Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 440 – Wederopstanding

7 februari 2023 - 10:54

Het is de extreemste september van zijn leven. Uit het open schoolraam klinkt de viool van een conservatoriumstudent. Dat hij hier loopt maakt hem al een beetje dronken. Niet dat hij zwalkt over de Zadelstraat, onder de Domtoren door, naar het academiegebouw, maar de vrijheid duizelt hem. Toch nog studeren! Ja, Hanneke wil nog steeds vrijen. Hijzelf nog steeds uit lust, maal woede, maal gewoonte, maal angst voor het ongewisse, maal wraak. Ja, er was sleur. Maar vreemdgaan met een collega. In hun pasverworven bed, tegen hun aanrecht, op hun vloer, op hun bank, in hun auto, op al hun plekjes. De trouwdag stond gepland over twee maanden. Zelf gaat hij vooral vreemd met de vrijheid, want in gedachten was hij al getrouwd. Het rothuis konden ze gelukkig goed verkopen.

Natuurlijk lopen er meisjes bij letteren, meer dan hij ooit heeft meegemaakt. En ze zijn mooier dan Hanneke, en slimmer, en je knoopt gewoon een praatje met ze aan. Natuurlijk speelt dat gegeven mee bij zijn besluit dat dit gebouw de van God verstoken hemel op aarde is. Maar voorlopig is hij diep onder de indruk van zijn inleidingen in de literatuurwetenschap en de taalkunde. Gisteren sprak hij zomaar een meisje over vrouwenstudies. Het zei hem niks. Nu hoort hij plots vertrouwde geloofstaal in de hal van het universiteitspand. ‘Zit je op een christelijke vereniging?’ vraagt hij dus. Ze heet Noor en komt ook van het platteland. Ze lopen samen naar het station. Voor hij het beseft, heeft hij haar al de feitelijke helft van zijn liefdesverdriet verteld.

In de snelbus mijmert hij verder. Ze hadden zich nog samen laten dopen, rebels was dat. Zijn leven erna zou totaal anders zijn. Ze waren opgestaan uit het watergraf. Hannekes ouders wilden de kerkdienst niet bijwonen. Gelukkig kregen ze toen snel dat huis. Wedergeboren zijn valt niet mee als je twintig bent. Hij moest van de dominee vooral meer met zijn ouders gaan praten. Maar hij weet zelf ook niet precies wat hem beweegt. Zeker nu niet, want eigenlijk is het dus wel echt uit.

De volgende ochtend treft hij Noor toevallig op het station. Ze geeft hem spontaan drie zoenen en een knuffel. Dat betekent meer liefde dan hij in jaren heeft meegemaakt. Het is lekker weer, zegt ze, en dat is al genoeg. Maar die hele ochtend spijbelen ze, en praten ze, over elkaar en over zichzelf, en hun besluiten en frustraties. Zo intiem en openhartig heeft hij zelfs met zijn voormalige aanstaande vrouw nog nooit gepraat. Het liefst zou hij Noor ter plekke ten huwelijk vragen, en dan praat hij zijn mond voorbij.

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 februari 2023 - 11:26

Wauw! Zeer indrukwekkend!

Er zijn wel een paar vaagheden die nooit echt worden opgelost. Een collega? Wat is de status van de ex-relatie? Nog wel vrijen maar niet trouwen? En dan ook nog uit woede en angst? Wat zijn die vertrouwde woorden? Waarom vraagt hij naar een christelijke vereniging? Wederdoop? Maar dan zijn ze dus Heel Erg Christelijk en dan is dat vrijen nog vreemder dan het al was? Vragen vragen.

Je sleept er dus wel veel bij. Maar mij heb je mee. Uitbouwen tot een kort verhaal? Novelle? Roman?

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 februari 2023 - 11:50

Wauw, Ostinato, bedankt voor zoveel lof! 

Er zit inderdaad veel in – ik wil vooral een logische inbedding brengen voor de psychologische verwarring rondom het plompverloren aanzoek. Ik zal wel proberen her en der nog iets te verduidelijken. Maar inderdaad: in een langer verhaal kan ik die gegevens nog veel nauwkeuriger tot hun recht laten komen. Wie weet.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 februari 2023 - 12:42

Kruidnagel, knap geschreven heerlijk relaas en mooi opgebouwd hoe de verwarring hp leidt. GG!

(misschien nog enkele maar's wegwerken?, ook zijn er paar zinnen zonder ww, dat stoort me niet zo, al kan je het misschien makkelijk verhelpen?)

 

Lid sinds

4 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 februari 2023 - 13:14

Dag Kruidnagel,

Bedankt voor je inzending. Heel mooi geschreven, beeldend en je tekst bevat betekenisvolle details. Wel heb ik een aantal tips voor je. 

Ik vind dat je veel bij het verhaal betrekt. Dat idee zou ik ook kunnen hebben gekregen doordat de hoofdpersoon steeds van focus verandert. Dat is een interessant stijlmiddel, maar voor zo’n kort verhaal is het wat veel. 

Ook zoek ik meer naar wat de band tussen de hoofdpersoon en Noor zo kenmerkend maakt, wat is hier zo speciaal? Ik heb het idee dat het een beetje clichématig is, een liefde op het eerste gezicht. Dit zou je kunnen verhelpen door één specifiek element te benoemen wat zo uniek is, dat de lezer denkt: ik begrijp waarom zij zo naar elkaar toetrekken

Ik vind de laatste zin erg mooi! Ik vind het sowieso een goed geschreven tekst met veel potentie. Ik hoop dat je iets aan mijn commentaar hebt.

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 februari 2023 - 13:41

Ha Anna,

Bedankt voor je razendsnelle, uitgebreide en goede feedback! Wat het meisje voor de hp zo aantrekkelijk maakt, is vooral dat ze symbool staat voor de grote stap die hij heeft gezet, voor de universitaire leefwereld. En tegelijk herkent hij veel in haar van zijn eigen veilige, christelijke plattelandsachtergrond. En het is natuurlijk gewoon een hartelijk meisje. En hij komt, met zijn geloof als veelbelovende puinhoop, net uit een leeggebloede, geknakte relatie en zoekt troost. Ik ga in die geest je opmerkingen eens laten bezinken. Noor blijft nu inderdaad onderbelicht, of wordt overschaduwd door al die projecties en verwachtingen die horen bij een wederopstanding.

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 februari 2023 - 13:23

Hoi Kruidnagel, veel is al gezegd in bovenstaand commentaren.  Wat je wil vertellen, heb ik graag gelezen. De zinsopbouw vind ik niet overal even mooi, maar dat is een kwestie van smaak.

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 februari 2023 - 15:38

Hi Kruidnagel, je begint met een oordeel, is dat bewust? Het is een met vaart geschreven, informatiedichte tekst, er gebeurt heel veel. Ik sluit me bij de anderen aan dat ik niet alles even makkelijk kan rijmen. Meer woorden zou goed zijn. 

Lid sinds

2 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 februari 2023 - 16:59

Vind het vaag omschreven maar zal wel aan mij liggen. De maatschappelijke status van Timon is mij volstrekt onduidelijk maar dat mag de pret niet drukken. 

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 februari 2023 - 17:29

Ha EstherS,

Dank voor het lezen! Met de beginzin wil ik de verwachting wekken bij de lezer dat er iets extreems gaat gebeuren, i.c. dat Timon een volstrekt misplaatst aanzoek doet en hoe en waardoor. Ik vind het vooral personagetekst, dat Timon dat dus zelf zo ervaart, dat het zo extreem is.

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 februari 2023 - 17:32

Ha schrijvenisfijn,

Je bedoelt denk ik wat Anna en Ostinato ook zeiden: je wordt nieuwsgierig naar meer kennis over Timon. Er zal wel meer inbedding nodig zijn.

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
8 februari 2023 - 21:31

Je verzuipt voor mij ook een beetje in teveel vertellen, maar dat doe je dan weer wel in een -voor mij- fijne schrijfstijl. Misschien eens uitwerken tot een veel groter verhaal of voor hier verder terugkappen tot de essentie. (Zelf zou ik voor optie 1 gaan. 😀)

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 februari 2023 - 23:32

Ha Hadeke, thanks! Ik proefde in al die dimensies ook het begin van een grotere wereld komende lente. Zou weer een mooie volgende stap zijn...