#436 Als de tranen gedroogd zijn (herschrijf)

Fief, wat goed, ik struikel van de ene metafoor over de andere. Eindelijk iemand die het over muziek heeft in een bijdrage en niet de minste, ook al weet ik zeker dat Fitzgerald tussen de me en de river een 'a' zingt. ;-D

Tja, ik struikel ook over de metaforen, maar ik vraag mij af of dit is wat Anna bij het schrijven van de opdracht voor ogen had. In elk geval komt het in mijn ogen nogal gemaakt over, al speelt bij mij natuurlijk erg mee dat ik een broertje dood heb aan metaforen, dat heb ik in het verleden niet onder stoelen of banken geschoven.

Maar het roder kleuren van een banksaldo vind ik een prachtige vondst.

Zou de hp onder de F ook Connie Francis hebben staan?

Fief, inderdaad veel metaforen. Dus in die zin aan de opdracht voldaan al leest het te makkelijk weg voor mij. Ik raak nergens echt geprikkeld. Het is ondanks de metaforen te recht voor zn raap. Ik vraag me nergens iets af dus in die zin is het niet een puzzel wat de opdracht gebood. De setting van het jazzplaatje met een stevige hartversterker en de trage druppels zie ik zo voor me.

M

Hoi Fief, hierboven is het meeste al gezegd. Het idee is goed en het leest vlot weg, maar inderdaad een beetje geforceerd. Overigens vind ik het wel knap al die metaforen, zelf ben ik daar heel slecht in.

Grtz,
Taco

Te veel metaforen, te weinig puzzel. Het laatste herken ik. Alles behalve Tsjechov 😊 Wat betreft het eerste, volgens mij was dat toch de opdracht? Overdaad schaadt, daar ben ik het mee eens. Ik ga er nog eens een nachtje over slapen.

Mooi, maar inderdaad wat vlak. Meer reliëf, spanning, zou wat mij betreft welkom zijn. Dat neemt niet weg dat ik het goed geschreven vind. Door de vele metaforen misschien wat barok, maar dat misstaat niet. 

Overigens biedt de F nog veel meer spannende muzikale mogelijkheden, al hebben die weinig/niets met jazz te maken: Fugazi, Foo Fighters, Fischer-Z, Fish... ik beken, ik ben een pop/rock jongetje :-). 

Dag Fief,

Dank voor je inzending. Wat hierboven gezegd is, sluit ik me wel bij aan. Veel metaforen vind ik mooi en staan er goed, maar het zijn er te veel en het is mij te duidelijk. Ik vind wel dat je woordkeuze erg goed is. 

Ik zou ook even kijken naar de structuur van het verhaal. Ik denk dat als je met tijden gaat spelen, dat je een veel spannender verhaal kan schrijven. Nu blikt ze de eerste helft van het verhaal terug op wat er gebeurd is. Dat hoeft geen probleem te zijn, maar ik raak pas echt geïnteresseerd in het tweede gedeelte. Misschien kun je dit verweven of een andere manier vinden waarop deze informatie gedeeld kan worden? 

Ik zit ook een beetje met de alinea die begint met de zin: ‘De lippenstift…hij’. Is dit essentieel voor het verhaal? Het is misschien beter om bij één thema te blijven, anders wordt het erg veel voor een kort stuk tekst. 

Het einde vind ik niet erg krachtig en origineel. Het verhaal zou er denk ik op vooruitgaan als er iets meer spanning in te vinden is, ook in het einde.

Ik hoop dat je er iets aan hebt!

Hoi Martin, bedankt voor je reactie. Ik ben meestal ook meer van de pop en rock, maar sommige jazznummers kunnen me wel bekoren.

Hoi Anna, het was duidelijk niet mijn opdracht. Ik ga kijken of ik er nog iets van kan maken, anders volgende week weer een nieuwe opdracht.

Een nieuwe poging met hopelijk minder metaforen en meer diepgang. Ik wacht in spanning de reacties af.

Wat een treurnis… maar wel mooi geschreven! Ja, ik vind het zo spannender lezen. Wel sneu dat Peter daarvoor het loodje moet leggen ;-). Van de opdracht is niet veel meer over, maar dat mag de pret niet drukken. De snoeischaar en een scheut ellende doen je verhaal goed. Goeie herschrijf!

Tja, Martin, soms moet je concessies doen. Peter is de dupe. 

Wat mis je van de opdracht?

Ik vond de zin dat Peter de landing te snel inzette een mooie metafoor! Dat het er nu niet bol van staat vind ik prettiger aan deze tekst. 

M

Hoi Mercedes, fijn dat je het nog een keer wilde lezen.

Ik ben ook blij fat het geen metaforententoonstelling meer is. Er zit een mooi verhaal in, maar de wijze waarop het verteld wordt, vind ik minder fraai. Vooral de vvt in sommige alinea's staat me tegen. Het lijkt me mooier de gebeurtenissen in tt te zetten en gebruik te maken van tijdsprongen.

Ha Fief, ik vind de tweede versie beter te volgen dan de eerste versie, die ging aan de overdaad aan metaforen ten onder. De tweede versie leest vlot weg. Mooi hoe je laat zien dat het bericht van de agenten nog niet landt: 'ze had hen het bericht op de telefoon nog laten lezen.' Ook de mengeling van gevoelens geef je mooi weer.
'De dagen dat ze zich opgelucht voelde, rechtvaardigde ze met het overhemd waarop de rode lippenstift nog zichtbaar was.' Ik begrijp wat je bedoelt, maar het stukje 'rechtvaardigde ze met het overhemd' kan misschien nog iets anders worden beschreven. (met een blik op het overhemd, met gedachten aan, o.i.d.) 
 

Hoi Fief, misschien niet precies de opdracht, toch heel knap geschreven, vind ik. Het leest filmisch. En tja, Fitzgerald speelde meteen in mijn hoofd bij het slot. Heel dramatisch en toch heel geloofwaardig zo. Mooi! Ik struikel zelf nog over 1 zin: Nadat ze hun had verzekerd....; die zin loopt voor mij niet zo fijn, omdat er, denk ik, twee boodschappen in 1 zin zijn verwerkt? Ik weet het niet zo goed. Ik vind het nog lastig feedback te bieden. En ik denk dat hun eigenlijk hen moet zijn? Groeten!

Hoi Maria, dank je wel voor het lezen. Ik heb de tekst iets aangepast.

Hoi Musonius, bedankt dat je de moeite nam mijn verhaal nogmaals te lezen. Ik heb er wat v.t.t. uitgehaald. Beter zo?

Hoi Kerman, het was overduidelijk niet mijn opdracht. Toch fijn dat je het een mooi verhaal vond. Dat het filmisch leest, vind ik wel een compliment. 

En ik denk dat hun eigenlijk hen moet zijn? ---> dat vond ik ook een lastige, al googelend vond ik dat het hun moet zijn. Ik vond een grappig ezelsbruggetje: de iemand-iets-truc. Als je "iemand iets" voor een werkwoord zet en het klopt, dan is het "hun". 
bijvoorbeeld: iemand iets zeggen. Dit kan en daarom is hun juist.
In mijn zin: iemand iets verzekeren. Dit klopt volgens mij, dus daarom hun.
Op Onze Taal vond ik de uitleg over hen en hun die mij tot "hun" deed besluiten.
https://onzetaal.nl/taalloket/hun-hen

Ik struikel zelf nog over 1 zin: Nadat ze hun had verzekerd....; die zin loopt voor mij niet zo fijn, omdat er, denk ik, twee boodschappen in 1 zin zijn verwerkt? ---> de hp gaat bij het zien van de agenten er nog niet vanuit dat er iets ernstigs is. Ze heeft immers net ervoor een berichtje van haar man gehad dat hij nog een vergadering heeft, dus misschien komen de agenten wel iets vragen over iets uit de buurt of zo. Dus de agenten vertellen haar het slechte nieuws zonder iemand erbij. Ik denk dat in werkelijkheid er wel op aan gedrongen wordt iemand te bellen, voor het verhaal heb ik het zo gelaten.

Ik vind je laatste versie zeker een verbetering. Je schrijfstijl is altijd een plezier, maar je verhaalstijl vind ik in dit verhaal wat minder. Voor mij leg je teveel uit, waardoor ik niet lekker dicht op de huid van de hoofdpersoon kom. Ik ervaar de emotie niet.

Voor mijn gevoel zou je ook kunnen beginnen met het eind en van daaruit 'terugvertellen', maar dan wat subtieler. Wat dialoogzinnetjes zouden denk ik ook van meerwaarde zijn. (Bij de politie bijvoorbeeld. )

Al met al een goed verhaal, maar ik weet dat jij het beter kunt. (Dat is het nadeel als je bijdrages vaak al goed zijn, dan gaat de lat omhoog 😀)

Hoi Hadeke, bedankt voor je reactie en voor je compliment in je laatste zin. Het was deze week niet mijn opdracht. In het verhaal kijkt de hp voor het grootste gedeelte terug op wat er is gebeurd. Het is wat het is. Het lukt me deze week niet om aan ieders wensen te voldoen. Dinsdag weer een nieuwe kans. 

Mijn commentaar heeft betrekking op de herziene versie. Je tekst lees prettig, zoals altijd. De ingezette landing vind ik mooi, de telefoon nog in de hand een interessant detail. Wel heb ik wat moeite om te schakelen van de eerste twee alinea's naar het ongeluk. Uit het eerste gedeelte blijkt dat ze wist dat hij haar bedroog. Ik verwacht dan dat dit ergens toe leidt, maar in plaats daarvan gaat hij dood. Ik mis causaliteit, maar ik geloof dan ook niet zo in karma. Om iemands dood een verademing te noemen, ook al ging hij vreemd, gaat mij ook wat ver. Misschien kan iemand dat zo voelen, maar ik kan me er weinig bij voorstellen. De laatste alinea spreekt me wel weer aan. Ik heb het graag gelezen.

Hoi Mespunt, bedankt dat je de moeite nam om het te lezen en je mening erover gaf.

Het heeft niets met karma te maken maar met domme pech. Misschien kun je er zelfs een moraal uit halen (appen tijdens het rijden is levensgevaarlijk). Het was in ieder geval niet mijn intentie om het als karma te laten lezen.

Dat ze het een verademing vindt zich niet meer verraden te hoeven voelen, vind ik wel plausibell. Toch voelt ze dat af en toe nog wel, ze heeft immers nooit de kans gekregen hem erop aan te spreken. Toch zijn er ook nog  gevoelens van verdriet. Het is maar hoe je het lezen wil.