Heftig verhaal, Taco. Bij die laatste zinnen kun je de clou zo gruwelijk maken als je wil. Goed gedaan. In de tt zou het voor mij nog harder binnenkomen. 

Gelukkig neuriënd  ---> is dit niet een beetje dubbelop? Volgens mij neurie je niet als je verdrietig bent.

Hoe diep kun je verdwalen in de krochten van je hoofd, dacht ik, zo diep dat je zelfs je huwelijk cancelt. ---> "denk ik" kun je ook weglaten. Het verhaal vertel je vanuit de ik-persoon, dus dat je dit denkt is duidelijk. 

Mooi verhaal Taco, het nam me helemaal mee!

Die verheugden zich al dagen op hutten bouwen en in bomen klimmen, die waren niet te houden.

Die verheugen zich.... 'ze' waren niet te houden. Leest prettiger ipv 'die' herhalen. 

Oef, heftig verhaal inderdaad. Maar heel mooi omschreven. Mooi vind ik ook het contrast tussen de blijdschap en liefde voor het leven van de familie die op vakantie gaat en de wanhoop die uit het briefje spreekt. Knap gedaan.

Yvette 

Mooi geschreven, het verhaal nam me helemaal mee. Eerst die droevige ontdekking en dan de vrolijke kinderen die om aandacht vragen, goede afsluiting.

Taco, mooi opgebouwde spanning! Ik dacht dat je hp een man was. Ik denk dat een vrouw 'kleding' altijd meteen uitvouwt om te zien wat het is. Ik vind je slotzin goed, je kunt er van alles bij verzinnen. Ik dacht aan een gruwelijke vondst in relatie met de brief, maar het kan ook iets heel onschuldigs zijn. Graag gelezen.

Taco, je mag de 350 woordenlimiet dan al lastig vinden, je weet ieder woord op zijn plaats te zetten en jouw tekst is af.

Hallo Taco,

Sterk verhaal! Ik dacht ook in eerste instantie aan een man met zonen, geen idee waarom. Vrouwen neuriën niet zo snel misschien? Haha.

Ik vind het goed geschreven en het briefje intrigeert me. De laatste regel is heel sterk en maakt je verhaal helemaal af. Ik hou daarvan, een goede zin op het eind.

Vind je het leuk om ook een reactie achter te laten op mijn eerste inzending voor de weekopdracht? Ik ben nieuw hier op het forum.

Groetjes Boekwens