Zie hier niet zo snel het kinderperspectief in terug maar dat kan aan mij liggen. Wel een paar dingen die me opvielen. Denk dat ze wagenziek is omdat ze de spuugzak pakt maar doet ze pas als ze er al bijna is? Of de camping ligt op vijf minuten rijden anders kan je dat misschien veranderen. Pa zegt we appen maar dat gebeurt niet. Weet niet of het relevant voor het verhaal is dat haar vriendin kleine borsten heeft. Denk aan een licht erotische inslag vooral als je leest dat Narvi of Maan een kus krijgt aan de bosrand. Het is onmogelijk een papieren briefje bij iemand anders in de broekzak te schuiven als je er naast zit, zal dan meer proppen worden. Hoop dat je er iets aan hebt.

Een mooi verhaal, KN, geschreven vanuit het perspectief van al wat oudere kinderen. De tweede alinea heeft nood aan een herschrijf en er staat ergens een komma na een 'en', die weg mag net als nog een aantal 'ennen'. 

Hoi Kruidnagel,

Bedankt voor je inzending. Hoewel ik het verhaal zeer beeldend vind opgeschreven (je maakt naar mijn idee gevarieerd gebruik van de taal), is het verhaal voor mij niet spannend genoeg. Het heeft een zeker aanloopje nodig maar zelfs in het slotstuk kan ik geen daadwerkelijke spanning vinden. 

Ik zou in dit verhaal iets meer actie toevoegen, er hoeft maar iets kleins te gebeuren waardoor de hoofdpersoon wordt uitgedaagd om het geheel spannender te maken.

De opdracht van het kinderperspectief heb je goed uitgevoerd. Misschien zou je het nog iets kunnen vergroten. Als er bijvoorbeeld een groepje kinderen aankomt, zou je dit op een iets minder beschrijvende manier, en een wat meer belevende manier kunnen vertellen. 

Succes!

Ik volg Anna wel in zekere zin, erg goed geschreven. Ik heb ook wat moeite met de vele namen, dat ligt aan mijn beperkte attentiespanne, en verwachtingspatroon. Dus voor wat het waard is...

GG!

Hoi Kruidnagel, voor een groep 8-er spreekt Maan al vlot Engels. Nu weet ik niet hoeveel Engels ze al krijgen in groep 8. Ik zou de Engels gesproken zinnen cursief schrijven. Behalve dat vind ik het wel een mooi verhaal. In hoeverre moet het spannend zijn? Het is de beleving van kind uit groep 8. Je hebt er al een extra dimensie aan gegeven door haar in een rolstoel te plaatsen. 

Ik antwoord: 'I'm Dutch' en schuif op. Het past net. ---> achter Dutch hoort nog een komma. Bij deze zin begreep ik niet goed wat je bedoelde met "en schuif op. Het past net". Komt het meisje met de moeilijke naam bij Maan in de rolstoel zitten? 

We spelen dat we Freya zijn met haar hondenslee. ---> Freya is de hond. Hoe kunnen de kinderen spelen dat ze de hond zijn? Bedoel je hier dat ze net doen alsof de rolstoel de hondenslee is en dat Freya deze trekt?

De komma vind ik hier niet horen voor 'en'. --> de komma hoort erachter omdat je daarmee een gesproken zin afsluit. Anders moet de zin zijn: Ik antwoord dat ik Dutch ben en schuif op.

Dit is nu wel een heel ander, maar even goed verhaal geworden.

Hoi Kruidnagel, je hebt me nog niet overtuigd. Ik heb al je linkjes voor nadere informatie gevolgd, maar ik krijg nergens een duidelijk voorbeeld van een hoofdzin in directe rede, gevolgd door een nevenschikkende zin met "en" als voegwoord. 
In de zin "Ik antwoord dat ik Dutch ben en schuif op" hoort geen komma, maar het struikelblok is dat de eerste hoofdzin directe rede bevat en jouw zin begint met "Ik antwoord:". Ik vraag me dan af of je dan de dubbele punt weg moet laten en het als quote in de zin moet noteren.
Daarnaast is een duidelijke pauze hoorbaar na de directe rede die voor mij de komma ook rechtvaardigt. 
Naar mijn idee zou de juiste notatie moeten zijn:
Ik antwoord: 'I'm Dutch,' en schuif op.
'I'm Dutch,' antwoord ik en ik schuif op.
Ik antwoord "I'm Dutch" en schuif op.

Vooralsnog geef ik het nog niet op. Niet omdat ik per se gelijk wil hebben, maar omdat ik het een interessante discussie vind en ik de zoektocht naar het juiste antwoord nog niet opgeef. Wellicht moet ik je dan gelijk geven, maar dat geef ik je dan ook.
 

Ik heb je herschrijf gelezen en die beviel me wel. Mooi dat je niet alles meteen weggeeft en zelfs op het eind nog een tipje van de sluier oplicht.

Wat mij betreft beschrijf je nog wel wat veel, maar dat is vaak een kwestie van smaak. Daarnaast zou ik het wel mooi vinden als je meer in de actie start door de eerste twee zinnen wat naar achter te verschuiven:

'Nu wordt het pas leuk, Maan,' zegt mama. 'Hier stopt het asfalt!'
Ik graai de plastic zak uit de mand voor als ik moet spugen. Freya blaft en papa lacht terwijl hij zich aan de lus van onze camper vasthoudt.

Maar ook dat is persoonlijk. :-)

Graag gelezen.