Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#447 Plaag

Een uitgebluste werkbij riep geplaagd:
“Terwijl ik zwoegen moet door wind en pluie
zit hare majesteit fijn op d'r luie …
Enfin, ik moet maar doen wat haar behaagt.“

Een sprinkhaan zei: “Mijn aangetrouwde nicht
heeft onlangs – en dat zal ik nooit vergeten –
mijn neef z'n kop bij 't vrijen afgebeten
en zonder kop, dat is echt geen gezicht.”

“Krek zo!” antwoordde een getergde spin.
Hij zwaaide nijdig met een aantal poten.
“Mijn broer is gisteravond opgevroten.
Niet door een vogel, maar door zijn vriendin”

Dus, jongens, wil je een bestaan opbouwen,
blijf dan in godsnaam uit de buurt van vrouwen.

Lid sinds

2 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Je laat het er zo gemakkelijk uitzien. Dat is het allerminst en daarom onderdruk ik de neiging om ook een poging te wagen. Een aanstekelijk leuk gedicht met een treffende titel, graag gelezen!

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Leuk, met een eye rhyme! Tenminste, die spreek je niet uit zoals geschreven en hier wel en dan snapt geen mens het meer, maar dat is wel grappig. Het voorjaarssonnetje schijnt weer lekker.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Ja, hilarisch. Mooi gedaan.

Ik heb er nog een couplet bij, om de last van de mannen extra te accentueren:

Een zeepaard sprak vanuit de diepe zee:
"Ik mocht mijn vrouwtje liefdevol berijden.
Ze wist de last tot baren te vermijden.
Nu draag ik zwanger al mijn kind'ren mee!"

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank voor jullie respons. 

Mespunt, oefening baart kunst. Veel doen, dan draai je uiteindelijk je hand er niet voor om 

Kruidnagel, oogrijm in het Nederlands. Ja, ten strengste verboden in 'zware' poëzie, maar in lichte poëzie vaak schertsend toegepast 

Hadeke, ik lees net - eerder er overheen gelezen - dat het niet meer dan twee dieren mogen zijn, dus ik moet er juist één schrapen.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Insecticide

Komen de vrouwen eindelijk aan bod,
worden ze in gedichtjes klein gehouden.
Vooral de iets te makkelijk getrouwden:
zodra ze assertief zijn, is het mot.

Voor moord op vrouwen is een term gemunt,
maar wie haar mán doodt, krijgt geen woord erkenning.
Ja. Een sonnet. Maar dat beoogt ontwenning –
en zo is haar nog steeds geen lol vergund.

De wijfjes in het Honderd Bunderbos
zijn razend ontevreden met hun image:
hun startpositie was al zo'n blamage,
en nu slaan dichters ook dít total loss.

Damesinsecten aller landen: Kom!
Eis taal voor doodslag van je bruidegom!
 

Lid sinds

1 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Musonius, 

Ook van jou lees ik voor het eerst een verhaal. Kort maar krachtig, maar met een duidelijke boodschap. Het mikt goed op de lachspieren en heb het met plezier gelezen. 

Groetjes

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Musonius

Kort en krachtig en met een knap staaltje van woordenspelerij.

Ik zou het niet meteen een fabel noemen (maar het mocht iets anders zijn) en je levert een erg toffe bijdrage af.

Johanna