Mooi rakelings en terloops. Omdat ik bij de titel niet rechtstreeks denk aan die gebeurtenissen, blijft de spanning heel onderhuids. Daardoor dacht ik bij de trillingen en sirenen niet verder door. Het zijn tenslotte heel gewone stadsgeluiden. Maar in de eerste plaats: heerlijk om te lezen, ook door de details die research verraden en het verhaal levensecht maken. De creatieve licentie van de opdracht meesterlijk uitgebuit, vol ingezoomd op het hoofdpersonage dat een flinke tik krijgt.

Reactie Marc (Hostwriters): Sven is niet meteen de meest sympathieke hoofdpersoon die je kunt tegenkomen. Niettemin heeft zijn misantropische inborst zijn leven gered, of juister, zijn conclusie dat mensen stinken. Het is een verhaal waarvan de clou pas binnendringt na het lezen ervan en als je dan terugkijkt naar de titel, vallen de stukjes op hun plaats.

Krachtig verteld, met (letterlijk) geuren en kleuren. Politiek ongedwongen incorrect en net daarom schurend omdat hij de macabere dans ontspringt. Als hij bovengronds komt, adem je mee met de hoofdpersoon de explosie van licht en lucht in; een andere explosie zorgt voor een inferno, waar Sven op dat ogenblik niet het minste vermoeden van heeft. De slotzin is cynisch, in meerdere opzichten.
De onuitgesproken tegenstellingen maken dit verhaal knap indringend.

Goed verhaal(d). Ik zag de clou al een beetje aankomen, maar was wel weer blij dat je het nergens expliciet benoemd. Voor mijn gevoel zit er een overdaad aan details in die je verhaal mooi 'kleuren', maar voor mij ook wat afleiden en de vaart er wat uithalen. Maar dat geheel terzijde. Want een goed verhaal kan daar wel tegen.

Bericht van Mili (Hostwriters)

Ha Sakura,

Je stijl bevalt me, van niet-policor schrijven word ik ook nog eens wild, je verhaal maakt indruk door de schijnbare achteloosheid waarmee het is geschreven.

Een paar kleine imperfecties, ik zeg ze je in staccato:

• Voeg vóór perron, ‘op’ toe > voor de leesbaarheid/duidelijkheid
• Wees consequent, de 2^e keer poop line cursief zowel als fuck it en de uitspraak van de Paki
• Dik wijf/tonnetje/die dikke > je legt er net te veel het accent op en herhaalt je in wezen > suggestie: “ …en een dik wijf geklemd. Het tonnetje kon haar evenwicht niet bewaren.” > en een dik geklemd wijf geklemd dat haar evenwicht niet kon bewaren. Zo ben je één van de drie kwijt.
• “ … zeker in de zomer, maar deze dag was het echt niet uit te houden” > pakkender: zeker in de zomer, deze dag was niet uit te houden
• aanbotsen > 1 woord
• aura (energieveld) > ik twijfel over het juiste gebruik > leefruimte?
• “… hem te zeggen, maar bedacht zich” > hem te zeggen en bedacht zich?
• lekkere curry
• “Hij begon zich een weg naar de uitgang te worstelen.” uitgang/worstelen > neigt naar platgetreden > jij kunt beter
• “Misschien dat hij nog wel een omweg door het park zou maken.” misschien en zou > dubbel > door het park ging maken?
• “richting de bootvijver” > met ‘richting’ word je doodgegooid, iedereen heeft het maar over ‘richtingen’, waarom niet gewoon ‘naar’?
• “loeide” in het meervoud > sirenes (sirenen zijn halfgodinnen)
• “Misschien zou hij vandaag zijn ontslag wel indienen.” Idem > Misschien diende hij vandaag zijn ontslag wel in.

Ook jij, dank voor je onderscheidende inzending, Sakura.

Sakura, je nam me mee op een trip down memory lane. Als Londofiel herkende ik de aardbeving in je verhaal. Wij zijn ook ooit eens uit de metro ontruimd vanwege een bommelding. Binnenkort hoop ik weer een reisje naar deze geweldige stad te maken.
Goed gevonden, met plezier gelezen. 
 

Een indrukwekkend, goed geschreven verhaal, Sakura. Ik had niet meteen in de gaten wat er was gebeurd, niks toch?!
De datum zei me aanvankelijk niets. Tot ik het opzocht. Vier aanslagen die dag. Vreselijk.

Met plezier gelezen. 

Op de punten:
'en duwde hem telkens tegen de rugzakman. Die keek op zijn beurt elke keer nerveus over zijn schouder.'
en
'Om bij de uitgang te komen, moest hij zich langs de Paki wurmen. Die dook meteen in elkaar en greep naar zijn rugzak.'
wist ik dat die rugzak geen goed nieuws betekende. Pas later realiseerde ik me de titel en de betekenis hiervan.

Mooi, Sakura! Beeldend beschreven, ik ruik en voel en proef bijna de sfeer in de ondergrondse. Wij weten dat Sven aan de dood is ontsnapt. Zelf weet hij dat niet. Ik heb de opdracht vast verkeerd begrepen, want ik dacht dat de hoofdpersoon iets extreems moest overkomen. Maar Marc zegt hier niets over in zijn reactie hier.
Ik heb het verhaal in elk geval met plezier gelezen.

Eens met bovenstaande repliek. Erg sterk verhaal, hoewel het in der beginne wringt (het begint al bij de titel) het bij het naderen van het einde allemaal zinvol wordt. 

@MF: de hp maakt voor mij weldegelijk iets zeer extreems mee, of net niet, en onbewust (?) brengt dat behoorlijk veel verandering.

ZZG

Je gebruikt een heel directe, rauwe stijl om vrijwel niets te zeggen over de gebeurtenis waarnaar je verwijst, dat levert een interessante tegenstelling op. Ik vind het leuk om te zien hoe je werkt.