Lid sinds

2 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#427 Onverwacht cadeau

 

Onverwacht cadeau
Ik staar naar het etiket waarop ik het handschrift van mijn zus herken. Wij verbraken na een denderende ruzie het contact. Radiostilte sindsdien en nu ineens een pakje op mijn verjaardag.

Wat wil ze van me?

Ruzie hadden we van jongs af aan. Het afpakken van mijn man was voor mij de druppel. Tussen hen is het uiteindelijk niets geworden, hij is nu gelukkig met een ander.

Jaren zijn verstreken sindsdien. Loes heeft het eerste jaar via eindeloze verontschuldigingen alsnog geprobeerd de familieband te behouden. Ik wilde en wil niets meer met haar te maken hebben. Dacht dat ze dat begreep en nu - een postpakket.

Stuur ik het pak terug?

Ik twijfel, ben nieuwsgierig en besluit het daarom te openen. Bedanken zal ik haar toch niet, ongeacht de inhoud. Van haar wil ik geen cadeau.

Wat denkt ze ermee te bereiken?


Ik worstel me door een dikke laag plakband, dik papier en noppenfolie. Een donkerrood, fluwelen juweliersdoosje - formaat ring - verschijnt in mijn blikveld. Ik herken het doosje uit de nalatenschap van mijn moeder.
Het envelopje wat er bij zit, valt op de grond. Voorzichtig til ik het dekseltje van het doosje, er zit niets in. Ook de gele watjes pluis ik uit, niets...
Ik pak het envelopje op, scheur het open en lees:

Vergeving  zit in een klein hoekje, kan jij het vinden?

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Elrie, wat een mooi verhaal. Ook het nederige verzoek op het eind vind ik mooi gevonden. Graag gelezen.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi! Goed gevonden, sterk beeld aan het einde. Wat je zou kunnen overwegen: wat minder uitleggen aan het begin, wat meer invulling geven aan de pijn die het haar heeft gedaan en misschien iets meer laten zien van wat die handreiking van haar zus met haar doet. Al vind ik het open einde ook mooi.

Nou ik erover nadenk: het doosje IS leeg. Is er dan wel vergeving te vinden...? Mag aan de lezer blijven natuurlijk.

Lid sinds

2 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank ManMetPen voor je goede ideeën. Het aantal woorden heeft mij wat geremd, denk ik. Met minder uitleg aan het begin had ik op een andere manier meer kunnen tonen. 

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi gevonden, spannend en er zit wat ontroering in.Erg sterk. Wel denk ik dat de tekst compacter kan. Woordjes schrappen en meer kortere zinnen. De zinsconstructie van 'Ruzie hadden we van jongs af aan.' doet mij wat geforceerd aan.
Erg mooi vind ik de vragen die de hp zichzelf stelt verweven in de tekst: 'Wat wil ze van me?', 'Stuur ik het pak terug?', etc. Stilistisch is het mooier als je hiervan aparte alinea's maakt.

Lid sinds

2 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank Musonius voor je waardevolle reactie op mijn stukje. Over kortere zinnen en de zin 'Ruzie hadden we van jongs af aan.' Denk ik nog even na. Stilistisch heb ik jouw advies opgevolgd.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi, erg mooi en kwetsbaar verhaal! Leuk dat er zoveel meer uit spreekt dan je in woorden beschrijft. Maar nog mooier is dat het er eigenlijk niet toe doet wat er tussen hen in voorgevallen, het gaat om wat er nu gebeurt. Mooi!
gr Yvette