Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#424 - Dromenvanger

 

Dromenvanger

In de verte hoor ik het gezoem van de wekker. Als in een mist loop ik naar de douche, steun zoekend tegen de wanden. Angst heeft bezit van mij genomen. Het kind in mij luistert naar de stem. Hij stelt me gerust, ik hoef niet bang te zijn. Wat hij zojuist bij mijn zusje heeft gedaan, zal hij bij mij niet doen. Hij zegt dat het mijn beurt nog niet is.
Mijn zusje ligt, opgerold als een bolletje wol, stilletjes huilend op haar bed. Af en toe hoor ik een snik, het  bolletje verliest zijn rondheid.
'Trek je shirtje maar  omhoog, dan kijken we samen even of jij ook al borstjes krijgt.'
Ik zie mijn zusje verder in elkaar schrompelen. Zelf blijf ik stokstijf staan.
'Toe maar meissie, laat me even kijken.'
Ik wil niet, dit had hij mijn zusje ook gevraagd toen hij onze slaapkamer in kwam. Ik heb gezien wat hij met mijn zusje gedaan heeft.

'Mama,' roep ik. Ze komt niet.
De stem praat op mij in. Een eeltige hand baant zich een weg onder mijn shirtje.
'Mama fluister ik, mama.' Waar blijft ze nu, ik wil dat het stopt, zij moet het stoppen.
Ik voel hete adem in mijn gezicht. De geur herken ik, zo ruikt papa als wij al in bed liggen als hij thuiskomt  en hij nog even welterusten komt zeggen. Het stinkt.

'Kom je nog uit die douche of hoe zit dat? Is er nog warm water over?'
Verschrikt zoek ik naar de kraan. De mist in mijn hoofd hangt nu in de douche. Langzaam kom ik tot het besef dat ik droomde. Vannacht was ik ook al wakker, waar droomde ik toen over? Ik weet het niet meer, herinner me wel dat ik niet door wilde dromen als ik weer in bed lag.

Ik haat het. Waar komt deze droom vandaan? Waarom komt hij telkens terug? Ik graaf al zolang in mijn herinneringen, wil zo graag weten wie mijn vader was. Hij verdween uit mijn leven toen ik acht was en niemand weet waar hij nu is. Is hij de man uit mijn dromen? Mijn moeder wil niet over hem praten, mijn zusje zwijgt in alle talen.

Ik kleed me aan. Na het ontbijt ga ik googelen. Ik zoek een dromenvanger, eentje die ze vangt voor ik half slapend doordroom. Ik ril, de warme douche heeft mij koud achtergelaten.

 

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik krijg de kriebels van dit verhaal, Elrie!

De zin Angst heeft bezit van mij genomen werkt hier heel goed. Hij gaat verder op de eerder beschreven mist en is tegelijkertijd een voorbode van de zinnen erna die erg heftig zijn. 

Zo gaat eigenlijk het hele verhaal verder, waardoor het een en al gruwelen is. De zinnen zijn een uitwerking van de voorgaande, een voorbode van het aankomende en de zin zelf is ook erg sprekend.  Dat is moeilijk om een heel verhaal lang vol te houden. Meestal zit er wel ergens een ´zwakkere zin.´ Maar die is hier niet te vinden. 

Heel knap gedaan! 

Groet, 

Nadine

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Elrie, ik treed Nadine volledig bij in haar reactie. Hoe luguber ook het verhaal, is dit voor mij de perfecte invulling van de opdracht. Zeer intensief. Top. 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Nadine en Gi,

Ik krijg het helemaal warm van jullie reacties. Warm op een goede manier.

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Elrie. Sterk verhaal! Ook mooi om deze te lezen na #423, want het is duidelijk dat je donders goed weet hoe je midden in de actie kunt zitten :). 

Waar ik overigens erg in de war raakte was het droom-stuk. Pas de derde keer lezen snapte ik dat het ging over "onze slaapkamer", maar ik dacht eerst dat ze bijvoorbeeld in de deuropening keek naar haar huilende zusje. En zeker omdat na "trek je shirtje maar omhoog" het het zusje is dat in elkaar schrompelt, ging ik ervan uit dat vader naast haar op haar bed zat. Wellicht kan je iets meer de situatie daar schetsen. Bijvoorbeeld: ze zit zelf op haar bed, ziet haar zusje in elkaar geschrompeld op die van haar liggen, en voelt dat vader nu bij haar op de matras komt zitten?

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank Karel , leuk dat je vindt dat ik 'midden in de actie kan zitten.' Jammer dat je dit verhaal drie maal moest lezen vanwege onbegrip, dat kan niet de bedoeling zijn. Ik zal er nog een keer kritisch naar kijken en zien of en hoe ik daar iets aan kan doen.