#432 De langste nacht [Herzien]

Musonius, een origineel sprookje gekruid met de nodige griezelelementen. Goed bedacht.
Zeurtjes: is het niet deze ipv dit aanblik? + Het hart van Freya maakt een ...
 

Hoi Musonius, weer een indrukwekkend verhaal. Ik moest het wel een tweede keer lezen voor ik begreep dat Freya meerdere jaren op zoek was naar Tarik. In het begin staat wel "vorig jaar en het jaar daarvoor", maar op het einde blijkt Freya al een oude vrouw te zijn die door de jong gestorven Tarik niet meer herkend wordt. 
Maar met die wetenschap leest het een tweede keer als een kloppend verhaal. Mooi beschreven. De kou is voelbaar en de kilheid van de nachtvorstin ook.
In de eerste alinea heb ik het gevoel dat je twee keer hetzelfde zegt, maar dat zal aan mij liggen.
Hoe dan ook, ik vond het een prachtig verhaal.

“Tarik!” Het hart van Freya maakt en vreugdesprong.  ---> voor mijn gevoel hoort deze zin iets verderop te staan, na de zinnen: "Ze stapt af op een gestorvene die bij leven een knappe jongeling moet zijn geweest en omhelst hem. Hij blijft wezenloos voor zich uit staren."
Want als ze meteen Tarik herkent, klopt de zinsnede "die bij leven een knappe jongeling moet zijn geweest" niet. "Moet zijn geweest" moet dan "was" zijn. Snap je het nog?

Toon u barmhartig, en breng hem terug. ---> de komma mag hier weg

Dank, Gi, voor je scherpe blik.

Dank, Fief, ja, ik kon niet al te veel hints in de tekst stoppen. Het blijft altijd een puzzel of je te veel of te weinig weggeeft. En dan kan het ook nog eens per lezer verschillen. Die zinnen en 'als je eens wist hoe lang ik ...' vond ik voldoende.

“Tarik!” Het hart van Freya maakt en vreugdesprong.  ---> voor mijn gevoel hoort deze zin iets verderop te staan, na de zinnen: "Ze stapt af op een gestorvene die bij leven een knappe jongeling moet zijn geweest en omhelst hem. Hij blijft wezenloos voor zich uit staren."
Want als ze meteen Tarik herkent, klopt de zinsnede "die bij leven een knappe jongeling moet zijn geweest" niet. "Moet zijn geweest" moet dan "was" zijn. Snap je het nog?

 In alle eerlijkheid: nee, ik snap het niet. Naar mijn mening is de volgorde van de zinnen juist en ik begrijp ook niet waarom volgens jou "moet zijn geweest" "was" moet zijn. Het gaat hier om een beschrijving, afkomstig van de verteller en niet een gedachte van de hp.

Ja, zo hoort dat in een sprookje. Een wens die in vervulling gaat, gaat niet in vervulling.

“Tarik!” Het hart van Freya maakt een vreugdesprong. Ze stapt af op een gestorvene die bij leven een knappe jongeling moet zijn geweest en omhelst hem. Hij blijft wezenloos voor zich uit staren.
“O Tarik,” snikt ze, “als je eens wist hoe lang ik ...”

Zoals ik het verhaal voor me zie, stuit Freya op een aantal gestorvenen. Ze loopt op die groep af en herkent in een van die gestorvenen haar geliefde Tarik. Die kent ze en ze weet dat hij een knappe jongeling was. Je schrijft vanuit het perspectief van Freya. Voor mij zou het daarom logischer zijn als de volgorde zou zijn:
Ze stapt af op een gestorvene die bij leven een knappe jongeling moet zijn geweest.
“Tarik!” Het hart van Freya maakt een vreugdesprong. Ze omhelst hem, hij blijft wezenloos voor zich uit staren.
“O Tarik,” snikt ze, “als je eens wist hoe lang ik ...”
Of:
“Tarik!” Het hart van Freya maakt een vreugdesprong. Ze stapt af op een gestorvene die bij leven haar knappe jongeling was en omhelst hem. Hij blijft wezenloos voor zich uit staren.
“O Tarik,” snikt ze, “als je eens wist hoe lang ik ...”

Maar goed, dat is zoals ik tegen dit gedeelte aankijk. 

Hallo Musonius, prachtig verhaal, heel goed opgebouwd met juist gedoseerde hints terwijl ik mij toch nog liet verrassen door het einde. Fantastisch!

Hoi Musonius

Dit verhaal geeft me vikingvibes en was erg verrast dat Freya al een oude vrouw bleek te zijn.

Graag gelezen.

Dank, Sakura, Emily en Siv, voor jullie respons.

Dank, Fief, voor je uitleg.

In de eerste alinea heb ik het gevoel dat je twee keer hetzelfde zegt, maar dat zal aan mij liggen.

 Daar had ik overheen gelezen. Wellicht is kan de zin 'Dit is niet de tijd om buiten te zijn.' geschrapt worden.

Lees het verhaal maar met een alwetende verteller als uitgangspunt, dan klopt het ook,
Je eerste voorstel gooit mijn stilering door de war ("Tarik!" is de invulling van de vorige zin) en bij je tweede voorstel (haar knappe jongeling) moet ik eerder denken aan een moeder-zoonrelatie dan aan twee gelieven.

Musonius, die zin kan inderdaad weg. Wat ik ook bedoelde, is dat je in de eerste zin zegt dat het koud is, in de laatste zin van de eerste alinea zeg je het ook maar dan met andere woorden.

Fief, de eerste zin schetst een sfeerbeeld, de laatste zin, over het opstoken van vuur en branden van licht, heeft betrekking op het geloof van het volk om koude, duistere machten te verdrijven en het licht op te roepen om ervoor te zorgen dat de dagen zich weer zullen lengen.
Blijkbaar komt het nog niet uit de verf. In de toekomst zal ik dit verhaal (voor mijzelf) aan de hand van jouw op- en aanmerkingen en hopelijk die van de coach zeker bijschaven, maar nu laat ik het even rusten om er straks met frisse ogen naar te kunnen kijken.

Sfeervol en kil, dit sprookje! Mooie beelden; die donkere schaduw van een witte vogel als de voorbode van de nacht, en de wrede nachtvorstin in haar enkellange mantel van sneeuw met de vorsende sneeuwuil op haar schouders. ‘Be carefull what you wish for,’ is hier zeker van toepassing. Het einde was ook voor mij verrassend, mooi gevonden. Ik heb het graag gelezen Musonius! Twee vragen; ‘Freya zou ook liever met een warme drank bij de open haard zitten,’ schrijf je. Dat klinkt gemoedelijk. Zou ze niet met meer urgentie binnen willen blijven, en verscheurd worden door haar angst voor de nachtvorstin en haar liefde voor haar gestorven verloofde? En ten tweede; we weten nu dat Tarik een knappe jongeling was, en de verloofde van Freya. Als je die schoonheid meer details geeft, of een treffend voorbeeld van hun liefde of zijn karakter, voelen en snappen we als lezer dat intense en jarenlange verlangen van Freya beter. 

Goede tips, Lizette, die neem ik zeker mee bij het bijschaven van de tekst. Hartelijk dank.

Aan de hand van de adviezen toch nog maar een bewerking gemaakt. Is deze beter?

Ze braveert haar angsten en wacht.
Vannacht zal ik hem weerzien, denkt ze.
Maar dat dacht ze vorig jaar ook.
En het jaar daarvoor.

Misschien begrijp ik het verhaal niet goed, maar zoals ik het voor me zie, is de liefde van Freya al enige tijd dood. Ze krijgt hem weer terug van de nachtvorstin in de hoedanigheid waarin ze hem heeft verloren, een knappe jongeling. Freya is daarentegen in de loop van de jaren verouderd. Maar het stukje wat ik hier aanhaal, doet vermoeden dat het slechts om een paar jaar gaat, terwijl de nachtvorstin in de laatste zin zegt: wat dacht je dan na vijftig jaar. Dat is het enige wasr ik nog op blijf haken. Verder staat je verhaal nog steeds als een huis.

Misschien: 
Maar dat dacht ze vorig jaar ook.
En de jaren daarvoor.

Superspannend begin! Heel mooi beschreven en wat een twist op het einde! Ik kreeg letterlijk kippenvel!

Nog wat opmerkingen:

- De eerste alinea vond ik heel helder en sprekend. De tweede alinea was in een beetje gedesoriënteerd. Waar staat ze nou? Buiten op straat? Iets meer duiding had me wat houvast gegeven.
- Het aanzicht doet Freya meer rillen dan de kou. -> deze zin voelt meer als een vertelstem-zin, terwijl we juist zo in de actie zitten.
- Hetzelfde geldt in de volgende zin voor “ze ziet zwervers”. Het zou betere actie kunnen opleveren als je het direct omschrijft, zoals je ook in de vorige zin doet
- En ik had het ook met “is haar liefde t/m het volk denkt”. Aangezien het een verhaal is dat zo in de actie zit, voelt de vertelstem een beetje erbij getrokken voor mij, alsof er iemand is die dwars door de spannende film heen praat.