Gi

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 404 Naar oma luisteren

1 juni 2022 - 0:14

 

Uitbundig vieren wij haar verjaardag. Vierentachtig wordt ze. De jonge dokter, die ze consulteert omdat hij ‘een zo knappe kerel is’, taxeert haar conditie op ruim twintig jaar jonger.

Oma Lidy is nog een prompte dame.  Aan vrienden toonde ik haar jeugdfoto’s, bewerend dat zij mijn vriendin was. Dat is niet gelogen, want wij hebben  een zeer vriendschappelijke band.  Ze staat er op dat ik haar tutoyeer. In een boek over adellijke families las ze ooit dat grootouders zich in die kringen altijd met de voornaam laten aanspreken. Zij gebruikt steevast  het troetelnaampje dat ze voor mij bedacht toen ik baby was: ‘Bobolino’.  Mijn nochtans zwarte kinbegroeiing belet haar niet mij steeds te begroeten met: ‘Bobolino amore, mio Barbarossa!’

Destijds rookte ze, niet voor het roken zelf, maar om te pronken met haar lange sigarethouder à la Hepburn  in Breakfast at Tiffany’s. Net als Audrey  bezit Lidy die geïncarneerde elegantie. Ze is altijd welgezind, wat haar jeugdig voorkomen extra in de verf zet. Glanzend hagelwit geworden zijn haar naar sprookjes refererende  ravenzwarte haren van weleer, voor deze gelegenheid opgestoken door een oudere kapster.
“Je kan niet voor alles op jonge goden een beroep doen”. 
Het kapsel past perfect bij de wijnrode fluwelen outfit die ze zich voor haar vierentachtig lentes  heeft aangeschaft.

“Het staat je beeldig, Lidy.”
“De prix neggens voor begemmen”, antwoordt ze.
“Wat zei je nu?” vraag ik.
“De prix neggens voor begemmen”, zegt ze opnieuw.
“Oma, ik versta er echt niets van”, zeg ik.
“Oh, gaan we het zo spelen. Ben ik nu plots jouw oma omdat jij doof begint te worden”, zegt ze verbijsterd.
“Sorry Lidy, maar ik versta je niet”, antwoord ik beteuterd.
“Laat maar Bobo, haal nog een drankje.”

Ik druip af op zoek naar een glaasje premier cru brut, die ze in de  supermarkt op de kop heeft getikt.  Met hangende oortjes overhandig ik haar de bubbels.
“Echt, schat, je moet jouw oren laten nakijken”, zegt ze bezorgd. Ze ziet mijn bedrukt gezicht, heft haar glas en vraagt: “Hoe vind je mijn nieuwe ontdekking? Du Champagne Veuve Hémard!”
“Lekker”, stamel ik.
“Ken je de voornaam van de man zaliger van die weduwe?” vraagt Lidy.
“Neen”, zeg ik.
“Jean! Jean Hémard - J’en ai marre!” schatert ze.
Wij proesten het uit en klinken op onze vriendschap.

Later krijg ik in een hoorcentrum te horen dat er met mijn gehoor niets mis is.

 

 

 

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 juni 2022 - 9:44

Hoi Gi, leuk verhaal. Je zet een levenslustige oma neer. De zin die Tony aanhaalde, begreep ik ook niet. Ook Franse mopjes gaan aan mij voorbij. Ik zie een vlotte, oudere dame voor me die zich goed verzorgd. De zwarte kinbegroeiing vind ik dan eigenlijk niet bij haar passen. Verder met plezier gelezen.

Glanzend hagelwit geworden zijn haar naar sprookjes refererende  ravenzwarte haren van weleer, voor deze gelegenheid opgestoken door een oudere kapster. --> dit is een lastige zin om te lezen. Bovendien leest het nu zo dat ze het normaal door een jongere kapster laat opsteken, maar voor deze gelegenheid door een oudere. Wat mij betreft zou je dat van die kapster weg kunnen laten. Het voegt niets toe. misschien: Haar sprookjesachtige ravenzwarte haren van weleer zijn hagelwit geworden en zijn voor deze gelegenheid extra mooi opgestoken. (of zoiets) 

Gi

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 juni 2022 - 9:54

Fief, goed dat je het leuk vond, maar blijkbaar heb je eea niet begrepen (wel dat de dame zich goed verzorgt). De zin die Tony bedoelt is en blijft gewoon onverstaanbaar en heeft niets met de Franse taal te maken. De zin over het opgestoken haar is opzettelijk lastig gemaakt met de verwijzing naar het sprookje en de oudere kapster staat in contrast met de jonge arts die in het begin van de tekst zijn intrede deed. De zwarte kinbegroeiing heeft niets met de dame te maken maar met haar kleinzoon die ze 'Barbarossa' noemt.

Gi

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 juni 2022 - 13:06

Dank je Elrie om te reageren, maar bij een tweede lezing zal je merken dat Lidy in dit stukje een oma is, alhoewel ze ook wel ooit een tante was, moet ik de stamboom op nakijken. 

MCH

Lid sinds

4 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 juni 2022 - 14:54

Hallo Gi,

Ik zag in het begin in een balzaal met spiegels twee personen met elkaar praten, later verhuisden zij in mijn hoofd naar een woonkamer met enigszins vergane glorie, waar een dame op leeftijd nog steeds de charme van vroeger heeft. Ondanks dat de glorie van de dame ook enigszins aan het vergaan lijkt, heerst ze nog steeds over haar kleine imperium.
Mooi vorm gegeven.

(franse zinnetje google translate, gaf een extra glimlach)

Gi

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 juni 2022 - 15:09

Dank je MCH, goede setting met die spiegels (oma en kleinzoon hebben inderdaad narcistische trekjes).
BTW: congrats met alweer een tip vdw op AZF.  Ik (en ik ben niet alleen) mis jouw schrijfsels op SOL. 

MCH

Lid sinds

4 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 juni 2022 - 15:15

Gi, bedankt, elke keer weer een verassing.

Ik ben van plan weer mee te gaan doen hier op SOL. Niet alle opdrachten trekken mij evenveel aan en ik ben bezig met andere tekstexperimenten. Maar ik kom terug, ik mis het scherpe commentaar van de collega's.

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 juni 2022 - 15:26

Hoi Gi, zoals oma Lidy worden ze helaas zelden meer gebakken. Maar jij hebt van deze opdracht iets moois gebakken; de karakters laten zich niet moeilijk raden.

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
2 juni 2022 - 21:40

Geslaagde karakterschetsen. Het verhaal leest aangenaam weg, maar toch blijf ik het gevoel houden dat me iets ontgaat.

Het lijkt alsof er wat spaties teveel staan in sommige zinnen. Maar misschien ligt dat in mijn geval aan het wennen aan mijn nieuwe bril.

Gi

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 juni 2022 - 12:43

Hadeke, succes met je nieuwe bril. Ik heb het steeds lastig met het overbrengen van teksten. Zelf typ ik ze in 'Word' en kopieer ze dan naar SOL. De tekst is nooit identiek en ik moet hem telkens bewerken waaronder het spaties weghalen veel tijd in beslag neemt, erger dan het wieden van onkruid in mijn tuin. Ik kan niet achterhalen welk gevoel het is dat je iets ontgaat. 

Lid sinds

11 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juni 2022 - 19:49

Dag Gi,

Schitterend, dat gesprek met oma Lidy. Leuk verhaal. Door je omschrijving in het begin zie ik ze zo voor me zitten, als een schilderij met wat oud geworden kleuren. Beeldig uitgeschreven karakters.

 

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 juni 2022 - 15:37

Ha Gi, wat een dame, die Lidy! Al heeft ze zich zelf bepaalde damesachtige dingen aangewend/aangeleerd, échte dames hebben damesachtig gedrag ook moeten leren...
Ik zou haar graag eens hebben ontmoet.
Je Franse zinnetje begrijp ik niet. Ik weet dat ik het op kan zoeken, maar daar ben ik nou weer te lui voor. Zou het niet handig zijn als je met een sterretje in de tekst een verwijzing naar de vertaling onderaan het verhaal zou maken?
Met plezier gelezen.

Gi

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 juni 2022 - 16:55

 

Ik heb er genoeg van, Maria Fransisca, ik bedoel niet van je commentaar of je luiheid maar dat is de vertaling van het zinnetje dat hetzelfde klinkt als de naam van wijlen de echtgenoot van de weduwe: Jean Hémard. Ik had graag een foto van Lidy bij dit stukje geplaatst, maar dat is hier verboden. Ik werd, net als Salvator Dali destijds, geïnspireerd door het vierentachtig jarige model Carmen Dell'Orefice.

 

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
7 juni 2022 - 9:09

Ha Gi, 

Wat een prachtig personage heb je hier omschreven, je schrijft enorm beeldend en ik kan me helemaal voorstellen hoe Lidy erbij moet hebben gezeten. Hier en daar vind ik het nog iets te 'omschrijvend', maar het is zeker een sterke karakterschets. Let hier en daar wat op perspectiefwisselingen ("Inmiddels bebaard met..." wekt de indruk dat Lidy inmiddels een zwarte baard heeft) en expliciete verwijzingen, ik had het bijvoorbeeld heel sterk gevonden als je de sigarethouder van Hepburn voor zichzelf had laten spreken ipv de verwijzing naar Breakfast at Tiffany's te maken. Goed gedaan!

Gi

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 juni 2022 - 11:32

Rachel, Fief had ook al last met die baardgroei.  Ik heb het zinnetje aangepast. De verwijzing naar de film met Audrey Hepburn vond ik net nodig omdat het zulk een iconisch beeld is. Dank je voor de FB.