Lid sinds
15 jaar 10 maandenRol
- Gewone gebruiker
#398 - Vondst
Jozef stapte uit de bus. Een eenzaam bushokje liet zien dat hij nog in de bewoonde wereld was. Cor, de verhuurder van het vakantiehuisje, zou hem komen afhalen. Jozef had hem zijn nogal moeilijk verleden opgebiecht.
'Prachtige ligging aan het het strand’, had Cor geantwoord. ‘Duinen waar je uren in kunt dwalen. Je naaste buur is een onbemande vuurtoren. Geen mens zal je storen. Geen telefoon of televisie. Wel elektriciteit, een douche en verwarming.’ Jozef had zich geen minuut bedacht. Daar wilde hij heen. Hij had genoeg van de wereld met zijn ongemakken. Hij verlangde naar vrijheid en frisse lucht. Na een zwijgzame rit met paard en wagen was het huisje eindelijk in zicht gekomen. ‘Ik kom af en toe eens langs. Hier ligt de sleutel. U hoeft voor mij niet thuis blijven. U kunt gaan en staan waar en wanneer maar U wilt.’ Met deze woorden klom de man in zijn wagen en verdween.
Jozef voelde zich de koning te rijk. Koffie stond klaar. Verse broodjes lagen op tafel. Het was te mooi om waar te zijn. Hij genoot met volle teugen van zijn nieuw leven. Hier wilde hij blijven tot het einde van zijn dagen. Op een dag vond hij een manuscript. Hij begon te lezen. De thriller boeide hem tot en met de laatste bladzijde.
Cor besteedde er weinig aandacht aan. ‘Zeker achtergelaten door de laatste huurder. De man is helaas overleden.’
Het manuscript bleef Jozef achtervolgen. Wilde plannen raasden door zijn hoofd. Hij, Jozef, de mislukte schrijver, had een schat in zijn handen. Tegenslagen die hij had moeten incasseren hadden hem agressief gemaakt. Een uitgever moest het ontgelden. Zeven jaar cel had zijn schrijverscarrière opgebracht.
Jozef werd een gevierd auteur. De centjes rolden binnen. Ook mensen van de pers, directies van talloze uitgeverijen, uitnodigingen voor lezingen, verzoeken om op beurzen het populaire boek te komen signeren. Jozef kende geen rust meer.
Cor lachte in zijn vuistje. Zijn geesteskind lag in alle boekwinkels. Dat was voor hem voldoende Hij was al beroemd en rijk genoeg.
Hij verlangde naar vrijheid en frisse lucht.
Hoi Marijcke, wat een goed…
Lid sinds
5 jaarRol
Hoi Marijcke, wat een goed gevonden verhaal. Toch wel tof van die Cor dat hij Jozef met de eer en de centen laat strijken. Met plezier gelezen.
Achter voldoende in de voorlaatste zin hoort nog een punt.
De centjes rolden binnen. Ook mensen van de pers, directies van talloze uitgeverijen, uitnodigingen voor lezingen, verzoeken om op beurzen het populaire boek te komen signeren. --> zo leest het alsof de mensen van de pers en de directies van talloze uitgeverijen binnenrolden. Dat de uitnodigingen en de verzoeken binnenrolden kan wel.
Ha Marijcke, een originele…
Lid sinds
3 jaar 3 maandenRol
Ha Marijcke, een originele invulling van de opdracht. En een mooie verrassende ommekeer in het verhaal. En mooi dat deze rijke en beroemde man naar niets anders dan vrijheid en frisse lucht verlangde.
Fijn Fief dat je het verhaal…
Lid sinds
15 jaar 10 maandenRol
Als antwoord op Hoi Marijcke, wat een goed… door Fief
Fijn Fief dat je het verhaal kon waarderen.
Dat binnenrollen heb ik eigenlijk met opzet zo geschreven. Een schrijversvrijheid die per ongeluk binnenrolde en ik wel leuk vond. Maar je hebt gelijk, het is een beetje rommelig! heb het puntje op de i gezet. :) Nog een goede avond toegewenst.
Goede avond, Maria…
Lid sinds
15 jaar 10 maandenRol
Als antwoord op Ha Marijcke, een originele… door Maria Fransisca
Goede avond, Maria Francsisca, wat leuk dat je het verhaal kon waarderen en ook de clou hebt begrepen. Dank je wel voor je reactie.
Hallo Marijcke, Ik kom niet…
Lid sinds
6 jaar 5 maandenRol
Hallo Marijcke, Ik kom niet zo goed in het verhaal. Ik denk door het gebruik van de tijd ( ovt) en een bushokje dat iets vertelt,(terwijl Jozef met paard en wagen is gekomen). Hij had genoeg van de wereld met zijn ongemakken. De HP is toch nog wel steeds in die wereld?
Jozef had hem zijn nogal moeilijk verleden opgebiecht. 'Prachtige ligging aan het het strand’, had Cor geantwoord.' Is dit het antwoord wat je geeft als iemand zijn verleden opbiecht?
Hij genoot met volle teugen van zijn nieuw leven. Nieuwe ...
Het manuscript bleef Jozef achtervolgen. Wilde plannen raasden door zijn hoofd. Hij, Jozef, de mislukte schrijver, had een schat in zijn handen. Tegenslagen die hij had moeten incasseren hadden hem agressief gemaakt. Een uitgever moest het ontgelden. Zeven jaar cel had zijn schrijverscarrière opgebracht. Deze alinea gaat voor mij net iets te kort door de bocht.
De thriller boeide hem tot en met de laatste bladzijde. Cor besteedde er weinig aandacht aan. ‘Zeker achtergelaten door de laatste huurder. De man is helaas overleden.’ Ik dacht dat Jozef alleen wilde zijn? Cor komt nu (voor mij) uit de lucht vallen. ook omdat je hem later de eigenaar van het huisje noemt i.p.v. Cor. Ik vind de clou mooi gevonden. Het verhaal gaat dus uiteindelijk niet over Jozef maar over Cor.
Hoi, ik vind dit een…
Lid sinds
7 jaar 6 maandenRol
Hoi, ik vind dit een prachtig verhaal! Zoveel historie zit erin, verborgen boodschappen, een plotwending die je écht niet aan ziet komen. Heerlijk!
Yvette
Dag Ieve, dank je wel dat je…
Lid sinds
15 jaar 10 maandenRol
Dag Ieve, dank je wel dat je het verhaal kon waarderen. Het is inderdaad een verhaal met een dubbele bodem. Fijn dat je dat opmerkt. Veel van mijn verhalen worden niet altijd goed begrepen door dat dubbelbodemwerk. Maar dat geeft niet. Ik schrijf voor mijn plezier en de lezers te plezieren en wie het dubbele bodemeffect niet opmerkt, nou ja, dat geeft niet. :) Nog een fijne namiddag en avond toegewenst.
Hallo Carneli, ik vind het…
Lid sinds
15 jaar 10 maandenRol
Als antwoord op Hallo Marijcke, Ik kom niet… door Carneli
Hallo Carneli, ik vind het fijn dat je zo uitgebreid commentaar geeft. Van ieder commentaar leer ik en neem de opmerkingen ter harte.
Het moet mij in dit geval van het hart dat ik het niet helemaal met je eens bent. Jozef kwam met de bus en het verlaten bushokje vertelt dat het een ver afgelegen oord is. Cor daarentegen kwam met paard en wagen. Zowel Jozef als Cor zoeken vrijheid van doen en laten en wensen frisse lucht. Jozef had zeven jaar gevangenis achter de rug. En het besef dat hij een mislukt schrijver is. Cor had juist een druk leven als beroemd schrijver achter de rug. Hij had plezier in het schrijven van zijn thriller, maar alles wat er rond uitgeven en beroemd zijn hangt, kon hem niet meer boeien.
Hij liet het manuscript achter om Jozef te verleiden. Nu zit Jozef met de drukte. En met een dikke, vette leugen.
Natuurlijk wil Jozef alleen zijn. Het gezegde van Cor dat 'de man is helaas overleden', moet duiden op het feit dat Jozef zal begrijpen dat er geen haan zal naar kraaien wanneer het manuscript gestolen/misbruikt wordt door de mislukte schrijver.
Cor heeft geen enkele moeite met het feit dat Jozef zijn manuscript zou kunnen stelen en laat door zijn nietszeggend antwoord bewust horen dat hij niet inzit met het verleden van Jozef. Het komt hem juist goed van pas. Jozef is de geknipte persoon voor zijn plan. Hij vertelt hoe prachtig alles is om er zeker van te zijn dat Jozef zal toehappen.
Het zou inderdaad beter zijn geweest om in de laatste zin de naam Cor gewoon te gebruiken in plaats van de eigenaar. Is het nu allemaal wat duidelijker?
Hallo Marijke, Wat vertel…
Lid sinds
2 jaarRol
Hallo Marijcke,
Wat vertel je veel in toch maar zo weinig woorden. Dat vind ik erg knap. De plotwending zag ik ook niet aankomen. Iets zegt mij zelfs dat dit korte verhaal in boekvorm nog beter tot zijn recht zou komen.
Vind je het leuk om ook een reactie achter te laten op mijn eerste inzending voor de weekopdracht? Ik ben nieuw hier op het forum.
Groetjes Boekwens