Hoi Taco, Wat een  kippenvel veroorzakend verhaal. Mooi opgebouwde spanning, iedereen wil toch weten wat er te zien is aan het eind van de tunnel?

Hoi Taco, wat een goed verhaal! Het begin was heel spannend, en daarna bij de onthulling van het mes uit haar borst ook grappig. Ik zit ook helemaal in het personage. Heel strak! Ik ben benieuwd naar zijn verdere avonturen. 

Eén ding: bij "Naast de vrouw loopt een wit hondje." raakte ik in de war, omdat ik dacht dat er nu een nieuwe vrouw liep (zijn volgende slachtoffer), omdat ik bij die zin mij een meelopende vrouw voorstel.

Hoi Taco,

Wat een boeiend verhaal! Het doet me een beetje aan de film/boek Perfume denken. Ook daar is er een personage dat gewetenloos moord om iets te verkrijgen of om iets te begrijpen. 
Juist omdat deze moordenaar vanuit een obsessie aan het moorden is, laat je me wel met de vraag zitten hoe het kan dat hij maar niet wordt opgepakt. Het is geen essentieel deel van het verhaal dat je wil vertellen, dus het hoeft er niet per se in. Maar toch ;) 

Ik word nieuwsgierig omdat zo iemand die moord om het mysterie van de dood opgelost te willen zien, waarschijnlijk erg eenzaam is, dan wel zeer op zichzelf is. Is dat misschien de reden dat hij daarom zo naar de dood 'op zoek' is? 
Ik wil maar zeggen: over dit personage kan je - als je dat zou willen-  veel meer schrijven. Dat is voor dit verhaal niet nodig, want het heeft al meerdere 'lagen' en het leest erg prettig.  Misschien is het een idee om over dit personage een kleine serie te maken van zijn moorden en hoe hij zich daarbij voelt? 

Dan is er nog het 'praktische' punt: als hij zoveel moord en behoefte heeft aan planning, hoe kan het dan dat hij het blijkbaar oké vind om steeds te moeten vluchten? Als je iets niet kan voorspellen, is het wel hoe het is om op de vlucht te zijn... Dit vind ik niet storend, want je verhaal is qua opbouw en beschrijving prima. Dan valt zoiets onder creatieve vrijheid. Maar wat ik wel een (heel klein!) beetje mis, is die paniek daaromheen. Hoe koelbloedig hij ook moordt, je laat duidelijk zien dat deze man ook andere angsten heeft. Die mag je gerust benoemen. 

Maar zoals gezegd: dit is een heel goed verhaal. Het leest prettig, is mysterieus, zet je aan het denken en het is origineel, zowel in opbouw als inhoud. 

Heel goed gedaan! 

Groet, 

Nadine



 

Wat een akelig verhaal zeg! Je moet maar op het idee komen. Goed geschreven, het leest vlot door, ik bleef geboeid.

Taco, wat een fantasie! Dit kan zo dienen als een script voor een filmscene. Ik beaam de opmerking van Karel over het hondje dat naast de vrouw loopt. Als je loopt door 'liep' vervangt klopt het beter in het verhaal. Deze zin "Uiteindelijk kom ik er toch wel achter. Uit de eerste hand, dat dan weer wel, maar dan heb ik me niet voorbereid." begrijp ik  niet, maar dat zal mogelijk aan mij liggen. De passage met de morfinepomp mag m.i. wat meer benadrukt worden. Zeer graag gelezen, ik ril nog een beetje.