Zeer goed! Zijn karakter consequent doorgevoerd.

Alleen de eerste zin/paragraaf, vind ik niet helemaal lopen. De afspraak zit niet in de wachtkamer, de sollicitant wel. Ik moest het drie keer lezen.

"Toch voldoet hij, in tegenstelling tot de vier anderen vóór hem, aan alle kwalificaties en mijn hoop is op hem gevestigd."

Naar mijn mening onnodig lang. Je hoeft niet te vertellen dat er vier anderen waren. Je kunt zeggen: "Hij voldoet aan alle kwalificaties en mijn hoop is op hem gevestigd." Of zelfs korter: "Mijn hoop is op hem gevestigd." Daarmee maak je meteen al duidelijk dat er anderen waren, die zo hun problemen hadden.

In de tweede paragraaf begin je met 'In de wachtkamer'. Dat kun je ook weglaten. Dat heb je al verteld.

Maar de rest vind ik heel goed.

Lucas

Dat je dan in de laatste zin van der Meer zegt. Leg meteen zijn potlood even scheef. 

@Fief, nee ik ben teveel bezig met een boek om aan deze opdrachten mee te doen. Maar ik kijk er naar om er van te leren. 

Zoals gezegd, vind ik het een goed stuk, maar de eerste paragraaf zeer matig. Je begint ook met "De secretaresse", terwijl zij maar een hele kleine rol speelt, daarmee heb je naar mijn mening een slechte binnenkomer. Je kunt ook beginnen met iets van "Ik was al wat laat en de sollicitant zou er om vier uur zijn.' Zo breng je belangrijkste punten naar voren, 'ik', 'sollicitant', 'vier uur'.

Groetjes,

Lucas

Fief, laten staan, een kanjer van een clou, ook al is hij ongewild. 

Zeker zo laten staan, is grappig dat je het ettertje opnieuw verkeerd benoemd.

Heb er meer dan van genoten

‘Dat mag u zeker. U kunt er zelfs een voorbeeld aan nemen.’ De man haalt de brief met mijn reactie op zijn sollicitatie tevoorschijn. ‘In uw brief mis ik twee komma’s, het beletselteken is misplaatst, het uitroepteken kunt u weglaten en het koppelstreepje …’

De kantelzin, had je graag langer zien doorgaan in deze dialoog. De karaktereigenschap komt er mooi uit!

ZGG

Misschien sta ik daar alleen in, maar ik heb er wel moeite mee als iemand commentaar geeft, maar zelf niets instuurt. Zeker omdat je zegt dat je ervan wil leren. 

Fief, ik heb daar echt de tijd niet voor. Als je liever wilt dat ik niet meer op jouw posts reageer, dan doe ik het niet meer. Er is volgens mij geen algemene regel dat jezelf ook iets moet inzenden.

Ik zeg wat ik goed vind en wat ik niet goed vind. Van de dingen die ik niet goed vind onderbouw ik waarom ik ze niet goed vind.

Lucas

Lucas, anders geformuleerd dan Fief, als je tijd hebt om te lezen en commentaar te bedenken is er mogelijk ook even tijd over om een inspanning (ontspanning) te leveren en je eigen kunnen te tonen aan wie je becommentarieert. 

Wat een goed beeld schets je van deze kandidaat door al zijn handelingen en uiterlijk dezelfde richting op te sturen. Om het zo ver door te voeren en de werkgever te laten vernederen hoeft voor mij niet, maar maakt het anderzijds ook weer geestig.

Fief en Gi,

Bedankt voor jullie toelichting. Ik ben 3 jaar geleden aan een boek begonnen en heb toen ook op ProefLezen gezet. Ik ben er nu weer verder mee aan het gaan en heb hele stukken herschreven ook na kritiek op SOL. Ik probeer elke dag er een uurtje aan te werken en ik ben dan al blij als ik een halve pagina geschreven heb.

Zelf een stukje hier schrijven, dat gaat me nu echt te veel tijd kosten. Ik ben een langzame schrijver. Commentaar geven is veel minder werk.

Maar ik begrijp dat het misschien betweterig overkomt. Dat is niet mijn bedoeling. Ik geef geen negatieve reacties zonder onderbouwing. Maar als hier meer de etiquette is dat je ook zelf wat moet schrijven, dan is dat zo. 

Lucas

Fief, ik krijg jeuk als ik de beschrijving lees, herkenbaar geschreven en ze lopen helaas overal rond, vooral op de afdelingen kwaliteitsbeheer en hoe deze afdelingen verder ook heten (en nog helazer/helaaser/helaser hebben ze vaak gelijk).

Een puntje, het maatpak. Dat associeer ik met een persoon met veel geld en aristocratie, niet zozeer met een (taalkundig) pietje precies. Een perfect zittend confectiepak, met een messcherpe vouw in de broek zou ook kunnen.

Hoi Fief, ik zie die zuinige, over-precieze man met kaarsrechte vulpen zo voor me, het karakter is messcherp weergegeven (net als de scheiding in zijn haar). Die zou ik zelf ook nooit aannemen, hoewel ... misschien als de boekhouding moet kloppen? De reactie van de chef / interviewer is ook raak, inclusief de 'verspreking' van zijn naam op het einde. Alle lof!

Geslaagd verhaal inclusief uitsmijter. Stiekem zag ik er ook een 'Fiefje' in die sterk is in het zien van taal-, stijl- en spelfouten. Waarmee je jezelf mild op de hak neemt. Ik vond dat grappig, maar misschien bedoelde je dat niet eens zo. 😀

Graag gelezen.

Ha Fief, heel goed gedaan! Ik heb genoten van je verhaal. Een man die thee drinkt... Dat viel me op. En met de hand een sollicitatiebrief schrijven, tja, ik vind de ik-persoon wel wat naïef als ze dat als puur positief ziet. Mogelijk heeft ze met een digibeet te maken. En ik zou al wat eerder denken aan een 'vreemde eend in de bijt' in plaats van een goede werknemer. 
Inderdaad: don't call us, we'll call you. Dit zijn geen kritiekpunten, maar eerder wat overdenkingen. Je verspreking aan het eind vind ik prachtig.

Ha Fief, 

Bedankt voor je leuke invulling van deze opdracht. Mooi om te zien hoe je zo accuraat jouw personage weet te omschrijven, ik kreeg gelijk flashbacks naar een voormalig docent van mij die zo had kunnen figureren in jouw verhaal. 

Wat betreft je eerste alinea; doordat je vindt dat de brief van deze sollicitant eruit sprong, krijgt het een positieve lading, die je vervolgens weerlegt door "Toch" te gebruiken. Misschien kan je dit voorkomen door "Wie schrijft er in hemelsnaam nog een brief?" van te maken om zo het ongeloof te benadrukken, oid. Ook vind ik het wat zonde dat je expliciet noemt dat zijn uiterlijk matcht met zijn handschrift, ik zou daar 'piekfijn' weglaten ofwel anders beschrijven ("Het uiterlijk van de man is een weerspiegeling van zijn handschrift;..."). Mooi ook dat je nog meeneemt hoe er in het algemeen op dit soort mensen wordt gereageerd door de reactie van de ik-persoon. 

Goed gedaan!