Lid sinds

1 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#437 Geluk zit in een schaaltje

 

 

' Buurvrouw...BUURVROUW !! '
Annie sloft door de keuken heen, de gang in en opent de deur.
Lenie staat daar met haar lange haar in de war en een verwilderde blik in haar ogen.
' Moet je horen wat ze me nu weer hebben geflikt. Het is echt niet normaal. '
' Kom binnen, ' zegt Annie rustig. ' Loop maar door. '
Razend en tierend stormt ze naar de keuken en valt op een stoel.
' Je moet eerst even tot rust komen. '
Annie opent de koelkast en pakt twee schaaltjes met pudding, een slagroomtopping er bovenop.
Uit een la pakt ze twee lepels en bied het Lenie aan.
' Wat is dit, 'vraagt ze en kijkt wantrouwend naar de inhoud.
' Heel lekker, 'antwoord Annie.
' Oke. '
Lenie neemt een hap, haar ogen sperren zich open en gelijk neemt ze nog een hap. Genietend leunt ze achterover en sluit haar ogen, smakt met haar lippen.
Als een razende eet ze het schaaltje leeg.
' Laat je de bodem erin zitten, ' vraagt Annie droog.
' Ik wil er nog één. '
Annie glimlacht, staat op en pakt er nog een.
Even is er niets te horen, behalve het geluid van smakkende lippen en zuchten van geluk.
' Waar wilde je het over hebben? '
' He...wat ? '

 

 

 

 

 

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi schrijvenisfijn, 

Van een vreselijk moment naar een letterlijk zalig geluksmomentje, wat mooi gedaan! 

Je hebt ook een vrij bekend grapje ("Wat is dit?" "Lekker.") in dienst van je verhaal weten te stellen. Lenie heeft geen idee wat de pudding is, waardoor ze zich moet overgeven aan het moment. 
Bovendien lees ik die zin ook een beetje dubbelop. Niet alleen letterlijk over wat die pudding is, maar ook wat er aan de hand is. En dat zal de lezer nooit weten... Dus zowel het hoofdpersonage als de lezer blijven ergens over in het ongewisse, waar de ander dan weer wel weet van heeft. Erg leuk! 

Goed gedaan! 

Groet, 

Nadine

Lid sinds

2 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Comfort food! Werkt altijd. Ik heb het met een glimlach gelezen.

Alleen hier en daar is de overgang een beetje abrupt. Bijv: "Genietend leunt ze achterover en sluit haar ogen, smakt met haar lippen. Als een razende eet ze het schaaltje leeg." Vind ik niet lekker bij elkaar passen.

Grtz,
Taco

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Buurvrouw!!!

Goed gedaan om de spanning bij buurvrouw weg te nemen. Ik denk dat jouw tekst langer verdiende, de dialogen zijn 'pretty good'.

GG

 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Grappig verhaal, Schrijvenisfijn. Ik zie het lepelen voor me. Graag gelezen.

antwoord Annie. ---> antwoordt

Lid sinds

1 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Beste Schrijvenisfijn, ik vind je verhaal top! Mooie wending van consternatie naar intens genieten. Kun je Annie om het recept vragen? Ik kan wel wat gelukspudding gebruiken ...

De groeten van Chezz

Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Beste Schrijvenisfijn, ik heb genoten van je stuk. Knap hoe je deze scene hebt vormgegeven. Dat is wel vakmanschap. Door het contrast tussen het gespannen zijn en het loslaten en genieten te creeren komt het genieten nog meer tot leven. En ik vind daarnaast je personages mooi; heel kwetsbaar en onbevangen, waardoor ik nog meer meegeniet. :)

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Goed gedaan. Mooi hoe de sfeer omslaat. Voor mij was het ook precies lang genoeg, omdat het ook iets kabbelends heeft wat op gegeven momentvoor mij langdradig kan worden, maar hier dus niet.

Het valt me op dat je een spatie tussen de aanhalingstekens zet, dat hoeft niet en, omdat ik nooit zo zie, valt het me wat afleidend op.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Het valt me op dat je een spatie tussen de aanhalingstekens zet, dat hoeft niet en, omdat ik nooit zo zie, valt het me wat afleidend op.

@Hadeke, daar ik heb ik ook al meerdere malen op gewezen. Ik vind het ook storend. Het nadeel is bovendien dat als de zin niet precies op een regel past, het woord voor het ah-teken wordt afgebroken en het ah-teken eenzaam op de nieuwe regel komt te staan. Maar blijkbaar is Schrijvenisfijn een andere mening toegedaan. 

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Het valt me op dat je een spatie tussen de aanhalingstekens zet, dat hoeft niet en, omdat ik nooit zo zie, valt het me wat afleidend op.

@Hadeke, daar ik heb ik ook al meerdere malen op gewezen. Ik vind het ook storend.

 

 Ik heb er ook herhaaldelijk op gewezen. Mij stoort het ook. Ik heb het inmiddels opgegeven. Het lukt mij niet het verhaal te lezen, mijn ogen glijden toch steeds naar de foute aanhalingstekens en puntjes die niet tussen spaties staan. Het stoort ontzettend. Als je een Rembrandt in een goedkoop, plastic lijstje ophangt, is het ook geen gezicht.
Jammer, want als ik zo de reacties lees, is het verhaal blijkbaar wel de moeite waard.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Die spaties… ik snap niet waarom je, na vele keren erop gewezen te zijn, er niet zorgvuldiger in wordt. Ik zie aan de reacties dat velen het verhaal waarderen. Als ik eerlijk mag zijn, ik vind het niet zo denderend. Het idee is best aardig, de uitwerking nogal eendimensionaal. Maar goed, ieder zijn meug.

Lid sinds

1 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Sorry,, geweldige collega schrijvers. Vaak ben ik zo bezig met de inhoudelijke kant van het schrijven dat ik het technische  gedeelte vergeet, slecht excuus natuurlijk. Vanaf volgende week komt het goed. Iedereen bedankt die de moeite heeft genomen het verhaaltje te lezen. En je hebt gelijk, Musonius. Het is inderdaad de moeite waard. 

 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

SIF, ik ga ook eerlijk zijn en mijn gedacht geven: het is voor mij totaal onbegrijpelijk hoe lezers kunnen struikelen over spaties tussen aanhalingstekens! Meer nog: tijdens mijn dactylolessen werd er destijds ingeramd dat die spaties er hoorden! Nog nooit heeft een fout leesteken mij uit een boeiende tekst kunnen halen.