Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#386 Kipse tafelmanieren

 

Kipse tafelmanieren

Mijn kippen, achttien Mechelse hoenders, heb ik goed opgevoed. Vóór ik ze ’s ochtends voer, krijgen ze eerst een uur taalles. Ik volg dezelfde methode waarmee ik vroeger op de lagere school leerde lezen en schrijven, een plankje met plaatjes: aap, noot, mies etc.
In aap-noot-mies zijn mijn kippen natuurlijk niet geïnteresseerd. Voor hen heb ik foto’s gemaakt van bijvoorbeeld kip, haan, muis, rat, ei, mais etc. Ik lees de plaatjes voor en zij moeten het na zeggen. In het begin kostte hun dat veel moeite, het was meer gekakel dan praten. Maar ik heb stug volgehouden en langzaam aan begon het te lukken.
Uiteraard krijgen ze geen oefeningen lezen en schrijven.

Nu, twee jaar later, kunnen ze alles verstaan wat ik zeg en zich ook goed verstaanbaar maken; weliswaar met een zwaar kips accent. Eén kip heeft moeite met de uitspraak, daarmee moet ik naar de logopedist.

Na de taalles krijgen de hoenders als beloning hun mais en andere granen. Ik strooi dit voer uit in een lange houten bak. Ze vliegen er niet op af zoals onopgevoede kippen plegen te doen, maar lopen gedisciplineerd, in alle rust naar de voerplek en stellen zich naast elkaar op voor de voerbak, met een onderlinge afstand van tien centimeter. Ze beginnen pas te eten als alle hoenders hun plaats hebben ingenomen. Dan geeft de kip die het beste is in taal het sein om te beginnen: smakelijk eten tok-tok. Volgens kipse etiquette, die ik hun geleerd heb, beginnen ze aan hun ontbijt. Heel rustig gaan hun kopjes dan op en neer.
Als een kip voor een moment de tafelmanieren overtreedt, door bijvoorbeeld te schrokken, wordt zij meteen door de buur tot de orde geroepen door een pik op haar vleugel: foei-tok. De goede manieren worden dan weer hersteld.

Heel anders gaat het er aan toe als die ordinaire scharrelkippen van de buren met hun haan onder de afrastering door kruipen. Die vliegen als stormrammen op de voerbak af, verjagen onder luid gekakel mijn hoenders en binnen een mum van tijd hebben ze alle granen opgevreten.
Daar blijft het niet bij. Ze zoeken vervolgens ruzie met mijn hoenders, pikken hen bont en blauw en trekken de veren uit hun hoenderlijf. Mijn kippen kakelen moord en brand: help-help-tokketok-toktok

Het bontst maakt de haan het, een rasechte kippenneuker.  Hij verkracht wat hij te pakken kan krijgen en dat is niet gering.

Tot ik met de mattenklopper het ongemanierde schorriemorrie mores leer.

 

 

Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dos, toen ik begon te lezen dacht ik dat ik het einde van je verhaal niet zou halen.... Hier aangekomen werd ik meegesleurd in je fantasie. 

Ze vliegen er niet op af zoals onopgevoede kippen plegen te doen, maar lopen gedisciplineerd, in alle rust naar de voerplek en stellen zich naast elkaar op voor de voerbak, met een onderlinge afstand van tien centimeter.

Fijn verhaal. Voor mij als beelddenker een spektakel in m'n hoofd geworden. Dankjewel, met plezier gelezen! 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Meri, soms moet je even door de saaie appel heen bijten.
Een spektakel in mijn hoofd, dat wil ik van m'n leven nog eens meemaken. 

Dank dat je me weer een doel in het leven gegeven hebt.

Lid sinds

2 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Pokkenkippen. Ik vind het een leuk verhaal dat uitnodigt als parabel gelezen te worden, maar in die valkuil zal ik nooit trappen.

De invallende buurkippen met hun akelige haan raken de gevoelige snaar. Dat was al duidelijk. Ik heb er ook afschuw van als je dat zo kunt zeggen, dus in dat geval: missie geslaagd.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Sakura, fijn dat je de missie geslaagd vond. Wij hebben geen matten meer in huis, maar de mattenklopper heb ik bewaard. Die gebruik ik nog geregeld om andere dingen te kloppen.
Dank voor je reactie.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Aurora, je maakt me nieuwsgierig. Waar heb ik naar jouw idee her en der met slordigheidjes gestrooid. Wil je ze voor me aanwijzen. Mijn dank is evenredig aan mijn slonzigheid.

Fijn dat je het verhaal an sich toch wist te waarderen.

 

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Het stelt niks voor, eigenlijk. Bij 'In het begin kostte hun dat veel moeite' moet 'hun' 'hen'  zijn, omdat het lijdend voorwerp is. Verder is 'voor een moment' naar mijn gevoel geen goed Nederlands, en zou dat ' even'  moeten zijn. Verder: nogmaals complimenten voor wat misschien wel de allerleukste bijdrage van de week is!

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Aurora, ik waardeer het dat je even de moeite genomen hebt om mij op mijn slordigheden te attenderen, maar ik moet je toch tegenspreken. Naar mijn idee is 'hun' het meewerkend voorwerp in de zin, dus derde naamval, dus hun.

'Voor een moment' lijkt mij toch goed Nederlands. Op internet vind ik twee voorbeeldzinnen.

Voor een moment, nam je oude leven het over.
Nee, het is niets, voor een moment kon ik gezworen hebben dat ik het beeld zag bewegen. 

Ik voel me zeer vereerd met je compliment.