Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#448 Gevlogen

Gevlogen

Het nestkastje biedt weer onderdak aan een koolmezenpaar. Ze vliegen af en aan met sprietjes en takjes in hun snaveltjes geklemd.
'Het zijn dezelfde als de vorige jaren,' verzekerde de buurman mij. 'Het zesde jaar achter elkaar, op zijn minst.'
Hij hing gistermiddag over het muurtje tussen onze tuinen en gaf geen nadere uitleg aan zijn stellige woorden.
'Morgen naar de camping. Heerlijk,' vervolgde hij. 'Zou je ook moeten doen. Zeker nu.'
Heerlijk, herhaal ik in gedachten. Rust. Even geen schrille lach van de buurvrouw en geen klusdrang met bijbehorende geluiden van haar echtgenoot. De zon schijnt door het raam en verblindt mijn blik op de tuin. Ik draai me om.
Morgen op zoek naar een schoonmaakster, denk ik.
De brievenbus klappert en ik hoor de post op de mat vallen. Ik loop erheen en kan nog net de bezorger met een opgestoken hand begroeten. Met het stapeltje enveloppen in mijn hand keer ik terug en ga aan de keukentafel zitten.
Ik zucht tegen de stilte in.
De bovenste enveloppe is aan mij geadresseerd. Een bedelbrief van één of ander goed doel. Ik pak een pen en begin op de witte achterkant te schrijven.
   gekwetter buiten
   koolmezen zingen samen
   mij rest de stilte
Opnieuw hoor ik mezelf zuchten. Ik schuif de brief opzij en pak de volgende enveloppe. Met grote halen kras ik het adres door. Haar naam laat ik staan.
Retour afzender, schrijf ik onder het venster, woont hier niet meer.
Ik herhaal mijn handelingen drie keer. Misschien loop ik vandaag nog langs de brievenbus.

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Hadeke, 

Het duurde eventjes voor het kwartje viel, maar de onthulling van dit verhaal zit dan ook echt in het staartje. Je gebruikt hele mooie en subtiele symboliek en zelfs een bijpassende haiku! 

Ik vind dit verhaal erg mooi omdat het ook vóór de grote onthulling op het einde een duidelijke toon heeft. Het gaat om een bepaalde rust met een 'knaagje': het alledaagse leven dat doorgaat, ondanks dat er op de 'achtergrond' iets naars blijft sluimeren. 
Je verhaal vormt een mooi geheel van elementen die in eerste instantie bijna op zichzelf lijken te staan. Het is heel mooi in elkaar geweven. 

Knap gedaan! 

Groet, 

Nadine

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hadeke, in de derde zin ontbreekt er een 'e' aan vorig, maar dat is niet de reactie die ik hier wens te geven. Zo bot dat je aangeeft dat je de buren liever naar hun camping ziet vertrekken, zo subtiel schets je hoe de 'vogel' gevlogen is. Kunstig werkje. 

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Dank Nadine voor je feedback.

@Gi: de e is toegevoegd. En ja, beetje bot, maar wel nodig om de stilte extra te benadrukken. Dank voor je reactie.

Lid sinds

2 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Bij ons willen de koolmezen maar niet 'kasten', vandaag wel kijkers, twee mannetjes, maar ook zij vlogen weer op. Ik zit door jouw fraai (zonder e) verhaal nu wel een beetje met de symboliek in mijn maag. Mooie beelden, Hadeke.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Dank Melina en Sakura.

@sakura Het mooie aan symboliek is dat je daar zelf je betekenis aan mag geven. 😀

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Hadeke, het gras is al voor mijn voeten weggemaaid. Ik kan me er alleen maar bij aansluiten. Mooi verhaal, graag gelezen. 

Morgen op zoek naar een schoonmaakster, denk ik. --> "denk ik" zou er voor mij niet achter hoeven. 

De brievenbus klappert en ik hoor de post op de mat vallen.  --> in het hele verhaal hoor je, zie je, ga je, draai je, pak je en doe je al veel. Je zou hier bijv de post gewoon op de mat kunnen laten vallen. Zo zijn er meer zinnen waarvan ik denk dat je de handeling op een andere manier kunt omschrijven zonder ik+werkwoord te noemen, maar dat is een kwestie van smaak en doet het afbreuk aan je verhaal. Dat zou ik niet willen.

 

Lid sinds

1 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Eigenlijk heel zielig, en ik hoop dat de vertrokken mevrouw meer was dan alleen een schoonmaakster, anders snap ik dat ze wegging...

 

Lid sinds

1 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Hadeke, 

Ik zeg je eerlijk dat het niet makkelijk te begrijpen was (maar dat lag misschien aan mezelf). Na je verhaal twee keer gelezen te hebben, werd het duidelijk voor mij. Een mooie symboliek en goede omschrijving van de stilte gebruikt. De Haiku was overigens ook leuk om te lezen. 

Groetjes.