Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#447 Veerkracht

Veerkracht

'Ik kom in vrede,' zei de adelaar.

Hij keek rond over de open plek in het bos, plukte met zijn snavel een veer uit zijn borst en plantte deze in de grond.

'Onderwerpt u en ik zal rechtvaardig zijn,' vervolgde hij.

Een rekel lag onder een struik en schermde zijn gezin af van de imposante vogel, die hem met gemak in zijn klauwen op kon nemen hoog de lucht in.

'Jij daar,' zei de adelaar, die met zijn scherpe blik de vos allang gezien had, 'kom nader!'

De vos kroop onder de struik vandaan en stond met gebogen hoofd stil voor zijn nieuwe heerser.

'Ja, sire,' sprak hij onderdanig.

'Jij,' sprak de adelaar, 'jij zal me mijn eten brengen. In ruil daarvoor zal ik jou en de jouwen sparen.'

De vos zweeg even.

'O dank u, hoogheid,' zei hij en keek de adelaar aan. 'Maar …'

'Maar wat?' vroeg de adelaar achterdochtig.

'U bent de koning over deze open vlakte. U ziet met uw scherpe blik dat hier weinig te vangen is. Binnen twee dagen zal ik u geen nieuw aas kunnen brengen.'

'Hmmm,' humde de vogel.

'Maar ik weet een oplossing.'

'Vertel!'

'U zult uw gebied uit kunnen breiden. Er zijn tientallen open plekken in dit bos.'

'Ja,' zei de adelaar, 'dat is een goed plan.'

'Geef mij een bundel van uw veren, zodat ik ze namens u kan plaatsen. Zo weten alle dieren in dit bos hoe groot uw koninkrijk is.'

De adelaar glimlachte bij dit idee en boog al met zijn snavel naar zijn borst.

'Maar sire,' onderbrak de vos hem. 'Uw borstveren passen toch niet bij uw gezag.'

De adelaar stokte in zijn beweging.

'Uw staartveren stralen de kracht uit, die bij uw postuur past.'

De adelaar glom van trots en trok de twintig mooiste veren uit zijn pak, zonder de pijn te laten merken die hij bij iedere veer die losgetrokken werd, voelde.

'Hier,' zei hij en overhandigde de tooi aan de vos. 'Eis mijn gebieden op.'

'Zeker sire,' zei de vos met een valse glimlach en stoof ervandoor.

'Over tien minuten hier!' lispelde hij tegen de bosjes waar hij langsliep.

Na tien minuten stond de open plek vol met dieren van allerlei pluimage.

'Onderdanen!' riep de adelaar verheugd uit.

'Houd afstand!' riep hij wat later.

Maar de dieren hielden geen afstand. Pas toen de adelaar op wilde vliegen om zijn eerste aanval in te zetten, merkte hij dat hij al snel terugviel op de grond.

'Sire!' riep de vos. 'U loopt in uw blote gat!'

Geschrokken keek de adelaar naar zijn achterwerk en liep beschaamd en nagejouwd het bos uit.

 'Tja,' zei de vos, 'wie macht plant zal veren laten.'

 

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hadeke, wat een (k)luchtige fabel, grappig tot en met de titel en met veel lucht tussen de zinnen. :-)

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dit verhaal doet me denken aan een poster op de basisschool waarop allerlei spreekwoorden werden uitgebeeld. Ik meen er tenminste elementen uit andere verhalen in terug te zien. Ondanks de voorspelbaarheid maakt dat het tot een feestje der herkenning. Lispelen vind ik een fabelachtig mooi woord.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hadeke, vooreerst ZGG. Echter denk ik dat je de spanningsboog wat kan opspannen. Je zit met een een erg sterk verhaal, maar het komt er nog niet helemaal als kracht uit. 
 

#geencoach #goedgedaan 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Hadeke, ik vind het knap gevonden. De laatste zin is briljant. Graag gelezen.
Persoonlijk vind ik de witregels tussen alle zinnen niet fijn lezen.

'Maar sire,' onderbrak de vos hem. 'Uw borstveren passen toch niet bij uw gezag.' ---> dit is volgens mij één zin. De punt achter "hem" moet dan een komma zijn en "uw" met kleine letter.
Als je een hoogheid aanspreekt, schrijf je Sire volgens mij met een hoofdletter. Hoogheid schrijf je ook met hoofdletter als je een hoogheid daarmee aanspreekt, zoals in de zin: 'O dank u, hoogheid,'

'Uw staartveren stralen de kracht uit, die bij uw postuur past.' ---> de komma mag hier weg.

 'wie macht plant zal veren laten.' ---> de mooiste zin uit het verhaal. Achter plant hoort nog wel een komma.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Raak gekozen, de aquila/arend/adelaar als Pax Romana. Als altijd geeft je trefzekere stijl het verhaal vlees op de botten en zijn de dialogen lekker levendig: ik zie het zo voor me.

Dan de kwestie 'Geschrokken keek de adelaar naar zijn achterwerk en (hij) liep beschaamd en nagejouwd het bos uit.' Mogelijk is het smaak, maar met vind ik vollediger en mooier. Anders komt 'geschrokken' nog boven op 'beschaamd' en 'nagejouwd' (trouwens een voltooid deelwoord, wat deze zin grammaticaal nog een beetje drukker maakt).

Volgens deze zeer gezaghebbende bron hebben vogels de staart niet per se nódig. Maar goed, het is een sprookje.

De titel is een erg grappige vondst en mogelijk zelfs je inspiratiebron? De letterlijke betekenis geeft het verhaal vleugels, knap gedaan!

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Prachtige vondst. Het verhaal verdiend zeker meer uitwerking en bijslijping, maar het heeft een ijzersterk geraamte. Dat de adelaar geen beste koning is, wist Jules de Corte al te vertellen.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Is verdiend niet met dt? :-) Even aan Martinez herinneren dat zijn link ook meer dan welkom is. 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Alsjeblieft Gi, ga daten, en verlos ons van je grimmigheid omdat je weer eens niet de aandacht krijgt die je wilt, op de manier die jij wilt. Ik kan je Breeze aanbevelen.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Er begint zich een (humorloos) clubje te vormen dat kritiek wil monopoliseren. En ja, ik heb iets tegen regelneven (of nichten). Sorry Hadeke, dat dit onder jouw stukje komt te staan. 

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Het volgende lid van het clubje meldt zich (met dt). Heerlijk toch die aandacht, Mespunt. 

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Dank voor alle relevante reacties. De witregels komen doordat ik op mijn mobiel typte. 😀 Ik zal ze samen met de suggesties van Fief aanpassen.

Door het woordenaantal ging ik er op het eind wat snel doorheen . Dus zeker een thema om te bewaren en later wat verder uit te werken.

Jules de Corte, dat is een herinnering aan mijn ouders, maar ook echt een bekwaam vakman. Leuk dat hij weer langskwam.

Voor alle niet relevante reacties: https://schrijvenonline.org/forum/themaforums/wek…

 

Lid sinds

1 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Hadeke, 

Een leuk geschreven fabeltje. Ik vind je titel goed aansluiten op je verhaal en de opbouw heb je goed over nagedacht. Ik miste hierdoor niet een tekort aan spanning. Een leuk idee op de opdracht met een hilarische afsluiting. Graag gelezen. 

Groetjes

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

dag Hadeke

Ik vind dat je er een waarachtige fabel hebt van gemaakt, het leest erg vlot en aangenaam, en hoewel je voelt dat de vos z'n sluwheid zal uitspelen, maak je er zo'n toffe scène van dat je wil doorlezen.

Ik zie de gepluimde vogel al zo voor me.

Knap gedaan!

 

Johanna