Dag Mercedes,

Dank voor je inzending. Hier dan mijn opmerkingen.

Ik vind je zinnen wat aan de korte kant. Ik denk dat je een mooiere tekst zult schrijven als je wat meer gebruik maakt van volledige en/of langere zinnen. Afwisseling en balans is hierin belangrijk. 

Daarnaast zou ik aan het begin wat sleutelen. De lezer wordt waarschijnlijk meer het verhaal ingezogen als er een beeldende eerste zin staat. Nu ben ik als lezer een beetje in de war, ik weet niet goed wat ik mij precies moet inbeelden en verlies daarmee mijn concentratie. 

Wat betreft de metafoor: ik vind haar enerzijds onduidelijk (misschien door de zinnen), anderzijds ligt het er erg dik op. We begrijpen al vrij snel dat dit één op één te vergelijken is, en ik vraag me een beetje af of het iets toevoegt. Begrijpen we haar nu beter? Zorg dat een metafoor iets toevoegt, het moet essentieel zijn zij het voor de kwaliteit van de tekst of het begrip van de lezer. Dat heb ik hier nu niet echt. Ik denk dat er een meer passende metafoor bij dit onderwerp te vinden is, een metafoor die je ook iets makkelijker zou kunnen 'verweven' in het verhaal. Nu wordt de lezer in de eerste alinea op een verkeerd spoor gezet.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt!

Hallo Mercedes, Ik had moeite om je verhaal te begrijpen. In de tweede alinea kreeg ik door waar het om draaide. Geen idee of dat aan de korte zinnen lag, die vielen mij niet extra op. Als je je erover buigt en tot een herschrijf komt, lees ik die graag.

Hoi Mercedes, ik kan me niet helemaal vinden in bovenstaande reacties. In de opdracht staat dat je aan de hand van metaforen of handelingen de emotie van de personages weer moet geven. "In de Russische literatuur ontstaan aan de hand van metaforen een soort van puzzel", geeft Anna bij de opdracht aan. Die puzzel is in jouw verhaal aanwezig, goed gevonden. In die zin graag gelezen.
Misschien dat je wel minder metaforen mag gebruiken en er ook iets meer mee variëren. Nu gaat het voornamelijk om vogels, vogelgeluiden, zwermen en kooien. Het eigenlijke verhaal gaat erdoor verloren.

omdat ze zo vaak liever alleen zit met haar eigen gedachten.  ---> in deze zin zou ik een keuze maken tussen "zo vaak" en "liever". "Vaak liever" stroopt voor mij de zin.

Terwijl hij haar passeert, zingt hij achteloos; ‘There must be some kind of way outta here’ waarop zij; ‘Said the joker to the thief' terug zingt.  ---> de interpunctie klopt niet. De puntkomma achter achteloos moet een dubbele punt zijn. De puntkomma achter "zij" mag weg.  Ik zou achter "... outta here' een komma zetten voor de leesbaarheid.
Terwijl hij haar passeert, zingt hij achteloos: ‘There must be some kind of way outta here,' waarop zij ‘Said the joker to the thief' terug zingt. 

Hallo Mercedes, de tweede versie is wat mij betreft compleet anders dan de eerste. Ik zie de opdracht er niet helemaal in terug, iets te veel 'tell' . Dat kan aan mij liggen, subtiele verwijzingen in een verhaal ontgaan mij vaak.

"Goed nieuws is dat Jasper terug is" dit vind ik intrigerend.

Grtz,
Taco

Zoals je zelf ook al zegt, dit is niet je sterkste bijdrage aan dit fijne forum. Neemt niet weg dat ik om deze zin hardop moest lachen: 

De doorzakkende boekenplank achter haar heeft moeite alle pedagogische wijsheden nog langer hoog te houden. Wat mij betreft flikkert het nu van de muur en neemt het die geveinsde blik op haar porem mee in de val.

Zo veelzeggend, lekker scherp geformuleerd! Wat ook had gekund: had die boeken inderdaad op haar laten vallen, zonder dat verder te veel uit te leggen. Boem, metafoor!

En ach, iedereen mag wel eens een off-day hebben.

De herschreven tekst vind ik erg mooi, al heb ik bij sommige zinnen mijn bedenkingen of het wel goed Nederlands is. De plank die bijna onder kennis bezwijkt, vind ik fraai.

• haar ingestudeerde zielige hoofd > haar ingestudeerd zielige hoofd
• Jasper kijkt mij geamuseerd aan en knikt bevestigend naar de schoolbaas.  > tegelijkertijd?

Hi Mercedes, 

Ik vind je tweede versie stukken beter! De metafoor is ook erg mooi en voegt echt iets toe aan het verhaal. 

Je tweede versie vind ik ge(s)laagd. Ik denk dat je nog wat kan 'winnen' door je verhaal nog eens te lezen en dan na te gaan: Kan dit weg, zonder dat het het verhaal aantast? Bijvoorbeeld:

'De intern begeleidster trekt haar ingestudeerde zielige hoofd waarmee ze pretendeert begrip te tonen voor mijn gedrag.

‘Ik ben er voor jou, Melissa.’

Haal eens het gedeelte '... waarmee ze pretendeert ...' weg. Voor mij wordt het dan sterker, want de daarop volgende dialoogzin toont die pretentie.

Zo zijn er wat meer gedeeltes die je denk ik rustig kunt schrappen. Lezers kunnen vaak meer lezen dan er werkelijk staat. 😀

Sommige stukken kunnen denk ik iets actiever beschreven worden. Je eindigt met:

Afgunst en jaloezie worden haast tastbaar in de aula en veranderen maar langzaam in een neppe glimlach op de aanwezige gezichten wanneer ik ja zeg.

Een suggestie zou zijn:

   'Ja,' zeg ik duidelijk hoorbaar.

   Ik hoor geroezemoes en geschuif op stoelen.

   'Ja,' zeg ik nog harder.

Wat mij betreft een verhaal zoals we hier op dit forum vaker moeten zien. Juist door jouw worsteling help jij jezelf én ons als schrijvers verder.

Tot slot: Bedankt voor je compliment in één van je reacties, terwijl ik zelf (ook) niet zo tevreden over mijn verhaal ben. 😀