#424 - Dromenvanger

Dromenvanger

In de verte hoor ik het gezoem van de wekker. Als in een mist loop ik naar de douche, steun zoekend tegen de wanden. Angst heeft bezit van mij genomen. Het kind in mij luistert naar de stem. Hij stelt me gerust, ik hoef niet bang te zijn. Wat hij zojuist bij mijn zusje heeft gedaan, zal hij bij mij niet doen. Hij zegt dat het mijn beurt nog niet is.
Mijn zusje ligt, opgerold als een bolletje wol, stilletjes huilend op haar bed. Af en toe hoor ik een snik, het  bolletje verliest zijn rondheid.
'Trek je shirtje maar  omhoog, dan kijken we samen even of jij ook al borstjes krijgt.'
Ik zie mijn zusje verder in elkaar schrompelen. Zelf blijf ik stokstijf staan.
'Toe maar meissie, laat me even kijken.'
Ik wil niet, dit had hij mijn zusje ook gevraagd toen hij onze slaapkamer in kwam. Ik heb gezien wat hij met mijn zusje gedaan heeft.

'Mama,' roep ik. Ze komt niet.
De stem praat op mij in. Een eeltige hand baant zich een weg onder mijn shirtje.
'Mama fluister ik, mama.' Waar blijft ze nu, ik wil dat het stopt, zij moet het stoppen.
Ik voel hete adem in mijn gezicht. De geur herken ik, zo ruikt papa als wij al in bed liggen als hij thuiskomt  en hij nog even welterusten komt zeggen. Het stinkt.

'Kom je nog uit die douche of hoe zit dat? Is er nog warm water over?'
Verschrikt zoek ik naar de kraan. De mist in mijn hoofd hangt nu in de douche. Langzaam kom ik tot het besef dat ik droomde. Vannacht was ik ook al wakker, waar droomde ik toen over? Ik weet het niet meer, herinner me wel dat ik niet door wilde dromen als ik weer in bed lag.

Ik haat het. Waar komt deze droom vandaan? Waarom komt hij telkens terug? Ik graaf al zolang in mijn herinneringen, wil zo graag weten wie mijn vader was. Hij verdween uit mijn leven toen ik acht was en niemand weet waar hij nu is. Is hij de man uit mijn dromen? Mijn moeder wil niet over hem praten, mijn zusje zwijgt in alle talen.

Ik kleed me aan. Na het ontbijt ga ik googelen. Ik zoek een dromenvanger, eentje die ze vangt voor ik half slapend doordroom. Ik ril, de warme douche heeft mij koud achtergelaten.