Milou's blote onderbenen voelen alsof er sneeuwmannen tegen aanwrijven. Misschien had ze beter een spijkerbroek aan kunnen trekken, maar ze ziet er wel mooier uit nu. En Rob kijkt altijd naar blote benen. Hij schijnt zichzelf benenfanaat te noemen, wat wel zoiets zal betekenen als dat hij erg van benen houdt.

Terwijl ze de brownies uit de oven haalt, voelt ze zijn blik. Het is zo'n blik die hij altijd heeft, nieuwsgierig met zijn opgetrokken wenkbrauwen. 
'Die kunnen nog wel iets langer blijven staan,' zegt Rob glimlachend. Ze probeert zijn glimlach na te doen, wanneer ze de puddingachtige koekjes weer terug in de oven duwt. Fouten maken mag, iedereen maakt fouten. Het bijzondere is dat hij nooit boos op haar wordt. Iedereen zegt dat dat vanwege haar handicap is, maar ze weten niet waar ze over praten. Ze heeft hem wel op gehandicapte collega's boos zien worden, honderd procent.

'Milou, terwijl de koekjes opwarmen wil ik even iets met je bespreken.' 
Ze loopt hem achterna, naar het tafeltje in de hoek die ook wel het bespreektafeltje wordt genoemd. Eigenlijk wel raar dat hij geen eigen kantoor heeft, daar is hij toch de baas voor?
'Milou,' begint hij. Hij kijkt nu opeens serieus. Eigenlijk is hij minder leuk als hij serieus kijkt, hij heeft van die mooie witte tanden die dan niet te zien zijn.
'Ik heb het van je collega's gehoord. Klopt het dat jij me een beetje leuk begint te vinden?'
Snel schudt ze het hoofd. Dit is natuurlijk een spelletje, zij moet nu erover liegen.
'Misschien dat ik het mis heb dan. Maar iedereen hier zegt het, en vanwege de manier waarop je naar me kijkt snap ik wel hoe ze hierbij komen. Je weet het zeker?'
'Ja, echt. Ik vind Jeffrey leuk.'
Hij kijkt haar even met een vreemde blik aan, dat is dan waarschijnlijk wat ze 'cynisch' noemen. Milou weet ook niet waar ze opeens de naam van die weirdo vandaan haalt. Haar hoofd zal wel raar werken of zo. Uiteindelijk begint Rob voorzichtig te lachen. Alles wat om haar gestoorde collega draait is uiteindelijk ook grappig.
'Ik weet niet of je me nu voor de gek houdt. Maar als dat niet zo is heb je mijn toestemming om ervoor te gaan. Je hebt genoeg ellende meegemaakt en wel recht op wat plezier. Je doet het echt goed de laatste tijd Milou, en je ziet er gelukkig uit. Ga zo door.'

De brownies zijn perfect als ze uit de oven komen, een voorteken. Jeffrey versieren is een heel wat makkelijkere opdracht dan de hele werkdag een spijkerrok te dragen in de kou, zolang ze hem maar niet hoeft te zoenen. Rob glimlacht haar toe als ze de chocoladekoekjes over de borden verspreidt. Ergens heeft ze het idee dat het fout is wat ze probeert, en dat het niet kan. Maar spelletjes spelen en dromen zijn dingen die wel mogen, dat weet ze zeker...