#382 Met onbekende bestemming (aangepast)

Hallo Fief, een ingetogen uitvoering van de opdracht. Bij het lezen kwam mij de film Heart and Souls in gedachten, die ik heel lang geleden gezien heb en weinig of niets met je verhaal van doen heeft. Maar de beelden die je oproept deden me eraan denken en dat was niet onplezierig. GG

Mooi beeld, het treinstation als metafoor voor de tocht naar het hiernamaals. Toevallig kwam ik ditzelfde beeld onlangs tegen in een zeer onderhoudende roman van de Chinees-Maleisische schrijfster Yangsze Choo, The Night Tiger.

Mooie bijpassende titel, Fief. En een plezierig, leesbaar verhaal. Origineel om met een trein te reizen, want de bestemming is dan maar net waar je wilt uitstappen. Mooie tegenstelling met de veerpont, die meestal gebruikt wordt als verbeelding van de overgang van leven naar dood.

@ Bob: dank je wel voor je GG. De film Heart and Souls ken ik niet.

@ Aurora: The Night Tiger, ik zet hem op het lijstje erbij. Dank je wel voor het lezen.

@ Maria: bedankt voor je positieve reactie. 

Mooie sfeer van het voorportaal. Ik kan me zomaar voorstellen dat het er inderdaad zo uitziet.

Klein dingetje, je schrijft: 'Met hoesten probeer ik het uit mijn luchtpijp te verwijderen, (...)' moet het niet 'hem' zijn i.p.v. 'het', je verwijst immers naar de hap.

Graag gelezen.

Hadeke, bedankt voor het lezen en je suggestie. "hem" klopt, maar dat vind ik niet zo mooi lezen. Ik heb het iets anders aangepast.

Dag Vief, je hebt dus onbeschaamd zitten schransen aan dat kerstdiner. Dat krijg je als je de etiketten aan tafel uit het oog verliest. Maar hoe is dat in godsnaam mogelijk? Als je slikt dan wordt de toegang tot de luchtpijp toch automatisch afgesloten!? Heb je echt zo zitten schrokken? Foei.

Maar dit terzijde. Ik kan me niets voorstellen bij' iemand trekt twee vuisten onder mijn ribbenkast.'

'wie ik dacht dat zou komen' vind ik niet zo mooi. Wie er zouden komen, vind ik al beter.

Maar overigens weer een mooi verhaal. Zo zou de overgang naar de andere kant ook kunnen gebeuren.

Hoi Dos, als je normaal eet wordt de luchtpijp inderdaad afgesloten, maar bij praten en eten tegelijk wil dat nog wel eens misgaan. Of bij gulzig eten. Biefstuk staat erom bekend dat je er makkelijk in kunt stikken. Een boterham met pindakaas ook, trouwens. Kleine hapjes en goed kauwen is het advies.
En als iemand zich er dan toch in verslikt, kun je de Heimlich-greep toepassen. Google dat maar eens. Altijd handig om te weten.

Je suggestie heb ik toegepast.

Mooi verhaal Fief. Ik ben benieuwd waar de trein halte houdt!

GG

Dank je Vief, weer wat bijgeleerd. Sorry, je hebt dus niet persé zitten schransen. Ik eet wel eens een boterham met pindakaas, dan zal ik aan jouw goede raad denken.

Tony, ik ook. Bedankt voor het lezen. 

Fief, wat een mooi verhaal. Deed me heel even aan Harry Potter denken. Met de trein naar ergens, nergens. Ik heb het heerlijk gesmaakt, zonder me te verslikken. Echt knap.

Mij deed het even denken aan 'De trein der traagheid' boek van Johan Daisne verfilmd door André Delvaux: https://www.langzullenwelezen.be/books/3312_de-tr…

Hoi Fief,

Ik zou de: 'vraag ik hem' na 'Hoe ziet het hiernamaals eruit' achterwege laten. 

Ik ziet dit voor me als een Italiaans station in het midden van niets. En dat je dan daar samenkomt om verder te gaan.

Graag gelezen.

Groet,

Madrid

Hoi Fief, 

Ik zal toevallig dat ik niet de eerste ben, maar dit doet me aan Harry Potter denken! :) 

Ik vind je verhaal erg mooi. Ik heb één klein 'maartje', als ik dat al zo kan noemen.  

Je personage is jong en plotseling en zeer onverwacht overleden, dus ik ben nieuwsgierig naar waar de algehele berusting vandaan komt. Hij komt niet uit de lucht vallen, want je sfeerbeschrijving is prima. Toch knaagt het ergens een beetje dat je personage zo snel accepteert dat ze is overleden. Ik had persoonlijk nog een enkele zin in het verhaal toegevoegd waarin ze uitgesproken verdrietig is, of een momentje paniek meemaakt vanwege haar plotselinge dood. 

Maar zoals gezegd: dat is een 'maartje' dat die naam misschien niet eens mag dragen. De afwezigheid van zo'n soort zin stoort niet in het verhaal en het is persoonlijke voorkeur.

Mooi gedaan! Fijne jaarwisseling alvast. 

Groet, 

Nadine

Je personage is jong en plotseling en zeer onverwacht overleden, dus ik ben nieuwsgierig naar waar de algehele berusting vandaan komt.

De woordenlimiet.  Met 500 woorden had ik er angst, teleurstelling, paniek .... nee, grapje. Ik ga kijken of ik ergens nog iets kan veranderen of toevoegen. Je hebt wel gelijk, maar zo jong is de hp nu ook weer niet 😊🤭

Dank je wel voor je positieve reactie. Daar kan ik het nieuwe jaar mee in. Voor jou ook een mooie jaarwisseling. 🥂

Prachtig verhaal, Fief!
Ook ik had wat graag wat meer wanhoop, shock gezien bij het personage in het begin (de berusting aan het einde vind ik best kunnen), maar het is hoe dan ook een schitterend verhaal.

Moraal:
Vegetariërs leven langer.

Musonius, ik ga kijken hoe en waar ik meer wanhoop en shock in het verhaal kan krijgen. Dank je wel voor je compliment.

Gedeelde smart is halve smart, Fief. Samen op reis naar het onbekende. Graag gelezen.

@ John, dank je wel voor je mooie reactie.

Op verzoek wanhoop en shock in het verhaal gebracht.
 

Ik ken de eerdere versie niet, maar ik heb genoten van dit verhaal. Zelf vind ik het wel prettig dat je het eerste, toch vrij heftige gedeelte, niet gruwelijker dan nodig hebt gemaakt. Dat je met je schrijven niet op maximale impact gericht lijkt te zijn voegt in mijn beleving juist kracht toe.

Ha Fief,

Ik las de eerste versie wel. En die vond ik ook prettig. Maar dit is wel vlotter. Het loopt sneller en beter door, ik struikel niet meer onder het lezen.

Nog grager gelezen. En alvast de beste wensen.

Groet,

Madrid

@ Mespunt: dank je wel voor je fijne reactie. Een goed 2022.

@Madrid: lief dat je het nog een keer las. Een goed nieuw jaar.

Fijn verhaal. Leuk bedacht en lekker om te lezen. 

Dank je wel, Linde.

Het perron is een magische setting die je perfect in je verhaal hebt verwerkt. Dat het onbekend is wat de bestemming zal zijn, maakt het extra interessant. 

Hoi Chantal, bedankt voor het lezen. 

Mooi verhaal geworden, Fief, en je heb me geïnspireerd. Het lijkt mij leuk een verhaal te schrijven over een gulzige vleeseter die in een hertenbiefstuk (of zeehond, of ander dier) stikt en terecht komt in wat zij denkt dat het paradijs is, maar dan oog in oog komt te staan met het betreffende dier. Vervolgens wordt ze door kippen, varkens, koeien, en wat ze niet allemaal verorberd heeft voor de rechtbank gesleept en ... en ...
Afijn, kan een mooi verhaal worden. De titel heb ik ook al: Het gerecht.

Hahaha, Musonius, big smile. Ben benieuwd hoe dat verhaal eruit komt te zien. Fijn dat ik je kon inspireren.