dat ik alleen ken van die ene foto > welke foto werd me pas laat duidelijk, wel leuk gevonden!

Links zie ik mensen. Krioelende, fotograferende, stilstaande. >> ik zou hier kiezen voor:  krioelend, fotograferend, stilstaand. 

Mijn vriendin wordt door de geuren en indrukken getransporteerd naar eerdere verre reizen. > dit kun je niet weten, je zit niet in haar hoofd.

We zien schrijfsels overal,>> we zien overal schrijfsels

Geurstromen > geurvlagen? stromen doet voor mij raar aan.

Of heel andere geuren, vanuit het publieke toilet. > leuk contrast!
witte westerlingenbillen. > ook al zo leuk!

Het contrast in de laatste twee alinea's vind ik mooi gevonden, het duurde even voor ik het doordat, maar wat een schrijnende waarheid.

Hoi Marianne, een mooi reisverslag van een reis die je volgens mij ook daadwerkelijk hebt gemaakt. Een herinnering met twee gezichten. Bedankt voor het delen.

Aan nog niet af gemaakte huizen die geweldig waren voor verstoppertje of politie-en-boeven. ---> afgemaakte huizen. Misschien beter: aan huizen die nog niet afgemaakt zijn en geweldig waren voor ...

Ze gebaren driftig. Politieagenten gebaren driftig terug. Zonder woorden, in een enkele blik, begrijpen we wat dit betekent voor de vijf.

Voor jou wellicht zo klaar als een klontje, maar ik heb geen idee wat het gebaren betekent voor de vijf.

Marianne, bedoel je De Morgen als krant? Dat is een van de Belgische (Vlaamse) kranten (van linkse strekking).

Ha Marianne, wat een mooi beschreven stukje van een reis naar China. Bijzonder dat je er echt bent geweest.
Ik werd aan het begin een beetje in verwarring gebracht. Je schreef:
Tot ik hierlangs reed kon ik doen alsof het gewoon een grote stad was als elke andere Europese stad die ik ooit bezocht. 
Door het woord 'andere' begreep ik dat dit eveneens een stad in Europa was. Pas toen je het over 'rijst eten met stokjes' had, begreep ik dat het iets verder weg moest zijn. Ik zou 'andere' weglaten, denk ik. 
Mooi om dit reisverslag te lezen.

Leuk gebracht als een doorlopende observatie. De indruk die het maakt, zie je terug in het gebrek aan dialoog. Dat heeft dan meteen wel de keerzijde dat er actie in het verhaal ontbreekt.

Heftig. Ik moet denken aan het lied Nie Na China en het stemt mij meteen droevig, omdat Bob Fosko, Maarten van Roozendaal en Jeroen van Merwijk inmiddels niet meer onder ons zijn. Een enorm gemis voor de Nederlandse kleinkunst.

Bij de tweede zin dacht ik meteen aan het Plein van de Hemelse Vrede, maar ik raakte later in verwarring en dacht dat het om een Europese stad ging. Dit dwaalspoor kwam door de frase 'een grote stad [...] als elke Europese stad die ik ooit bezocht'. In plaats van elke Europese stad zou ik liever de Europese steden lezen.

ontblote dikke buiken
zwarte, steile staartjes
> Het verbaast mij dat Fief zich hierover niet uitliet. We hebben over zo'n komma een aardige discussie gevoerd. Wat je ook doet, wees in elk geval consequent.

Het thema 'eerste keer' komt hier niet erg uit de verf, maar toch een mooi geëngageerd verhaal dat ik graag las.

Dag Marianne,

Mooie tekst, mooi hoe hij tot nadenken stemt. Ik heb een paar stukjes van je gelezen en je vroeg ergens ook iets over een stem (ik zal daar ook iets antwoorden). Ik vind dat je een fijne stem hebt. Een zachte toon, die ik graag lees. Zelf ben ik daar nog erg zoekende in. Ik vind het ook fijn je eigen overdenkingen erbij te lezen, als je ze in een van je commentaren meegeeft. 

Wat me persoonlijk plots opviel, is dat ik zelf sommige woorden in een andere volgorde zou zetten. Dat is meer een vaststelling dan dat je er iets mee zou moeten. "Een vrouw doet in een blauwe tobbe de was." Dit is daar een voorbeeld van. Het is zeker niet fout hoor. Ik vind het eerder fascinerend hoe we allemaal andere keuzes kunnen maken als het op taal aankomt. 

Hoi Marianne - wauw, het voelt alsof ik er zelf bij ben. Wat beschrijf je dat mooi, levendig en vol gevoel. En dan in de laatste paar alinea's de harde waarheid. Hoe dat clasht met je eigen wereld. Ik vind het heel beeldend geschreven. Vanaf het begin had ik het gevoel te weten waar het was, ondanks dat ik er nog nooit ben geweest. Dat is knap! Wellicht kun je er nog wat meer tegenstrijdigheden met je eigen beleefwereld erin verwerken, het grote contrast. 

Bedankt!
Yvette