#387 De eerste pannenkoek mislukt altijd

Leuk verhaal, vooral de laatste zin maakte me aan het lachen! Ben benieuwd welke ingreep het was.

Klein zeurtje: je mist een hoofdletter bij 'Je hoeft je in elk geval geen zorgen te maken.
En hempje? Ik zie liever hemd, maar dat is persoonlijk...

Ik moest hem een tweede keer lezen om hem echt te begrijpen. Mooi abrupt einde.

Harrie Jekkers een persoonlijke favoriet dus leuk om te lezen. En grappig te bemerken dat ik lezende haar goede pleidooi probeerde te ontkrachten. 

A.

Ik heb hardop gelachen om de slotzin. Mooi verhaal.

Erg leuk verhaal, Musonius, en sterk uitgewerkt. Niets te klagen, simpelweg vlot weggelezen zonder ergens te struikelen halverwege en ook ik moest erom lachen. 

Dag Musionius, 

Wat een leuke interactie tussen die twee. Ik vind haar meteen een leuke vrouw! 

Mooi hoe je dat hele pleidooi tegenover die slotzin zet. Gelukkig valt hij snel in slaap, denk ik dan.

Ik moet toegeven dat ik in het begin dacht dat het in een soort dialect geschreven zou zijn met 'heur' en 'hempje'. Blijkbaar is het niet fout, al is hempje spreektaal (ik vermoed dan in Nederland).

Een hele goeie, Musonius. Je zette me in het begin op het verkeerde been, top. Het eind is hilarisch. Ik zou acuut de narcose uit mijn lijf geperst hebben. 

Ik ruik lelies en frambozen als ze zich over mij heenbuigt en heur lange blonde haar dat als een waterval over haar schouders valt, geurt naar rozemarijn.  ---> ik vond dit een lastige zin. Misschien dat het beter leest als je het opsplits. Bijvoorbeeld:
Ik ruik lelies en frambozen als ze zich over mij heen buigt. Heur lange blonde haar valt als een waterval over haar schouders en geurt naar rozemarijn.

heenbuigt = heen buigt.
Ik snap waarom je heur schrijft, maar het leest niet mooi.

volgens mij is het hemdje ipv hempje

Musonius, Annabe maakt van jou bijna een missionaris met dat extra 'i'-tje.:-) Voor mij ben je dat nu wel een beetje, want ik kom tot het besef dat, niettegenstaande mijn vermeende grote kennis van Nederlandse cabaretiers en kleinkunstenaars, ik tot mijn scha en schande (Vlaamse uitdrukking) moet bekennen dat ik Harrie Jekkers niet kende, ook al vulde hij in 2019 blijkbaar nog Carré.
Een fijn verhaal alweer, waar iedereen zijn 'première' heeft. Ik was al meteen mee toen ik het prachtige woord 'heur' las en het hempje vind ik ook de max. Bedankt.

Hahaha, Gi, het is dat zijn naam me als muziek in de oren klinkt! En zijn verhalen eerlijk gezegd ook. Ik laat het zo maar staan deze keer. 

Wat heerlijk, een verhaal om te lachen.

Het begin is lekker dubbelzinnig en de slotzin maakt het helemaal af. Alles daartussen is ook leuk. Klein pijntje: 'witte uniform'. Maar wat maakt dat nog uit als je een beeldschoon ruikende chirurg opvoert met een klinische blik op romantiek?

Hartelijk dank allemaal voor jullie op- en aanmerkingen en loftuitingen. Aan de hand hiervan heb ik hier en daar wat verbeterd of herschreven. Hierbij sneuvelden ook hempje en heur. Sorry, Gi, ook het thuisfront was niet enthousiast.
Harrie Jekkers zal wel te Nederlands of zelfs te Haags zijn voor Vlaanderen.

Een vlot geschreven verhaal met een verrassend einde.

Ha Musonius, het hilarische einde komt een beetje uit de lucht vallen, maar dat stoort me niet. En ik dacht even, dat de vrouw de chirurg was, omdat zij zegt dat ze een klein sneetje gaat maken. De man zal dan toch de narcotiseur zijn? Vervolgens bedenk ik dat het lange blonde haar van de vrouw wel onder een of andere steriele hoofdbedekking zal hebben gezeten. Ik zal wel te ver door redeneren sorry. Ik heb met plezier je verhaal gelezen.

Een vermakelijk verhaal. In het begin dacht ik aan een vrijpartij van een verlegen jongeman en een ervaren blondine. Het pakte heel anders uit. Verrassend. 
De keren dat ik geopereerd werd, heb ik schriftelijk laten vastleggen dat de operatie niet werd uitgevoerd door een aio, immers deze moeten van hun fouten leren en dat is niet in het voordeel van de patiënt.

Prachtig. Heerlijk. Gelachen. Samen slaan we ons er wel doorheen. Wat je daar zegt!

ZG!

Dank voor jullie respons.

Maria, natuurlijk is de dame in kwestie chirurg, dat hen je goed gedacht. De man is een broeder.
De chirurg zal steriele kleding wel in de operatiekamer dragen. In de ziekenzaal is dat niet nodig.

Mooi verhaal waarbij ik heel sterk moest denken aan de legendarische scène waarbij Mr Bean in een chirurg verandert. 

hoi Musonius, 

Een intrigerend verhaal. Een ook een beetje droevig, maar dat is vast ook je bedoeling. Ik vind de dialoog heel fijn geschreven. Een rustig tempo, erg vermakelijk en ik moest 1x hardop lachen. In het begin wordt de lezer op het verkeerde been gezet. Dat is niet nodig in dit verhaal, denk ik: er is al genoeg aan de hand. Ik ben nieuwsgierig wat de ingreep gaat zijn. Maar wat het is, maakt voor het verhaal helemaal niet uit en dat is heel knap gedaan, vind ik. Ik maak me wel een beetje zorgen om de laatste zin ;) Maar dat is een mooi open einde. 

Bedankt voor jouw bijdrage!
Yvette 

 Lekker geruststellende woorden vlak voor je onder zeil gebracht wordt, ha, ha!  Heerlijk verhaal. Ik struikelde alleen even over het tandengekletter...

tanden die tegen elkaar kletterende   zal moeten zijn tanden die tegen elkaar kletterden

Vincent, Dank. Ja, die scène ken ik. Erg geestig. Zat overigens niet in mijn hoofd bij het schrijven.

Yvette, Dank voor je opdracht en je respons. Ik hoop dat je mooie herinneringen aan je eerste keer overhoudt. :-)
Het verkeerde been in het begin laat ik toch maar staan.
Wat de ingreep betreft: tja, dat laat ik aan de fantasie van de leze over.

Linde, scherp gezien. Snel aangepast. Dank..

Goed verhaal, geniaal slot!