Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#422 Nel mezzo del cammin di nostra vita

4 oktober 2022 - 22:18

 

Nel mezzo del cammin di nostra vita – in het midden van onze levensweg. Het zinnetje blijft in mijn hoofd spoken, terwijl ik de oude eik bewonder.  Dit is mijn favoriete plek in het bos, bij deze imposante eik met zijn wijde, kronkelende takken en gegroefde schors. Hier kom ik, als alles me weer even te veel wordt.

Het midden van mijn levensweg, daar ben ik nu aangekomen. Gisteren is mijn jongste dochter getrouwd, de oudste woont al twee jaar alleen. Mijn twee schatten het huis uit. Ik staar naar de groenachtige paddenstoelen die onder de eik groeien en een mooi contrast vormen met de gele en rode herfstbladeren. Er hangt een lichte, weeïge geur. Ik voel een vage irritatie omdat het vervolg van de zin mij niet te binnen wil schieten. Of is het irritatie met mijn levensweg?

Ik denk terug aan mijn huwelijk. Zesentwintig jaar liefdeloze samenwoonst met een eeuwige mopperaar. Klinkende ruzie hadden we nooit, nee, we hielden de schijn op, voor de kinderen. Maar zijn pesterijen blijven in mijn hoofd rondtollen. De roze vaas van mijn overleden grootmoeder, die hij “per ongeluk” brak. Zijn dure voetbalabonnement, dat automatisch werd verlengd, terwijl er voor mijn yogalessen geen budget meer over was. De overlijdensbrief van een vriend die hij “vergeten” was aan mij te geven, zodat ik mijn vriendin met blozende kaken moest uitleggen waarom ik niet naar de begrafenis was geweest. Het eeuwige geklaag over het eten. En natuurlijk af en toe een andere vrouw. Maar ik zei niets. Nooit. Voor de kinderen, weet je wel.

Ik bedenk hoe de rest van mijn levensweg er uit zal zien. Dag in dag uit, jaar in jaar uit alleen met hem in een leeg huis, terwijl hij met zijn geniepige oogjes mij overal volgt.

Ik pluk een handvol paddenstoelen. Nu nog vlug even naar de winkel voor rijst en dan krijgt mijn echtgenoot vanavond heerlijke risotto met bospaddenstoelen.

 

Lid sinds

3 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 oktober 2022 - 23:20

Ik pleit voor een deel twee waarin ze van haar echtgenoot scheidt.

Edit: het is me volledig ontgaan dat de laatste zin volgens mijn medelezers wellicht op vergiftiging slaat. Dan is deel 2 overduidelijk niet nodig en ben ik meer dan voldaan met dit einde.

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 oktober 2022 - 0:21

Goed verhaal, Emily, maar bospaddenstoelen zijn niet perse giftig. De afloop kan dus nog alle kanten op.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 oktober 2022 - 0:51

@GI Haha, nu heb ik het nog een keer gelezen, maar met een soort van happy end. Dat ze heeft besloten gewoon eens een keer lekker voor hem te koken. 

Maar Emily: leuk verhaal! Ik zie het helemaal voor me, geloofwaardig. Ook mooi: gegroefde schors :). Het enige zeurpuntje is dat ik in de laatste paragraaf het twee keer "paddenstoelen" niet zo mooi vond lopen.

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 oktober 2022 - 16:34

Die eikel krijgt zijn verdiende loon verpakt in een lekkere maaltijd. Goed gevonden en subtiel verteld.

Grtz,
Taco

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
5 oktober 2022 - 20:24

 

Hallo Eli, leuk dat je voldaan bent. Bedankt voor je reactie.

Gi en Karel, fijn dat jullie zo positief ingesteld zijn dat jullie er graag een happy end in lezen. Zoek toch maar eens op welke groenachtige paddenstoel met weeïge geur onder een eik groeit …

Taco en Elrie, bedankt voor jullie complimenten.

 

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 oktober 2022 - 17:40

Hoi Emily, een goed verhaal. Het einde vind ik goed verzonnen. Ik denk dat iedereen wel ziet waar het naar toe gaat. Graag gelezen. Misschien kun je nog variëren met het woord "levensweg". 

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
7 oktober 2022 - 14:05

Hallo Fief, bedankt voor het lezen. Ik heb het woord "levensweg" bewust herhaald omdat dit woord voorkomt in het citaat dat in de HP haar hoofd blijft spoken. Vind je het storend?

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 oktober 2022 - 17:06

Ik vind het mooi dat het verhaal steeds grimmiger wordt. Dit zou je nog een heel klein beetje kunnen overdrijven, gewoon om eens te kijken wat het effect daarvan is. Het hoeft niet hoor, want het is al een geweldig verhaal zo.