Hallo Fief, een ingetogen uitvoering van de opdracht. Bij het lezen kwam mij de film Heart and Souls in gedachten, die ik heel lang geleden gezien heb en weinig of niets met je verhaal van doen heeft. Maar de beelden die je oproept deden me eraan denken en dat was niet onplezierig. GG

Mooi beeld, het treinstation als metafoor voor de tocht naar het hiernamaals. Toevallig kwam ik ditzelfde beeld onlangs tegen in een zeer onderhoudende roman van de Chinees-Maleisische schrijfster Yangsze Choo, The Night Tiger.

Mooie bijpassende titel, Fief. En een plezierig, leesbaar verhaal. Origineel om met een trein te reizen, want de bestemming is dan maar net waar je wilt uitstappen. Mooie tegenstelling met de veerpont, die meestal gebruikt wordt als verbeelding van de overgang van leven naar dood.

Mooie sfeer van het voorportaal. Ik kan me zomaar voorstellen dat het er inderdaad zo uitziet.

Klein dingetje, je schrijft: 'Met hoesten probeer ik het uit mijn luchtpijp te verwijderen, (...)' moet het niet 'hem' zijn i.p.v. 'het', je verwijst immers naar de hap.

Graag gelezen.

Dag Vief, je hebt dus onbeschaamd zitten schransen aan dat kerstdiner. Dat krijg je als je de etiketten aan tafel uit het oog verliest. Maar hoe is dat in godsnaam mogelijk? Als je slikt dan wordt de toegang tot de luchtpijp toch automatisch afgesloten!? Heb je echt zo zitten schrokken? Foei.

Maar dit terzijde. Ik kan me niets voorstellen bij' iemand trekt twee vuisten onder mijn ribbenkast.'

'wie ik dacht dat zou komen' vind ik niet zo mooi. Wie er zouden komen, vind ik al beter.

Maar overigens weer een mooi verhaal. Zo zou de overgang naar de andere kant ook kunnen gebeuren.

Mooi verhaal Fief. Ik ben benieuwd waar de trein halte houdt!

GG

Dank je Vief, weer wat bijgeleerd. Sorry, je hebt dus niet persé zitten schransen. Ik eet wel eens een boterham met pindakaas, dan zal ik aan jouw goede raad denken.

Fief, wat een mooi verhaal. Deed me heel even aan Harry Potter denken. Met de trein naar ergens, nergens. Ik heb het heerlijk gesmaakt, zonder me te verslikken. Echt knap.

Mij deed het even denken aan 'De trein der traagheid' boek van Johan Daisne verfilmd door André Delvaux: https://www.langzullenwelezen.be/books/3312_de-tr…

Hoi Fief,

Ik zou de: 'vraag ik hem' na 'Hoe ziet het hiernamaals eruit' achterwege laten. 

Ik ziet dit voor me als een Italiaans station in het midden van niets. En dat je dan daar samenkomt om verder te gaan.

Graag gelezen.

Groet,

Madrid

Hoi Fief, 

Ik zal toevallig dat ik niet de eerste ben, maar dit doet me aan Harry Potter denken! :) 

Ik vind je verhaal erg mooi. Ik heb één klein 'maartje', als ik dat al zo kan noemen.  

Je personage is jong en plotseling en zeer onverwacht overleden, dus ik ben nieuwsgierig naar waar de algehele berusting vandaan komt. Hij komt niet uit de lucht vallen, want je sfeerbeschrijving is prima. Toch knaagt het ergens een beetje dat je personage zo snel accepteert dat ze is overleden. Ik had persoonlijk nog een enkele zin in het verhaal toegevoegd waarin ze uitgesproken verdrietig is, of een momentje paniek meemaakt vanwege haar plotselinge dood. 

Maar zoals gezegd: dat is een 'maartje' dat die naam misschien niet eens mag dragen. De afwezigheid van zo'n soort zin stoort niet in het verhaal en het is persoonlijke voorkeur.

Mooi gedaan! Fijne jaarwisseling alvast. 

Groet, 

Nadine

Prachtig verhaal, Fief!
Ook ik had wat graag wat meer wanhoop, shock gezien bij het personage in het begin (de berusting aan het einde vind ik best kunnen), maar het is hoe dan ook een schitterend verhaal.

Moraal:
Vegetariërs leven langer.

Gedeelde smart is halve smart, Fief. Samen op reis naar het onbekende. Graag gelezen.

Ik ken de eerdere versie niet, maar ik heb genoten van dit verhaal. Zelf vind ik het wel prettig dat je het eerste, toch vrij heftige gedeelte, niet gruwelijker dan nodig hebt gemaakt. Dat je met je schrijven niet op maximale impact gericht lijkt te zijn voegt in mijn beleving juist kracht toe.

Ha Fief,

Ik las de eerste versie wel. En die vond ik ook prettig. Maar dit is wel vlotter. Het loopt sneller en beter door, ik struikel niet meer onder het lezen.

Nog grager gelezen. En alvast de beste wensen.

Groet,

Madrid

Fijn verhaal. Leuk bedacht en lekker om te lezen. 

Het perron is een magische setting die je perfect in je verhaal hebt verwerkt. Dat het onbekend is wat de bestemming zal zijn, maakt het extra interessant. 

Mooi verhaal geworden, Fief, en je heb me geïnspireerd. Het lijkt mij leuk een verhaal te schrijven over een gulzige vleeseter die in een hertenbiefstuk (of zeehond, of ander dier) stikt en terecht komt in wat zij denkt dat het paradijs is, maar dan oog in oog komt te staan met het betreffende dier. Vervolgens wordt ze door kippen, varkens, koeien, en wat ze niet allemaal verorberd heeft voor de rechtbank gesleept en ... en ...
Afijn, kan een mooi verhaal worden. De titel heb ik ook al: Het gerecht.