Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#380 - Winter wonderland op waarde

WIE! WAT! WAAR? HOE?

Een winterse vertelling komt voort uit winter, maar wat als er geen winter is?

Geen wonderland? Als het er tyfus niet is?

Een schets van een potentiële familie brengt ons de feiten:

Geencoronageenzorgenwetestenalsofwedemaatschappijzelfzijnennogdriehomderdkeeropnieuwgeenzorgenwantdiezijnonnodigfuckdecoronawezijnzoverstandigopstandig.

Studieadvies. Meisje. 11 jaar. Onderontwikkeld. Kan niet lezen.

Dromen zijn om te dromen.

'Ik word Architect.'

'Tuurlijk word je dat.' 

Er is niets aan de hand. Iedereen die steun nodig heeft, krijgt die steun. Dat is onze verantwoordelijkheid. Daar staan we voor.

'Mijn enkel doet pijn. Ik kan niet staan! Help!'

Ergens in Italië rijden twee senioren in een oplaadbare auto. Ze kijken en beseffen hoe mooi alles is. 

Een bom ontploft elders.

Armen en benen spatten rond. Maar dat is verklaarbaar. En de natuur is mooi. En er is weinig Corona.

 

 

 

 

 

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Madrid, je Guinessbookofrecordswoord loopt door achter de Schrijven Magazine publiciteit. Als je wil dat je lezers er volop van genieten zal je het toch moeten splitsen vrees ik.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Het leest als een verhaal waarbij je de zinnen uit kranten en tijdschriften hebt weggeplukt. (Dat zal overigens niet.) Het is erg fragmentarisch, wat wel weer bij het eind past. 

Het komt op mij over als een uiting van emotie en dan vooral frustratie,  waardoor het associatief is en alle kanten opgaat. Die emotie komt bij mij wel over. Het leest wat ongemakkelijk en dat bedoel ik als compliment. Als verhaal krijg ik er geen vat op, maar soms is dat niet nodig.

(Architect hoeft niet met een hoofdletter of is dat om het gewicht van die wens te vergroten, als supernastreefbaar beroep?) 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Madrid,
De winter mis ik niet, de machteloze woede tegen iets wat "samenleving"  heet terwijl iedereen iedereen laat barsten voel ik des te beter. Ik hoef de tv maar aan te zetten...
Doe ik dus niet. In plaats daarvan maken we een toertje. Twee senioren in een (niet oplaadbare) auto in Italie die kijken en beseffen hoe mooi alles is.
Life's a bitch. Don't let her bite you.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Madrid, ik weet niet goed wat je probeert te vertellen. Ik lees veel frustratie, maar ik kan er niet echt een verhaal uithalen. 

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Madrid,
De eerste regel in hoofdletters verwoordt zo'n beetje mijn gedachtes en gevoelens bij het lezen van jouw verhaal. Ik weet niet zo goed wat ik er mee aan moet. Wellicht is het een experimenteel stuk dat mijn pet te boven gaat.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Inderdaad, romantiek is soms zo leeg.

===

Geen corona

geen zorgen

we testen alsof we de maatschappij zelf zijn

en nog driehonderd keer opnieuw

geen zorgen want die zijn onnodig

fuck de corona

we zijn zo verstandig

opstandig

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Het jaaroverzicht door Madrid? Samenhang wordt schromelijk overschat. Kan het wel appreciëren. 

Het is een tekst die je voelt en niet begrijpt. Was dit de bedoeling? Dan opdracht geslaagd!

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Weer eens iets anders, maar voor mij werkt het wel. Ik denk dat ik het wel snap. In elk geval herken ik er voldoende in om het te waarderen.