#387 Oud en nieuw

dat ik alleen ken van die ene foto > welke foto werd me pas laat duidelijk, wel leuk gevonden!

Links zie ik mensen. Krioelende, fotograferende, stilstaande. >> ik zou hier kiezen voor:  krioelend, fotograferend, stilstaand. 

Mijn vriendin wordt door de geuren en indrukken getransporteerd naar eerdere verre reizen. > dit kun je niet weten, je zit niet in haar hoofd.

We zien schrijfsels overal,>> we zien overal schrijfsels

Geurstromen > geurvlagen? stromen doet voor mij raar aan.

Of heel andere geuren, vanuit het publieke toilet. > leuk contrast!
witte westerlingenbillen. > ook al zo leuk!

Het contrast in de laatste twee alinea's vind ik mooi gevonden, het duurde even voor ik het doordat, maar wat een schrijnende waarheid.

Dankjewel. Klein samenraapsel van indrukken van toen, al is de naam van het hostel verzonnen. Al je commentaar verwerkt, dank voor de kritische blik. :)

Hoi Marianne, een mooi reisverslag van een reis die je volgens mij ook daadwerkelijk hebt gemaakt. Een herinnering met twee gezichten. Bedankt voor het delen.

Aan nog niet af gemaakte huizen die geweldig waren voor verstoppertje of politie-en-boeven. ---> afgemaakte huizen. Misschien beter: aan huizen die nog niet afgemaakt zijn en geweldig waren voor ...

Ze gebaren driftig. Politieagenten gebaren driftig terug. Zonder woorden, in een enkele blik, begrijpen we wat dit betekent voor de vijf.

Voor jou wellicht zo klaar als een klontje, maar ik heb geen idee wat het gebaren betekent voor de vijf.

Dank, Fief. Ik zal 'm nog even verduidelijken. Wat er precies met die specifieke mensen gebeurde weet ik niet, maar wel dat hun huisje ook in puin ging en ze daar niet erg blij mee leken te zijn. Ze werden hun huis uitgezet om plaats te maken voor een of ander mooi project om de stad op te fleuren voor de Olympische Spelen. Zoals er bijvoorbeeld in het half jaar dat ik (inderdaad) in China was allerlei nieuws verrees, tot aan een compleet nieuwe antieke straat aan toe. Over de daadkracht waarmee dat gebeurde kan je positieve of negatieve gedachten hebben, maar voor deze mensen was het duidelijk minder leuk. 

"Bij de Zomerspelen van 2008 maakten de Chinese autoriteiten zich volgens Amnesty International schuldig aan grootschalige onrechtmatige huisuitzettingen, internetcensuur, het verbieden van demonstraties en onderdrukking van dissidenten." (nieuwsartikel, even snel van internet geplukt, volgens mij De morgen, geen idee wat voor krant dat is). 

Amnesty International noemt keuze Peking zorgwekkend | De Morgen

Marianne, bedoel je De Morgen als krant? Dat is een van de Belgische (Vlaamse) kranten (van linkse strekking).

Ja, die was het! Ik zie dat het inderdaad Vlaams is. Linksig dus. Dank.

Ha Marianne, wat een mooi beschreven stukje van een reis naar China. Bijzonder dat je er echt bent geweest.
Ik werd aan het begin een beetje in verwarring gebracht. Je schreef:
Tot ik hierlangs reed kon ik doen alsof het gewoon een grote stad was als elke andere Europese stad die ik ooit bezocht. 
Door het woord 'andere' begreep ik dat dit eveneens een stad in Europa was. Pas toen je het over 'rijst eten met stokjes' had, begreep ik dat het iets verder weg moest zijn. Ik zou 'andere' weglaten, denk ik. 
Mooi om dit reisverslag te lezen.

Dank je, Maria! En je hebt gelijk, aangepast. 

Leuk gebracht als een doorlopende observatie. De indruk die het maakt, zie je terug in het gebrek aan dialoog. Dat heeft dan meteen wel de keerzijde dat er actie in het verhaal ontbreekt.

Ha Sakura, dank voor je feedback! 

Het is inderdaad meer een schets van de sfeer en situatie geworden dan iets met (veel) dialoog en actie en conflict. Kan me voorstellen dat dat 'mist'. 

Heftig. Ik moet denken aan het lied Nie Na China en het stemt mij meteen droevig, omdat Bob Fosko, Maarten van Roozendaal en Jeroen van Merwijk inmiddels niet meer onder ons zijn. Een enorm gemis voor de Nederlandse kleinkunst.

Bij de tweede zin dacht ik meteen aan het Plein van de Hemelse Vrede, maar ik raakte later in verwarring en dacht dat het om een Europese stad ging. Dit dwaalspoor kwam door de frase 'een grote stad [...] als elke Europese stad die ik ooit bezocht'. In plaats van elke Europese stad zou ik liever de Europese steden lezen.

ontblote dikke buiken
zwarte, steile staartjes
> Het verbaast mij dat Fief zich hierover niet uitliet. We hebben over zo'n komma een aardige discussie gevoerd. Wat je ook doet, wees in elk geval consequent.

Het thema 'eerste keer' komt hier niet erg uit de verf, maar toch een mooi geëngageerd verhaal dat ik graag las.

Ha Musonius, dank voor het compliment en de feedback. 

Ik kan hier geen filmpje kijken zonder mensen boos te maken: het is muisstil. Maar ik luister hem binnenkort een keer als ik weer internet thuis heb. 

De zin van de steden is aangepast. Voor de komma's controleer ik later even de hele tekst (interessant, ik denk daar nooit over na, weer iets nieuws geleerd). Om nog een beetje nadruk te geven aan waarom het mijn eerste keer was (eerste reis naar een ver buitenland en eerste indrukken van China), verander ik even een zin of twee. 

Dag Marianne,

Mooie tekst, mooi hoe hij tot nadenken stemt. Ik heb een paar stukjes van je gelezen en je vroeg ergens ook iets over een stem (ik zal daar ook iets antwoorden). Ik vind dat je een fijne stem hebt. Een zachte toon, die ik graag lees. Zelf ben ik daar nog erg zoekende in. Ik vind het ook fijn je eigen overdenkingen erbij te lezen, als je ze in een van je commentaren meegeeft. 

Wat me persoonlijk plots opviel, is dat ik zelf sommige woorden in een andere volgorde zou zetten. Dat is meer een vaststelling dan dat je er iets mee zou moeten. "Een vrouw doet in een blauwe tobbe de was." Dit is daar een voorbeeld van. Het is zeker niet fout hoor. Ik vind het eerder fascinerend hoe we allemaal andere keuzes kunnen maken als het op taal aankomt. 

Ha Annabe, dankjewel voor je mooie en lieve commentaar. Wat fijn om te lezen. Ik ben zelf ook nog erg zoekende hoor, ik heb nog niet zoveel geschreven. Nauwelijks meer dan wat hier op het forum staat. 

Ik zal ook eens wat meer stukjes van jou lezen dit weekend. Ik vind het altijd nog een beetje moeilijk feedback te geven, omdat ik zelf nog niet veel weet. Maar ik ga eens wat meer lezen! Je laatste tekst vond ik juist prima van toon, weet ik nog. 

Grappig van die volgorde....ik zal er eens op letten! 

Hoi Marianne - wauw, het voelt alsof ik er zelf bij ben. Wat beschrijf je dat mooi, levendig en vol gevoel. En dan in de laatste paar alinea's de harde waarheid. Hoe dat clasht met je eigen wereld. Ik vind het heel beeldend geschreven. Vanaf het begin had ik het gevoel te weten waar het was, ondanks dat ik er nog nooit ben geweest. Dat is knap! Wellicht kun je er nog wat meer tegenstrijdigheden met je eigen beleefwereld erin verwerken, het grote contrast. 

Bedankt!
Yvette