kan je beter zo opsplitsen:
Is kind zijn niet onverschrokken alles kunnen doen, mijmert ze, zonder je bewust te zijn van alle gevaren en gevolgen. Ze verlangt ernaar dat haar lichaam zou toestaan om ook weer vrij te kunnen rennen en bewegen. 

Aandoenlijk verhaal. Met plezier gelezen. Probeer de witregels tussen de zinnen op te vangen, leest niet lekker. Grappig dat oma uitweidt over smaken ijs over de hele wereld. Bereisde oma, maar voegt niet veel toe aan verhaal. Verder wel leuk. 

Arcana, als je shift+enter doet krijg je maar één regel. Dit gezegd zijnde ben ik nog nooit afgeleid of gestoord geweest bij het lezen door wat meer wit.

Mooi, die beschrijvingen, lyriek en emoties. Is Georgië Georgia of daadwerkelijk dat bedreigde land net buiten de EU? En nog wat schoonheidsfoutjes, zoals macadamia niet goed gespeld. Maar bovenal vond ik het wel knap: een kind door de ogen van een oma en een kind. 

Dag Arcana,

Dank voor je verhaal. Ik vind het kinderperspectief goed gelukt. Inhoudelijk gezien denk ik dat het verhaal pas te laat op gang komt. Pas in de voorlaatste alinea ‘gebeurt’ er iets.

Ondanks het feit dat het geklets over ijs wel vermakelijk is, voegt het niet veel toe aan het verhaal. 

De verhouding tussen beschrijving en actie is wat uit balans. Ik denk dat als dat hersteld is, het verhaal heel prettig leesbaar zal zijn.

Ik vroeg het maar omdat het zo pal naast Alaska staat.

Hoi Arcana, 

Zeker, dat ben ik helemaal met je eens! Ik ben alleen van mening dat er minder woorden nodig zijn om datzelfde effect te krijgen. 

Ik vind dit mooier en spannender! Het contrast is lekker scherp.

Ik denk:

1. cursor aan het einde van een tekstregel plaatsen
2. delete-toets indrukken
3. shift+enter tegelijk indrukken
4. ...en dat vóór elke witregel.

Mooi gedaan. Voor mij zit een kleine verwarring bij de alinea waar de oma mijmert. Je perspectief richt zich vooral op het kind. Door dan voor mij plots te beginnen met: Is kind zijn niet onverschrokken alles kunnen doen ...' denk ik in een milliseconde: zo denkt een kind toch niet? om dan te ontdekken dat het de oma is die dit denkt. Dat haalt me wat uit het verhaal. Ik denk dat de focus blijven richten op het kind en zijn gedachten het nog sterker zou maken.

Graag gelezen.