#442 Loskomen

Hai Hadeke.Heliumballonnen hebben een maximaal bereik van 15 km. Kan me moeilijk voorstellen dat je op die hoogte zomaar een deur opendoet en je benen over de rand laat bungelen. Maar dat terzijde. Weet niet hoe dit gaat aflopen maar hoop op het beste. Graag gelezen.

Hoi Hadeke, Vanaf de openingszin werd ik in het verhaal gezogen terwijl het leest als een spannend jongensverhaal en dan behoor ik niet tot de doelgroep. Of de deuren werkelijk open kunnen op die hoogte is voor mij dus niet belangrijk. 

Dankjulliewel voor de reacties 

@schrijvenisfijn dit was mijn bron: https://www.parool.nl/nieuws/felix-baumgartner-sp… Daar wordt geschreven over bijna 39 kilometer. Ik heb de temperatuur ook nog wat aangepast. 😀

Leuk verhaal. Er een zin die me ook bij herlezen blijft bevreemden:
-De veiligheidsinstructies zijn duidelijk: geen radiocontact, betekent afdalen in de capsule. Maar hé, bekijk het.- en daarna neemt de HP contact op.
Waarom de toevoeging Maar hé [...] Ik snap het echt niet. Als HP echt schijt aan de instructie zou hebben, zou HP ook geen contact opnemen ...

Ach, een dingetje. Verder leuk verhaal.

Dag Hadeke

Je hebt een fijn verhaal uit je pen geperst, erg vlot geschreven en prettig om te lezen.Of dat de afstand klopt, daar moet je als schrijver vind ik, niet van wakker liggen., Schrijven is de verbeelding laten spelen, en zolang de lezer daarin meegaat is er niets aan de hand (Roald Dahl liet een reuzenperzik de lucht in vliegen)

Goed gedaan

Johanna

Dag Hadeke,

Ik vond het een interessant verhaal om te lezen. Leuk om te zien hoe ieder zijn eigen ingeving heeft op eenzame hoogte.

Groetjes. 

Dank voor jullie reacties.

Ik maar denken dat mensen op de piepende oren zouden reageren,  daar heb ik namelijk zelf nog geen sluitende reden voor. 😀

@elf Ik stel me zo voor dat de hoofdpersoon uit een soort gewoonte steeds de knop indrukt en zijn boodschap de wereld instuurt. Vandaar.

@johanna inderdaad, zolang het voor de duur van het verhaal klopt, mag alles.

Hey Hadeke,

Dit verhaal neemt de lezer mee op een avontuurlijke reis naar de rand van de ruimte. Het geeft een beklemmend beeld van een persoon die zich voorbereidt om een ​​sprong te maken in de onbekende en gevaarlijke leegte. De spanning wordt opgebouwd door de zenuwen en de vraag of alles goed zal gaan. Het verhaal eindigt abrupt en laat de lezer achter met vragen over wat er is gebeurd. Over het algemeen is het een interessante en spannende leeservaring.

GG

Hoi Hadeke, goed verhaal. Ik haak wel een beetje op de zinnen met ik+werkwoord. Een aantal zou je iets anders kunnen formuleren, maar dat is wellicht een kwestie van smaak. Verder met plezier gelezen. 

geen radiocontact, betekent afdalen in de capsule. --> de komma mag hier weg. Dan leest het ook beter.

Hadeke,

Ik heb je verhaal een paar keer moeten lezen om het te begrijpen.
Kort samengevat zit je hp met een helm op in een capsule onder een heliumballon. Hij is van plan om uit de capsule te stappen en de geluidsbarière te doorbreken.
Lees ik het zo goed?
Hoe komt hij dan weer terug bij die capsule? Dat deel is mij niet helemaal helder. Misschien ligt dat aan mij. Uiteindelijk stapt hij niet uit, dus is het voor dit verhaal niet van belang maar ik zou het als lezer wel willen weten.
'Vijfentwintig, zesentwintig, zevenentwintig,' prevel ik per minuut voor me uit.
Of zo?
'Vijfentwintig.' 'Zesentwintig.' 'Zevenentwintig.' Prevel ik per minuut voor me uit.

Een mooie invulling van de opdracht, spannend ook aan het eind. Ik ben benieuwd hoe het afloopt met je hp.