Als ik je verhaal lees, dan associeer ik dat niet direct met een kinderperspectief. Ten eerste is het verhaal in de derde persoon geschreven, dat maakt het al een stuk lastiger om de belevingswereld van een kind goed weer te geven. Daarnaast maak je veelvuldig gebruik van ‘objectieve’ waarnemingen. Daardoor krijg je als lezer niet echt een inkijkje in de binnenwereld van het kind.

Het verhaal zelf vind ik te eenduidig. We weten nog voordat de dialoog begint wat er aan de hand is: de ouders hebben te weinig aandacht voor het kind. Het verhaal gaat verder zonder dat er nieuwe elementen worden toegevoegd, dat maakt het verhaal voorspelbaar. 

Probeer daarom meer gebruik te maken van het schrijversadvies Show, don’t tell. Op deze manier heb je de mogelijkheid om stukje bij beetje nieuwe elementen toe te voegen, zodat het geheel spannend wordt. 

De dialoog zou ik voor een groot gedeelte schrappen, het voegt niet echt iets toe aangezien we na een aantal dialoogzinnen al weten hoe de ouders met het kind omgaan. 

Weet niet goed wat ik hiermee aan moet. Wacht maar op de herschrijf. 

Goeie binnenkomer, Juliette! Maakt me benieuwd naar je maaksel.

Kruidnagel, het is verwarring troef deze week. Coaches die op foute teksten reageren (Anna reageert op 448 van Virtuoso)  en jij die een zekere Juliette (?) feliciteert ipv Elf, de auteur. 

Proficiat Julianne! Prachtige invulling van opdracht 447! (sorry kon het niet laten)

(ik wacht gewoon op de herschrijf in aankomst)

Foei, Tony, zo met de collega's lachen (woehaha).

Hoi ELF, ik wacht ook nog even op de herschrijf. Ik begrijp er nu niet zoveel van. 

Ik ben in ieder geval ook benieuwd naar het verhaal van Juliette.

Voor een eerste kennismaking: hier staat een gedicht van Juliette.

Ik vond het ook nog wat taai lezen. Het uitgangspunt van een jongetje waarvan tijdens een wisseldag van gasten zijn verjaardag wordt vergeten tegen een achtergrond van weinig elkaar liefhebbende ouders vind ik goed gevonden. Toch trek je me niet echt mee het verhaal in. Mij zou het helpen als je vanuit een 'ik' schrijft en wat meer vanuit de handeling/ actie. Dus laat de 'ik' bijvoorbeeld het papier tekenen en neerleggen en geef nog iets meer veel betekende beelden mee.

Ik juich een herschrijf toe, ben daar erg benieuwd naar.

Dag ELF, 

De opdracht is naar mijn mening geslaagd. Qua schrijfstijl zou ik je stuk herzien: sommige zinnen lopen niet vloeiend. Dat heeft gedeeltelijk te maken met het gebruik van erg veel korte zinnen, probeer hierin af te wisselen. Als je bijvoorbeeld gebruikmaakt van een aantal lange zinnen en dan een korte zin, krijgt de korte zin meer nadruk. Zo speel je met de taal. 

Ik zou veel uitspraken van de personages schrappen. Bijvoorbeeld bij: 

‘We eten vandaag op school. Het is de laatste dag.’

‘Ah, oké.’

Ik vind ‘Ah oké’, nietszeggend. Maak eerder gebruik van non-verbale communicatie. Het personage haar schouders op laten halen of wegkijken, maakt de reactie krachtiger. 

Ik hoop dat je hier iets aan hebt!