Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#398 - Midweek met de jongens

20 april 2022 - 18:39

 

Ik keek om me heen en prijsde me gelukkig dat we dit huisje dankzij een annulering konden huren. Het is altijd zo lastig om in het hoogseizoen een leuke, betaalbare plek te vinden. Dit huisje lag aan de rand van het bos waar de kinderen direct na aankomst al ingegaan waren. Die verheugden zich al dagen op hutten bouwen en in bomen klimmen, die waren niet te houden. Gelukkig neuriënd ging ik het huisje in om de spullen voor de komende midweek op te ruimen.

In de kast in de slaapkamer vond ik keurig opgevouwen witte kleding. Vergeten zeker, dacht ik en pakte het op om het later naar de receptie te gaan brengen. Onder de kleding lag een briefje. Nieuwsgierig vouwde ik het open.

Lieve, lieve Fred,

Het spijt me lieverd, ik trek het niet meer. God weet dat ik het geprobeerd heb en dankzij jouw steun ben ik ver gekomen, maar ik krijg de demonen niet uit mijn hoofd. Ik krijg ze niet stil. Op goede dagen houden ze zich rustig. Op slechte dagen zie ik zelfs de zon niet schijnen. De laatste tijd zijn er alleen nog maar slechte dagen. Ik wil dit niet meer. Ik weet dat ik je veel verdriet ga aandoen, dat spijt me verschrikkelijk lieverd.

Ik hoop dat je me ooit kunt vergeven. Denk maar aan onze mooie momenten. Aan de dag dat we letterlijk tegen elkaar opliepen en de vonk oversloeg. Of aan onze eerste reis naar de Alpen. Of aan onze guilty pleasure, lekker samen op de bank naar Boer Zoekt Vrouw kijken. Ik hoop echt dat je verdriet ooit door onze fijne momenten zal worden overwonnen.

Vaarwel lieverd.

Xxx

Anita

Ik voelde me bedroefd door de wanhoop die in de tekst verscholen lag en legde het briefje op het bed. Daarna pakte ik de kleding op en vouwde het uit. Het was een trouwjurk. Hoe diep kun je verdwalen in de krochten van je hoofd, dacht ik, zo diep dat je zelfs je huwelijk cancelt. Ik hield de jurk met gestrekte armen voor me uit toen ik de jongens hoorde gillen in het bos.

“Mam! Kom snel!”

 

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 april 2022 - 19:56

Heftig verhaal, Taco. Bij die laatste zinnen kun je de clou zo gruwelijk maken als je wil. Goed gedaan. In de tt zou het voor mij nog harder binnenkomen. 

Gelukkig neuriënd  ---> is dit niet een beetje dubbelop? Volgens mij neurie je niet als je verdrietig bent.

Hoe diep kun je verdwalen in de krochten van je hoofd, dacht ik, zo diep dat je zelfs je huwelijk cancelt. ---> "denk ik" kun je ook weglaten. Het verhaal vertel je vanuit de ik-persoon, dus dat je dit denkt is duidelijk. 

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 april 2022 - 21:39

Mooi verhaal Taco, het nam me helemaal mee!

Die verheugden zich al dagen op hutten bouwen en in bomen klimmen, die waren niet te houden.

Die verheugen zich.... 'ze' waren niet te houden. Leest prettiger ipv 'die' herhalen. 

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 april 2022 - 9:00

@Fief, dank voor het compliment. Ik houd er wel van wanneer er nog ruimte in een verhaal is voor interpretatie. Dat is dus gelukt. 'dacht ik' Ik ben een beetje schizofreen daarin. Ik had het eerst weggelaten, maar dat vond ik dan weer onduidelijk. Wanneer ik het nu weglaat vind ik het wel weer duidelijk. Ik ga het weglaten voortaan. Dank ook voor je andere opmerkingen.

@Meri, ook bedank voor je compliment. Fijn om te lezen dat het een pakkend stukje tekst is. 300-350 woorden vind ik lastig. Bedankt ook voor je suggestie

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
21 april 2022 - 11:19

Oef, heftig verhaal inderdaad. Maar heel mooi omschreven. Mooi vind ik ook het contrast tussen de blijdschap en liefde voor het leven van de familie die op vakantie gaat en de wanhoop die uit het briefje spreekt. Knap gedaan.

Yvette 

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
21 april 2022 - 11:50

Mooi geschreven, het verhaal nam me helemaal mee. Eerst die droevige ontdekking en dan de vrolijke kinderen die om aandacht vragen, goede afsluiting.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 april 2022 - 14:12

Taco, mooi opgebouwde spanning! Ik dacht dat je hp een man was. Ik denk dat een vrouw 'kleding' altijd meteen uitvouwt om te zien wat het is. Ik vind je slotzin goed, je kunt er van alles bij verzinnen. Ik dacht aan een gruwelijke vondst in relatie met de brief, maar het kan ook iets heel onschuldigs zijn. Graag gelezen.

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 april 2022 - 9:42

Taco, je mag de 350 woordenlimiet dan al lastig vinden, je weet ieder woord op zijn plaats te zetten en jouw tekst is af.

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 april 2022 - 11:23

Hallo Taco,

Sterk verhaal! Ik dacht ook in eerste instantie aan een man met zonen, geen idee waarom. Vrouwen neuriën niet zo snel misschien? Haha.

Ik vind het goed geschreven en het briefje intrigeert me. De laatste regel is heel sterk en maakt je verhaal helemaal af. Ik hou daarvan, een goede zin op het eind.

Vind je het leuk om ook een reactie achter te laten op mijn eerste inzending voor de weekopdracht? Ik ben nieuw hier op het forum.

Groetjes Boekwens