#379 Loslaten

Zo mooi heb ik een opgewekte verwachting niet vaak niet ingelost zien worden, MP. Het kind dat net los kan fietsen meteen al zonder hulp naar school laten fietsen vind ik een beetje passen in het rijtje van Sakura, maar dat is het enige. Prachtig taalgebruik. O ja, klein bier, maar ik kan het niet laten: Nederlandse nadrukaccentjes zijn aigu.

Dit voel ik wel mee. Wat mij betreft mag de laatste zin wel weg. Is gelijk de opmerking van Kruidnagel opgelost. 😉

Goed geschreven. 

Bedankt heren, opgelost. Eerlijk gezegd schreef ik dit met jouw 'Wegpakken' in mijn achterhoofd Hadeke. Het voelde een beetje als een kunstje, maar het was leuk om te doen.

Hoi Mespunt, je verwoordt de angst van elke ouder. Met kippenvel gelezen. 

Voor de leesbaarheid zou ik de gesproken teksten onder elkaar zetten. 

‘Als je zonder zijwieltjes kunt krijg je een nieuwe’, had papa maar één keer hoeven zeggen. --> de komma achter nieuwe hoort voor het ah-teken te staan. Je hebt het hier over papa, maar je bedoelt de ik-persoon.
 

Getsie. Die voel je aankomen. Bedankt voor het huiltje aan het eind.

Dag mespunt,

Heftig verhaal. Was geraakt. Zoals Sakura zei, je voelt het aankomen maar toch hoop je nog. Dus niet. Knap!

Hoi Mespunt, goed geschreven verhaal. Inderdaad voelde ik bij de eerste alinea de latere aanrijding al aankomen, maar dat mag de pret niet drukken. Indachtig de opdracht verwachtte ik het meest dramatische einde, maar iets zegt mij dat er toch nog hoop was voor de kleine krullebol; zolang ze nog huilen, is er nog hoop.

Bedankt allemaal.

‘Als je zonder zijwieltjes kunt krijg je een nieuwe’, had papa maar één keer hoeven zeggen. --> de komma achter nieuwe hoort voor het ah-teken te staan. Je hebt het hier over papa, maar je bedoelt de ik-persoon.

Hier heb ik even naar zitten kijken, maar volgens mij klopt het zo toch? De komma hoort namelijk niet bij het citaat. In de laatste alinea heb ik wel nog de aanhalingstekens verwijderd bij de gedachte. Dat is volgens mij beter zo, al ziet het er naar mijn idee minder fraai uit. Verder heb ik een paar enters toegevoegd, dankjewel.

Getsie.

Dat vind ik zo grappig 'uit de mond' van degene die haar hoofdpersoon al in de eerste zin heel koelbloedig heeft omgebracht. ;-D

Jullie hoeven je om de jongen geen zorgen te maken. De verwachte aanrijding blijft uit. Mijn persoonlijke doel bij deze opdracht was om de lezer maximaal te misleiden. Het was mijn bedoeling om al vanaf de eerste zin voor te bereiden op iets wat niet zou gebeuren. In eerste instantie had ik het aan het eind heel expliciet vermeld, maar volgens mij is het nog steeds vrij duidelijk als je goed leest wat er niet staat. Na de piepende banden klinkt geen knal, geen glasgerinkel, geen metaal dat over asfalt schuift, slechts het gehuil van een ernstig geschrokken, maar ongedeerd kind.

Ik vond de oorspronkelijke laatste zin geen ballast. Je verhaal werkt zo sterk toe naar een plot dat het die expliciete verwoording wel kan hebben. Ik voel nu nog een suggestie van een aanrijding. Misschien dat een middenweg iets kan zijn wat sterker is dan huilen en minder ambigu. Misschien ook niet.

Klassiek smartlappenthema mooi, literair verpakt. Ik moest denken aan De speelbal.
Ik vrees dat het 'persoonlijke doel' dat je jezelf hebt opgelegd, niet goed uit de verf komt; de mogelijkheid van een dodelijke aanrijding blijft aanwezig.
Goed geschreven, maar als ik je een tip mag geven: wissel lange zinnen met korte zinnen af. Het zal je schrijfstijl ten goede komen.
Lees het nog even door, want hier en daar ontbreekt een komma.

Dat is erg nuttige feedback, bedankt allebei.

Jullie hebben me ervan overtuigd dat ik de lezer iets meer nazorg verschuldigd ben. Terugdenkend aan het oorspronkelijke expliciete einde heb ik de neiging om het nog veel flauwer af te sluiten onderdrukt en geprobeerd iets passends te bedenken. Daarna heb ik her en der wat moeten gummen om weer op 300 woorden uit te komen. Tot slot heb ik een paar komma's rondgestrooid, in de hoop dat ze op de juiste plekken beland zijn. Komma's zijn niet mijn sterkste punt. Sorry, die vind ik zelf heel lollig.

Zulke mensen zouden ze hun rijbewijs moeten afnemen, opsluiten, martelen, een uurtje met mij alleen laten.

Hartgrondig mee eens, die gevoelens. Mijn dochter werd aangereden, gelukkig zachtjes, op het halfslachtige woonerf achter ons huis. Dat werd een opvoedmoment. Knap dat je de 300 woorden volhoudt. 

Voordat je weer naar voren kon kijken (komma) was die smerige BMW al bij je.

Tip: kijk naar de werkwoorden in je zin; als er meerdere werkwoorden in staan (gaat niet op voor hulpwerkwoorden), is een komma voor het scheiden van hoofd- en bijzin wenselijk.

Er wordt op dit platform regelmatig over het gebruik van komma's gepalaverd. Een Deense dame, die  bij me in de Nederlandse les zat, vond dat dit leesteken in Nederlandse teksten veel te weinig gebruikt werd. Voor de liefhebbers vond ik op internet dit artikel over 'Kommafilie' in Denemarken: http://www.welkom-in-denemarken.nl/Deensetaal/Kom….
Zeer lezenswaardig en leuk om te vergelijken met het Nederlands. Ik zet deze reactie ook op de 'Onderlinge communicatie' dan kan er daar verder over 'doorgeboomd' worden.

Bedankt Musonius, dat was slordig van me.

Leuk om te lezen Gi, dankjewel.

Ik heb het nog een beetje herschreven. Nee, ik speel vals. Er moest opeens een ander verhaaltje uit en mij bevalt dit beter.

Ha Mespunt, ik heb het onderste (en volgens mij oorspronkelijke) verhaal gelezen. Leuk hoe je een verwachting creëert en het meisje er vervolgens toch goed vanaf laat komen. 

Graag gelezen!