440 Amzaourou
Onaangekondigd stonden onze buren bij ons voor de deur. Mamma deed open. "Vrede zij met jullie, buren. Alles goed? Kom toch binnen!"
Terwijl de buurman en buurvrouw op de lange bank langs de wand gingen zitten, dook mijn moeder de keuken in om thee te zetten. Want je visite geen verse, zoete thee aanbieden, dat kan niet bij ons.
Mijn zus ruimde snel de kamer een beetje op. Onze pyjama's lagen nog op de banken, waar we vanochtend wakker waren geworden. Ze zette ons enige tafeltje voor de buren neer, en de haan werd onder zijn luid protest het huis uitgejaagd.
Onze gasten waren vrij stil en op alle beleefde vragen die mijn zus stelde, antwoordden ze met: "God zij dank".
Achter het gordijn dat de keuken van de kamer scheidt, hield ik me schuil. Ik kende onze buren goed, kwam regelmatig bij ze over de vloer, want ik ging veel met hun dochter om. Ze hadden ook twee zoons, maar die waren al een stuk ouder, en vaak weg dus die zag ik eigenlijk nooit.
In de keuken waste ik de munt, voor straks in de groene thee, die met suiker in de pot op het vuur al begon te pruttelen. Van het brood dat mijn zus vanochtend had gebakken, was nog voldoende over om met een kommetje olijfolie aan te bieden.
"Wat komen ze doen, mamma?" Mamma knipoogde naar me. "Geen idee, lieverd, misschien komen ze wel voor de hand van je zus". Dat zou zomaar kunnen, mijn oudere zus had tenslotte de huwbare leeftijd. Zelf hoefde ik me nog geen zorgen te maken over een huwelijk, ik was nog niet oud genoeg om te trouwen.
Mijn moeder en zus hadden zich inmiddels ook op de banken geïnstalleerd. Ik hoorde mijn zus thee schenken. Lange stralen hete thee in kleine glaasjes. Onze mooiste glaasjes. Zelf bleef ik in de keuken, ik hoefde hier niet bij te zijn. En door het gordijn kon ik alles horen.
De sfeer in de kamer klonk een beetje gespannen. Er vielen stiltes. En de toon van het gesprek was beleefd. Dit zou inderdaad wel eens over de hand van mijn zus kunnen gaan.
Ineens schraapte de buurman zijn keel en begon: "Lieve buurvrouw, we willen graag met je over onze kinderen praten. Dat bruiloften heel duur zijn weten we allemaal. Wij hebben twee ongetrouwde jongens en jij hebt twee dochters…."
Oops twee keer geplaatst,…
Lid sinds
1 jaar 11 maandenRol
Oops twee keer geplaatst, sorry. De eerste kan weg, ik weet alleen (nog) niet hoe ik het kan verwijderen...
Ik zag direct een Marokaans…
Lid sinds
6 jaar 4 maandenRol
Ik zag direct een Marokaans gezin voor mij. Die sfeer met thee heb je goed neergezet.
Het eind vind ik goed…
Lid sinds
12 jaar 1 maandRol
Het eind vind ik goed gevonden. Voor mij 'kabbelt' het iets teveel. Daardoor haak ik halverwege een beetje af. Ik krijg het gevoel dat 'er iets aan gaat komen', maar dat gebeurt steeds niet echt en dan is het eind wel verrassend, maar voor mij net geen uitsmijter genoeg om het kabbelende te vergeten. Op zich een mooie opzet, maar ik denk dat met wat schrappen en iets meer focus richting het eind, het een beter verhaal wordt
Hoi Martinez, voor mij is…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Martinez, voor mij is het te langdradig, te veel uitleg. Het wordt nergens spannend of interessant. Het idee is goed, maar verdient een betere uitwerking. Misschien ook in de tegenwoordige tijd zetten.
Daarnaast mis ik ook een eigen titel.
Ha Martinez, ik vind het een…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Ha Martinez, ik vind het een verhaal met een herkenbare lijn erin en een exotische sfeer en kon er lekker in wegzakken. Wel mis ik het conflict. De punchline zou ik minder duidelijk aankondigen dan: 'misschien komen ze wel voor de hand van je zus'.
Ik heb erg genoten van deze…
Lid sinds
13 jaar 9 maandenRol
Ik heb erg genoten van deze theeceremonie. Mooi beeldend omschreven, je nam me helemaal mee. Het is misschien nog niet een verhaal dat helemaal rond is en de balans kan beter, maar ik vind juist in het eerste gedeelte veel potentie zitten!
Hoi Martinez, ik heb het…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Martinez, ik heb het idee dat je het herschreven hebt, want het leest nu veel vlotter en ik krijg er een beter beeld bij. Of ik lees het nu met andere ogen. In ieder geval zie ik nu het verhaal voor me en wat je niet in woorden zegt is behoorlijk heftig.
Dag Martinez, Dank voor je…
Lid sinds
4 jaar 8 maandenRol
Dag Martinez,
Dank voor je inzending. Hier zijn dan mijn tips.
Ik vind dat er vrij veel gebruik wordt gemaakt van allerlei beschrijvingen voordat er wat meer spanning in het verhaal komt. Het hoogtepunt uitstellen is natuurlijk een tactiek die goed werkt, maar dat vind ik hier een beetje teveel van het goede. Ik zou wat meer spannende elementen verweven in het begin van je verhaal.
Daarnaast zou ik ook niet door de moeder laten vallen dat het om huwelijken gaat, dit maakt het voorspelbaar. Misschien kun je haar juist iets totaal anders laten zeggen.
Ik hoop dat je iets aan mijn commentaar hebt!