#398 - Vondst

Hoi Marijcke, wat een goed gevonden verhaal. Toch wel tof van die Cor dat hij Jozef met de eer en de centen laat strijken. Met plezier gelezen.

Achter voldoende in de voorlaatste zin hoort nog een punt.

De centjes rolden binnen. Ook mensen van de pers, directies van talloze uitgeverijen, uitnodigingen voor lezingen, verzoeken om op beurzen het populaire  boek te komen signeren.  --> zo leest het alsof de mensen van de pers en de directies van talloze uitgeverijen binnenrolden. Dat de uitnodigingen en de verzoeken binnenrolden kan wel. 

Ha Marijcke, een originele invulling van de opdracht. En een mooie verrassende ommekeer in het verhaal. En mooi dat deze rijke en beroemde man naar niets anders dan vrijheid en frisse lucht verlangde. 

Fijn Fief dat je het verhaal kon waarderen.

Dat binnenrollen heb ik eigenlijk met opzet zo geschreven. Een schrijversvrijheid die per ongeluk binnenrolde en ik wel leuk vond. Maar je hebt gelijk, het is een beetje rommelig! heb het puntje op de i gezet. :) Nog een goede avond toegewenst.

Goede avond, Maria Francsisca, wat leuk dat je het verhaal kon waarderen en ook de clou hebt begrepen. Dank je wel voor je reactie.

Hallo Marijcke, Ik kom niet zo goed in het verhaal. Ik denk door het gebruik van de tijd ( ovt) en een bushokje dat iets vertelt,(terwijl Jozef met paard en wagen is gekomen). Hij had genoeg van de wereld met  zijn ongemakken. De HP is toch nog wel steeds in die wereld?  

Jozef had hem zijn nogal moeilijk verleden opgebiecht. 'Prachtige ligging aan het het strand’, had Cor geantwoord.' Is dit het antwoord wat je geeft als iemand zijn verleden opbiecht? 

Hij genoot met volle teugen van zijn nieuw leven. Nieuwe ...

Het manuscript bleef Jozef achtervolgen. Wilde plannen raasden door zijn hoofd. Hij, Jozef, de mislukte schrijver, had een schat in zijn handen. Tegenslagen die hij had moeten incasseren hadden hem agressief gemaakt. Een uitgever moest het ontgelden.  Zeven jaar cel had zijn schrijverscarrière opgebracht. Deze alinea gaat voor mij net iets te kort door de bocht. 

De thriller boeide hem tot en met de laatste bladzijde. Cor besteedde er weinig aandacht aan. ‘Zeker achtergelaten door de laatste huurder. De man is helaas overleden.’ Ik dacht dat Jozef alleen wilde zijn? Cor komt nu (voor mij) uit de lucht vallen. ook omdat je hem later de eigenaar van het huisje noemt i.p.v. Cor. Ik vind de clou mooi gevonden. Het verhaal gaat dus uiteindelijk niet over Jozef maar over Cor. 

Hoi, ik vind dit een prachtig verhaal! Zoveel historie zit erin, verborgen boodschappen, een plotwending die je écht niet aan ziet komen. Heerlijk!
Yvette 

Dag Ieve, dank je wel dat je het verhaal kon waarderen. Het is inderdaad een verhaal met een dubbele bodem. Fijn dat je dat opmerkt. Veel van mijn verhalen worden niet altijd goed begrepen door dat dubbelbodemwerk. Maar dat geeft niet. Ik schrijf voor mijn plezier en de lezers te plezieren en wie het dubbele bodemeffect niet opmerkt, nou ja, dat geeft niet. :) Nog een fijne namiddag en avond toegewenst.

Hallo Carneli, ik vind het fijn dat je zo uitgebreid commentaar geeft. Van ieder commentaar leer ik en neem de opmerkingen ter harte.

Het moet mij in dit geval van het hart dat ik het niet helemaal met je eens bent. Jozef kwam met de  bus en het verlaten bushokje vertelt dat het een ver afgelegen oord is.  Cor daarentegen kwam met paard en wagen. Zowel Jozef als Cor zoeken vrijheid van doen en laten en wensen frisse lucht. Jozef had zeven jaar gevangenis achter de rug. En het besef dat hij een mislukt schrijver is. Cor had juist een druk leven als beroemd schrijver achter de rug. Hij had plezier in het schrijven van zijn thriller, maar alles wat er rond uitgeven en beroemd zijn hangt, kon hem niet meer boeien.

Hij liet het manuscript achter om Jozef te verleiden. Nu zit Jozef met de drukte. En met een dikke, vette leugen.

Natuurlijk wil Jozef alleen zijn. Het gezegde van Cor dat 'de man is helaas overleden', moet duiden op het feit dat Jozef zal begrijpen dat er geen haan zal naar kraaien wanneer het manuscript gestolen/misbruikt wordt door de mislukte schrijver.

Cor heeft geen enkele moeite  met het feit dat Jozef zijn manuscript zou kunnen stelen en laat door zijn nietszeggend antwoord bewust horen dat hij niet inzit met het verleden van Jozef. Het komt hem juist goed van pas. Jozef is de geknipte persoon voor zijn plan. Hij vertelt hoe prachtig alles is om er zeker van te zijn dat Jozef zal toehappen.

Het zou inderdaad beter zijn geweest om in de laatste zin de naam Cor gewoon te gebruiken in plaats van de eigenaar. Is het nu allemaal wat duidelijker?

Hallo Marijcke,

Wat vertel je veel in toch maar zo weinig woorden. Dat vind ik erg knap. De plotwending zag ik ook niet aankomen. Iets zegt mij zelfs dat dit korte verhaal in boekvorm nog beter tot zijn recht zou komen.

Vind je het leuk om ook een reactie achter te laten op mijn eerste inzending voor de weekopdracht? Ik ben nieuw hier op het forum.

Groetjes Boekwens