Onaangekondigd stonden onze buren bij ons voor de deur. Mamma deed open. "Vrede zij met jullie, buren. Alles goed? Kom toch binnen!"

Terwijl de buurman en buurvrouw op de lange bank langs de wand gingen zitten, dook mijn moeder de keuken in om thee te zetten. Want je visite geen verse, zoete thee aanbieden, dat kan niet bij ons.

Mijn zus ruimde snel de kamer een beetje op. Onze pyjama's lagen nog op de banken, waar we vanochtend wakker waren geworden. Ze zette ons enige tafeltje voor de buren neer, en de haan werd onder zijn luid protest het huis uitgejaagd.

Onze gasten waren vrij stil en op alle beleefde vragen die mijn zus stelde, antwoordden ze met: "God zij dank".

Achter het gordijn dat de keuken van de kamer scheidt, hield ik me schuil. Ik kende onze buren goed, kwam regelmatig bij ze over de vloer, want ik ging veel met hun dochter om. Ze hadden ook twee zoons, maar die waren al een stuk ouder, en vaak weg dus die zag ik eigenlijk nooit. 

In de keuken waste ik de munt, voor straks in de groene thee, die met suiker in de pot op het vuur al begon te pruttelen. Van het brood dat mijn zus vanochtend had gebakken, was nog voldoende over om met een kommetje olijfolie aan te bieden. 

"Wat komen ze doen, mamma?" Mamma knipoogde naar me. "Geen idee, lieverd, misschien komen ze wel voor de hand van je zus". Dat zou zomaar kunnen, mijn oudere zus had tenslotte de huwbare leeftijd. Zelf hoefde ik me nog geen zorgen te maken over een huwelijk, ik was nog niet oud genoeg om te trouwen. 

Mijn moeder en zus hadden zich inmiddels ook op de banken geïnstalleerd. Ik hoorde mijn zus thee schenken. Lange stralen hete thee in kleine glaasjes. Onze mooiste glaasjes. Zelf bleef ik in de keuken, ik hoefde hier niet bij te zijn. En door het gordijn kon ik alles horen. 

De sfeer in de kamer klonk een beetje gespannen. Er vielen stiltes. En de toon van het gesprek was beleefd. Dit zou inderdaad wel eens over de hand van mijn zus kunnen gaan.

Ineens schraapte de buurman zijn keel en begon: "Lieve buurvrouw, we willen graag met je over onze kinderen praten. Dat bruiloften heel duur zijn weten we allemaal. Wij hebben twee ongetrouwde jongens en jij hebt twee dochters…."