#447 - Een gegeven paard
Herschreven Versie
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik heb lang nagedacht over hoe ik het scriptvorm moest veranderen. Het is mij niet gelukt om te bedenken hoe ik het anders zou moeten schrijven om alles duidelijk te maken in het verhaal. Ik heb de andere tips in het verhaal verwerkt, evenals het cursieve en de onnodige witregels. Hopelijk leest dit wat prettiger en is het zo duidelijker dat het plagende vriendschap is.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Voor het paard Freddie is het weer de hoogste tijd om zijn vriend, de ezel Hoagie, in de zeik te nemen. Het elkaar op de hak nemen is al jaren een onderdeel van hun kameraadschap. Vandaag is Hoagie jarig en hij is allesbehalve blij. Op een kleine boerderij begint het gesprek.
“Hey, wat kijk je sip”
“Nou het lijkt alsof iedereen vergeten is dat ik vandaag jarig ben.”
Er verschijnt een brede grijns op het gezicht van het paard, wat nogal opvalt.
“Ik vind dat niet bepaald grappig zegt de ezel.”
“Je hebt gelijk mijn excuses. Ik moest even aan iets anders denken. Laten we een stukje gaan lopen om erover te praten.”
Tijdens de wandeling begeven ze zich richting de stal. Freddie heeft daar een verrassing voor zijn vriend. Bij de ingang vraagt hij of Hoagie eventjes buiten kan wachten, want hij moest zogenaamd zijn behoefte doen. Wanneer het paard terug komt, neemt hij een volle zak stro mee naar buiten.
“Hier speciaal voor jou. Je denkt toch niet dat ik de verjaardag van mijn beste vriend ben vergeten? Van harte gefeliciteerd.”
Hoagie kijkt nogal ontevreden naar zijn geschenk. Hij lijkt eerder geïrriteerd dan blij.
“Is er iets mis?”
“Volgens mij heb je dit gewoon snel bij elkaar geraapt, omdat je het anders zielig voor me vindt,” zegt de ezel.
Freddie veinst van verbazing.
“Nogal een ondankbaar antwoord,” zegt het paard fel.
“Helemaal niet, het is gewoon de waarheid. Bovendien houd ik veel meer van groenterestjes. Moet ik dan nu blij zijn met dit konijnenvoer?”
“Ook nog eens koppig. Ik had niet anders van je verwacht, Hoagie.”
“Zie het als een leermoment voor jezelf,” zegt de ezel.
“Jij bent zeker de slimste thuis? Kom, ik wil je wat laten zien in de stal."
Binnen lag een verzameling van verschillende soorten groenten, dat omgetoverd was in een groot feestmaal. Speciaal voor zijn beste vriend. Hij wilde hem echter eerst op de proef stellen door hem een wijze les te leren. ‘Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd.’ Terwijl ze samen de stal in lopen beginnen de ogen van Hoagie te glinsteren. Het water loopt hem in de mond.
“Is ... dit ... voor ... mij ...?” vraagt de ezel met enige aarzeling.
“Het was voor jou. Ik wilde eerst weten of je genoegen zou nemen met iets kleins. Helaas ben je gezakt voor de test. Daarom zal ik zelf deze overheerlijke groenteschotel opsmikkelen. Ik weet zeker dat je de volgende keer niet weer dezelfde fout zal maken. Een ezel stoot zich in het gemeen geen twee keer aan dezelfde steen, toch?”
Freddie geeft de jarige een knipoog en neemt vervolgens een fikse hap van een wortel.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Eerste Versie
Vandaag is het de verjaardag van de ezel, Hoagie. Hij is allesbehalve blij op deze bijzondere dag. Zijn beste vriend, het paard Freddie, wil graag weten waarom. Op een kleine boerderij begint een gesprek tussen twee kameraden.
“Hey, waarom kijk je zo sip?”
“Nou, het lijkt alsof iedereen vergeten is dat ik vandaag jarig ben.”
Er verschijnt een brede grijns op het gezicht van het paard, wat nogal opvalt.
“Ik vind dat niet bepaald grappig,” zegt de ezel.
“Je hebt gelijk, mijn excuses. Ik moest even aan iets anders denken. Laten we een stukje gaan lopen om erover te praten,” antwoordt het paard.
Tijdens de wandeling begeven ze zich richting de stal. Freddie heeft daar een verrassing voor zijn vriend. Bij de ingang vraagt hij of Hoagie eventjes buiten kan wachten, want hij moest zogenaamd zijn behoefte doen. Wanneer het paard terug komt, neemt hij een volle zak stro mee naar buiten.
“Hier speciaal voor jou. Je denkt toch niet dat ik de verjaardag van mijn beste vriend ben vergeten? Van harte gefeliciteerd.”
Hoagie kijkt nogal ontevreden naar zijn geschenk. Hij lijkt eerder geïrriteerd dan blij.
“Is er iets mis?”
“Volgens mij heb je dit gewoon snel bij elkaar geraapt, omdat je het anders zielig voor me vindt,” zegt de ezel.
Verbaasd kijkt Freddie de jarige job aan.
“Nogal een ondankbaar antwoord,” zegt het paard fel.
“Helemaal niet, het is gewoon de waarheid. Bovendien houd ik veel meer van groenterestjes. Moet ik dan nu blij zijn met dit konijnenvoer?”
“Ook nog eens koppig. Ik had niet anders van je verwacht, Hoagie.”
“Zie het als een leermoment voor jezelf,” zegt de ezel.
“Jij bent zeker de slimste thuis? Kom, ik wil je wat laten zien in de stal."
Het paard had een verzameling van verschillende soorten groenten verzameld en daar een groot feestmaal van gemaakt. Speciaal voor zijn beste vriend. Hij wilde hem echter eerst op de proef stellen door hem een wijze les te leren. ‘Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd.’ Terwijl ze samen de stal in lopen ziet Hoagie het meesterwerk van Freddie. Zijn ogen glinsteren en het water loopt hem in de mond.
“Is ... dit ... voor ... mij ...?” vraagt de ezel met enige aarzeling.
“Het was voor jou. Ik wilde eerst weten of je genoegen zou nemen met iets kleins. Helaas ben je gezakt voor de test. Daarom zal ik zelf deze overheerlijke groenteschotel opsmikkelen. Ik weet zeker dat je de volgende keer niet weer dezelfde fout zal maken. Een ezel stoot zich in het gemeen geen twee keer aan dezelfde steen, toch?”
Freddie geeft de jarige een knipoog en neemt vervolgens een fikse hap van een wortel.
Het lijkt wel een script en…
Lid sinds
12 jaar 1 maandRol
Het lijkt wel een script en dat is best slim, want zo kan je veel uitleggen in weinig woorden. Toch doet het voor mij wel wat afbreuk om echt in het verhaal te komen, maar tja het heeft ook een grappig effect.
Kortom met opmerkelijkheid gelezen en er nog niet helemaal over uit wat ik er nu precies van vind. En dat is mooi, want dan ga ik nadenken over het wezen van schrijven.
Sensei, een zeer geestig…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Sensei, een zeer geestig stukje. Alvorens er vragen komen over het waarom van het schuinschrift en de onnodige witregels, even zeggen dat het mij weinig uitmaakt. Wat wel stoort zijn bv: verbaast---->verbaasd / Ook nog is koppig ----> ook nog eens koppig / soorten groente---> groenten.
Hoi Sensei, ik vind het wel…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Sensei, ik vind het wel leuk gevonden en ik haal in ieder geval drie spreekwoorden uit de tekst. Ik mis de emotie in het verhaal. Het is naar mijn idee veel tell en weinig show. Het paard heeft de ezel wel een duidelijke les geleerd.
Ik ga niet vragen naar het waarom van de witregels en de cursieve tekst. Schrijftechnisch heeft het in ieder geval geen functie. Ik vind het ook niet prettig lezen en het leidt af, maar dat is een kwestie van smaak.
“Ik vind dat niet bepaald grappig” zegt de ezel. --> achter grappig hoort nog een komma. Die mis ik bij alle gesproken zinnen. Nou hoor ik al iemand zuchten: "komt ze weer aan met haar komma's", maar het noteren van een gesproken tekst is grammaticaal aan regels gebonden.
https://onzetaal.nl/taalloket/aanhalingstekens-en-leestekens
Hij is alles behalve blij ---> allesbehalve
antwoord het paard. ---> antwoordt
“Is .. dit .. voor .. mij ..?” Vraagt de ezel --> een beletselteken bestaat uit 3 puntjes en Vraagt hoort hier met een kleine letter.
Als dit ware vriendschap is…
Lid sinds
3 jaar 2 maandenRol
Als dit ware vriendschap is dan geef mijn portie maar aan Fikkie.
Is hij verbaasd of veinst hij zijn verbazing? Ik vermoed eerder dat laatste, want hij stelt zijn beste vriend vast niet voor niets op de proef. Doordat de zin cursief gemaakt is komt het op mij over alsof het feitelijk bedoeld is en daardoor struikel ik erover.
Nu ik het nog eens lees denk ik dat je met de knipoog aan het eind wellicht wilt aangeven dat het allemaal maar plagerig bedoeld was. Het kan aan mij liggen dat ik dat er niet onmiddellijk uit haalde. Dat verandert wel de sfeer van het verhaal en wat mij betreft ten goede. Als dat je idee was denk ik dat het zou kunnen werken om duidelijker uit het verhaal naar voren te laten komen dat deze vrienden elkaar graag op de hak nemen, dat dat is hoe deze vriendschap werkt.
Het zou een leuke oefening kunnen zijn om het verhaal te herschrijven zonder de 'scriptvorm' en te kijken hoe dat uitpakt.
Het hoogtepunt van dit verhaal is voor mij dat Freddie de stal ingaat om zogenaamd zijn behoefte te doen, ik vind dat hilarisch, goed gevonden!
"komt ze weer aan met haar…
Lid sinds
2 jaarRol
"komt ze weer aan met haar komma's". Ik persoonlijk vind het juist fijn dat er iemand op dit forum met een taalpuristen-bril leest, daar kunnen we een hoop van leren.
Over Freddie en Hoagie: niet helemaal lekker om te lezen, maar dat ligt misschien meer aan de scriptstijl.
Haha, 'zie het als een…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Haha, 'zie het als een leermoment voor jezelf,' lekker ironisch. Door die cursieve stukjes oogt het nog een beetje onaf. Wat een artistieke keus kan zijn. Die extra betekenislaag wordt interessant als die behoorlijk alwetende verteller namens het paard zegt: "Hij wilde hem echter eerst op de proef stellen door hem een wijze les te leren. ‘Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd.'" Maar liegt de verteller? En waarom? Alles staat op scherp in dit vriendschapsrelaasje.
Coetzee maakt in zijn nieuwe roman de verteller in de eerste hoofdstukken trouwens ook heel expliciet. Daarmee laat hij zien hoe personages zich aandienen en behandelt hij de hoedanigheid van de verteller die wij altijd zijn, denk ik.
Sensei, wij hebben blijkbaar…
Lid sinds
2 jaar 9 maandenRol
Sensei, wij hebben blijkbaar allebei onze keuze op paardachtigen laten vallen bij deze opdracht. Ik bezondig er mij ook meermaals aan en vind de conversatiestijl erg prettig om lezen. Nu even opzoeken waar de naam Hoagie vandaan kan komen.
@Hadeke ; Dankjewel voor je…
Lid sinds
1 jaar 9 maandenRol
@Hadeke ; Dankjewel voor je reactie. Inderdaad het is een scriptievorm. Ik heb bewust gekozen voor die schrijfwijze en precies met de reden wat je net benoemd hebt. Denk er maar over na, ik ben ervan benieuwd wat je uiteindelijke conclusie is ;).
@Gi ; Bedankt voor je reactie. Het idee was ook om het een grappige wending te geven. Ik ben blij dat het in de smaak gevallen is. De spellingsfouten heb ik verbeterd.
@Fief ; Dankjewel voor je reactie. Goed dat je de drie spreekwoorden gevonden hebt. Een goede tip over de emotie en het feit dat ik meer tell dan show heb gebruikt. Ik zal deze feedback meenemen wanneer ik mijn verhaal ga herschrijven. Wederom bedank ik mijn favoriete taalpurist op dit forum. Ik vind het juist fijn dat je mij erop wijst. Ik kan hier namelijk veel van leren.
@Mespunt ; Bedankt voor je reactie. Ook jouw feedback vind ik ontzettend waardevol. Het klopt dat hij meer veinst van verbazing. Dat van de knipoog heb je goed doorgehad. Het was inderdaad plagerig bedoeld en had daarom misschien meer in het verhaal aan moeten tonen dat het ze elkaar graag in de maling nemen. Zoals ik al net vermeld heb ga ik het verhaal herschrijven. Ik zal jullie tips toepassen en ben benieuwd wat jullie er dan van vinden. Leuk om te zien wat je hilarisch vond :).
@Martinez ; Bedankt voor je reactie. Het zou inderdaad kunnen dat het komt door de scriptstijl.
@Kruidnagel ; Bedankt voor je reactie. Goed dat je het ironische eruit kon halen, dat was namelijk ook de bedoeling ;). Wat bedoel je met liegt de verteller en waarom? Is dit iets wat ik anders had moeten doen? Misschien een verdere toelichting, zodat ik het beter begrijp?
@Schmetterling ; Bedankt voor je reactie. Toen ik door de verhalen scrolde zag ik inderdaad dat je ook de paardachtige als figuranten gekozen hebt. Ik heb de andere verhalen nog niet gelezen, dat ga ik in het weekend doen. Fijn om te zien dat de conversatiestijl in de smaak viel. De naam Hoagie heb ik uit een film: 'Tag'.
Nog een kleine toelichting over de witregels en het cursieve. Ik heb dit zo gedaan om aan te duiden wanneer er sprake is van een dialoog en wanneer iets wordt verteld. Zo probeerde ik het onderscheid erin te laten zien. Als hier in het schrijversvak andere afspraken voor zijn, dan zou ik dat graag willen weten. Misschien met een voorbeeld, zodat ik er van kan leren.
De onbetrouwbare verteller…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
De onbetrouwbare verteller is een fenomeen dat je bij het schrijven kunt gebruiken.
@Kruidnagel ; Het kwartje is…
Lid sinds
1 jaar 9 maandenRol
@Kruidnagel ; Het kwartje is gevallen. Dank voor je verdere toelichting!
Domme ezel. Dat zal hem…
Lid sinds
1 jaar 8 maandenRol
Domme ezel. Dat zal hem leren. Wat een bijzondere namen heb je gekozen. En leuk gespeeld met twee spreekwoorden.
Dag Sensei Dank voor je…
Lid sinds
5 jaar 11 maandenRol
Dag Sensei
Dank voor je bijdrage. Ik ben niet zo'n voorstander van de scriptvorm die je gebruikt, die geeft erg veel uitleg diepe uit het verhaal zelf zou moeten kunnen halen, en het breekt het leesritme.
Op zich is het verhaal plezant gevonden, maar ik zou dan in een korte tekst als deze maar voor één les gaan. Ik zou de tekst wat spannender maken, het kabbelt wat verder en dat is jammer.
Johanna
@taalman ; Bedankt voor je…
Lid sinds
1 jaar 9 maandenRol
@taalman ; Bedankt voor je reactie. Ik hoop dat hij ervan leert, anders klopt het spreekwoord niet meer ;). Leuk dat het in de smaak viel.
@Johannawrote ; Dankjewel voor je reactie. Ik zal je feedback meenemen in mijn versie die ik ga herschrijven. Van meerdere heb ik al gehoord dat het scriptvorm wat minder aantrekkelijk was. Ik zal is kijken hoe ik het ga veranderen om spannender en aangenamer te maken.
Met plezier gelezen, Sensei…
Lid sinds
2 jaar 2 maandenRol
Met plezier gelezen, Sensei. Doorspekt met moraal. Het paard als puriteinse vriend en de ezel als naieve vriend. Toch lijkt het mij niet echt een daad van vriendschap om zo met je beste vriend om te gaan. Niettemin vlot geschreven en herkenbaar.