Ademloos gelezen. Prachtig verhaal. Ik neem mijn pet voor je af.

Heel erg mooi Sakura. Leuk hoe je met de lezer speelt. Ik vind je aanloop plagerig lang, maar niet zo lang dat het verveelt of ergernis oproept. Het is jammer dat ik het niet getimed heb, maar ik denk dat ik de eerste helft van het verhaal in minder dan een kwart van de totale tijd gelezen heb. Een brief om rustig bij te gaan zitten en een verhaal om van te genieten, dankjewel.

Mag ik voor jou hopen dat niemand de sfeer gaat bederven en hier over leestekens of blijven haken in de tekst gaat zeuren. Een verhaal om in te kaderen. Misschien een idee om dat ook letterlijk te doen met de brief en hem op te hangen in de trein.

Een schitterend verhaal, Sakura. De moeite meer dan waard om het aandachtig door te lezen. Ik zie kleine puntjes die het verhaal naar mijn idee nog beter maken. Oordeel zelf.
Het onderstaande is zeker niet bedoeld om je verhaal onderuit te halen, of om de sfeer te bederven; integendeel.

Jouw verhaal doet me sterk denken aan ‘Witte nachten’ van Dostojewski. Een regel van de achterflap: ‘De hoofdpersoon, een ondervoede, overgevoelige jongeman ziet het geluk reeds wenken, maar staat uit een overmaat van zelfopofferingsgezindheid, zijn plaats af aan zijn mededinger als hij ziet naar wie het hart van zijn geliefde het meest uitgaat.

alweer aan gewend >> onderhand, of inmiddels aan gewend.

hem ook wel af >> mondkapje is onzijdig

Ik kijk uit het raam >> nieuwe alinea

als je pal opzij kijkt >> als je van dichtbij opzij kijkt

Doppler-effect  >> is heel iets anders. Zoek op in internet. Ik zou het weglaten.

maar ik registreer het nu pas + bewust. Onbewust heb je het al eerder geregistreerd

Dat was ook zo. >> voegt niets toe; zou ik schrappen

envelop >> al twee maal gebruikt. briefomslag, voor de afwisseling?

De tekst is er met balpen opgeschreven. >> De tekst is met balpen geschreven.

Privéer kan bijna niet. Priveër

Wat volgt is een liefdesverklaring van ongekende schoonheid. Romantisch en poëtisch >> het zou mooi zijn geweest als je ons een paar van die regels had laten zien.
show don’t tell

buitenspeelden >> buiten speelden

hoe Aito zich pas levend voelde als hij samen was met Renai. >> hoe Alto pas echt tot leven kwam als hij …

Zij ging studeren >> nieuwe regel

Het komt als een klap >> nieuwe alinea

als ze hem zegt >> als  ze hem schrijft?

Maar uiteindelijk, begrip. >> , toont hij begrip

haar geluk >> háár geluk

Zelfs al is het niet met hem >> zelfs als het niet met hem is

altijd samen schrijft hij. >> samen, schrijft

paraplu die >> paraplu, die

betekent dat dat >> betekent het dat

de brief dicht en stop hem weer in de envelop. De envelop steek ik terug achter de leuning. >> de brief dicht, stop hem weer in de couvert en steek hem terug achter de leuning

Meer waarschijnlijk >> Méér waarschijnlijk

Gi, we zijn hier om van elkaar te leren en niet om de sfeer te bederven. Vreemd dat jij daar als eerste aan denkt.

Ik wist dat ik je net voor moest zijn, Dos, en dat is mij gelukt. Kijk misschien jouw eigen taalfouten na in jouw commentaren alvorens anderen te bekritiseren. Ik ga ze niet voor jou oplijsten, het zijn er teveel.

Gi, wat grappig jou midden in de nacht hier aan te treffen. Nog geen tien minuten geleden ontwaakte ik uit een droom waarin jij figureerde. Je lag op een chaise longue bij mijn overbuurman Olav, een psychiater. Jij had last van een wedijver syndroom en hij moest jou daar vanaf helpen. Ik zweefde tegen het hoge plafond en kon de hele sessie volgen. Tegen het protocol, maar heel interessant.
Het gesprek tussen jullie twee staat me nog helder voor de geest. Ik maak er nu meteen een verslag van. Misschien kan ik het later verwerken in een verhaaltje. Uiteraard maak ik dan gebruik van andere namen.
Het viel mij op dat jij heel open was. Je oreerde als een waterval.

Misschien een rare vraag: heb jij soms last van zweetvoeten?

Overigens, gefeliciteerd met je overwinning (welke??). Wat een fijn getunede intuïtie heb jij toch.

Zolang je jezelf grappig vindt, wil ik je plezier niet vergallen. Dat Sakura het op prijs stelt dat je haar reactieruimte inpalmt om je ei kwijt te kunnen (zoals je dat op vele ruimten elders op dit forum doet) durf ik te betwijfelen.

Deed jij toch ook al! De pot verwijt de ketel...

@Dos en @Gi, Misschien moeten jullie een forumonderwerp voor jullie saampjes nemen, het gekibbel begint een beetje voorspelbaar te worden en dwaalt snel af van het verhaal waar de reacties voor bedoeld zijn.

Goed idee taco. Als ik Gi wil spreken zal ik hem uitnodigen op onze onderlinge communicatieafdeling.

Sacura, sorry voor ons gekibbel.

Wat een mooi verhaal Sakura, ademloos gelezen en herlezen.

Hoi Sakura, ik zie zelf geen kans een verhaal te schrijven deze week, maar ik vond jouw verhaal te mooi om niet te reageren. 
Met bewondering gelezen. Mooi hoe je het ritme van de trein verwoordt en de manier waarop je de brief vindt.
Ik vraag me wel af waarom de brief in een envelop zit als Aito het niet van plan was te versturen. Ik zou het dan eerder achteloos weggestopt in een schoenendoos verwachten of opgeschreven in een notitieboekje. Desalniettemin een prachtig verhaal.

Ha Sakura, de trein, die is toch om mijmerend, dromend uit het raam te staren? ;-) Wat heb je dat mooi weergegeven. Je hp is vast de enige die niet in haar telefoon zit te loeren... Kleinigheidje: de alinea's komen wat massaal over op mij. Misschien iets vaker vooraan beginnen met een nieuwe zin? Met veel plezier gelezen!

Nogmaals: een schitterend verhaal.

doe ik de mijne ook wel af >> doe ik het mijne ook wel af

Mooi gedaan. Ook de reflectie van de hoofdpersoon op de eigen beleving van valentijn. Ik ga mee met Fief in het raadsel waarom die envelop daar verstopt is, maar romantiek kent geen logica.

Dos heeft de juiste stofkam al gehanteerd, daar hoef ik niet meer naar te kijken. 😀 

dag Sakura,

Wat een sterk verhaal. Ik vind de beginzin al ferm: Het is weer ouderwets druk in de trein. Ook de beschrijving van de treinrit vind ik mooi gedaan, het ritme, de manier waarop je er tegenaan kan kijken, de brief. Ik zou dit stukje wat strakker maken door de overweging over het mondlampje te schrappen: in feite draagt dit stukje niet bij aan het voor de rest overigens schitterend verhaal.

Het zit juist, het is vlot geschreven, het is fijn, er zit veel emotie in.

Knap gedaan!

Johanna

Eerst dacht ik: de trein, wat een cliché, maar neen, je maakt het best wel werkend.

 Een leeg landschap en toch is het een wereld vol mensen. Bijna acht miljard. Dat zijn ook acht miljard liefdesverhalen.

Erg mooi, de volgende twee zinnen hoefden voor mij niet.

ZG