Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#379 Nieuwe uitdaging (herschrijf)


Met een kop thee nestel ik me op de bank; nog even Humberto kijken. Met verbazing zie ik wie de gast is bij hem aan tafel. Geert? Hij heeft een boek geschreven? Hoe dan?

‘Je vertelde net dat vooral mensen uit je omgeving een inspiratiebron voor jou zijn. Heb je iemand in het bijzonder?’
‘Zeker, Humberto, Greet van Wittem. Ze was een van de collega’s op een school waar ik eerder werkte.’
‘Wat maakte haar zo bijzonder?’
‘Ik werd helemaal geil van haar steunkousen. En die knot op haar hoofd … nee, geintje. Als ik een loeder nodig heb voor een verhaal, denk ik aan haar.’

Wat een kloothommel! Hij wil een loeder, dan kan hij er een krijgen.

‘Wacht even, Geert, we hebben een kijker die een vraag wil stellen. Goedenavond, met wie hebben we het genoegen?’
‘Dag Humberto, ik ben Greet van Wittem en wil Geert graag feliciteren met zijn boek, nou ja, het boek waarop zijn naam staat. Ik vroeg me af bij welke school hij terecht kon nadat hij bij ons afscheid nam.’

Humberto kijkt met opgetrokken wenkbrauwen naar zijn gast. Die schuift ongemakkelijk op zijn stoel.
‘Ik, uh … ik kreeg een betere positie aangeboden. Meer uitdaging.’
Tot mijn genoegen zie ik dat de zelfvoldane grijns van zijn gezicht is verdwenen. Humberto is duidelijk geïnteresseerd naar het vervolg.

‘Meer uitdaging? Of bedoel je dat je weg moest vanwege dat akkefietje met die ene leerling?’ Ik zie zweetdruppels op zijn voorhoofd verschijnen. ‘Ik heb het boek gelezen en jouw schrijfstijl kennende, maak je mij niet wijs dat je het zelf geschreven hebt.’
Geert schiet rechtop. ‘Dat is laster!’
‘Ik vermoed eerder een van je leerlingen,’ ga ik onverstoord verder en verheug me op zijn volgende reactie, ‘of neuk je ze nog steeds in ruil voor een beter cijfer?’

-----------------


Goed terechtgekomen

Ze gaat rechtop in bed zitten. ‘Zuster, mag de televisie wat harder?’
De verpleegkundige kijkt naar de man op het scherm. ‘Dat is toch Mike, uh … Whatshisname? Zijn laatste boek schijnt erg goed te zijn.’
‘Ik had hem in mijn klas, groep 7 en 8.’
‘U was zijn leerkracht?’
De vrouw knikt. Haar gedachten gaan terug naar die ene laatste schooldag. Een dag die in het teken stond van loslaten. “Haar kinderen” trokken de wijde wereld in, hun rugzakken gevuld met de kennis en levenslessen die ze tijdens hun basisschooljaren hadden opgedaan.

Mike was een van die kinderen die ze nooit zou vergeten. In de klas was hij tegendraads, vond alles wat ze hem opdroeg stompzinnig. ‘Grammatica is voor watjes,’ zei hij altijd. Een schrijfopdracht vond hij zinloos, om haar vervolgens te verbazen met een prachtig verhaal, foutloos geschreven.
‘Jij wordt ooit een beroemd schrijver, daar ben ik van overtuigd,’ had ze hem op de laatste schooldag gezegd, tegenover zijn vrienden had hij haar woorden weggelachen. Ze begreep het wel. Het gedicht dat ze later op haar bureau vond – zonder naam, vastgeplakt op een chocoladereep – was zonder enige twijfel van zijn hand.

‘Mijn succes heb ik te danken aan een bijzondere juf op de basisschool,’ antwoordt de man op de vraag van de talkshowpresentator. ‘Ik heb haar lessen altijd erg fijn gevonden, dat heb ik haar nooit gezegd. Mag ik?’ De camera zoomt in.
‘Lieve mevrouw van Wittem, ik hoop dat u kijkt. U was altijd mijn inspiratiebron, al liet ik dat niet altijd blijken. Sorry daarvoor en ook voor mijn gedrag bij ons afscheid. U had gelijk.’ Hij werpt een handkus.

Ze zakt terug in haar kussens, snuft en veegt een traan weg. Een uitspraak uit een van haar favoriete jeugdboeken komt naar boven: ’t is een bijzonder kind, en dat is-ie.
 

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Ja mooi. Het zou zomaar waar kunnen zijn. Geschreven alsof we aan het bed staan.

Twee kleinigheden: 'De verpleegkundige kijkt naar de man het scherm.'; moet dat niet: '... van de man naar het scherm.' zijn?

Je schrijft: '... die ene laatste schooldag.' Ik snap wat je bedoelt, maar voor mij leest het niet lekker. 'ene' kan denk ik wel weg, uit de context snap ik al dat het om een heel specifieke dag gaat.

Graag gelezen. 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooie ode aan Mike, Fief! Loopt weer lekker. En een intertekstuele Dicky Trom er nog bij ook. Ik mis wat verrassing of zo, of een scherp randje, maar dit is wel een lief verhaal. Graag gelezen.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

@Hadeke: er miste een woord (de man op het scherm). Met alleen "die laatste schooldag" zou het ook om haar laatste schooldag kunnen gaan en als leerkracht maakte ze meerdere laatste schooldagen mee. Ik laat het nog even zo staan. Bedankt voor het lezen en je scherpe blik.

@Kruidnagel: bedankt voor je reactie. Geen idee hoe ik dit scherper of verrassender moet maken binnen het aantal woorden.

@Sakura: De vrouw ligt niet op haar sterfbed, maar is opgenomen in het ziekenhuis. Het afscheid betreft vooral het afscheid van Mike van de basisschool en van zijn juf. Ik zie het verhaal zelf niet als zielig, maar meer als een laat compliment voor de juf van een van haar leerlingen.
Bedankt voor het lezen.

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi verhaal Fief, een leuke invulling van deze opdracht. Wat mij betreft had mevrouw van Wittem ook gezellig met haar man op de bank mogen zitten, ik vind niet dat dit verhaal een ziekenhuisbed nodig heeft. Met plezier gelezen.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hey Fief, mooi verhaal, al ben ik het wel eens dat het ziekenhuis een bepaalde verwachting opwekt die je niet invult, en aldus wat verward of onbevredigd achterblijft. Misschien net iets te lieflijk? Zo zou je bijvoorbeeld de schrijver een andere juf kunnen laten eren. Of hem iets helemaal anders laten zeggen?

GG!

 

 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Of hem iets helemaal anders laten zeggen?

Laat me raden, iets met inspiratie voor erotische verhalen en de roklengte en/of de rondingen van de juf? Dat zou wel verrassend en minder lieflijk zijn.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank je, Tony. Ik wist niet precies hoe ik het eerste verhaal minder braaf kon maken. Ik kon er echter niet de naam Mike aan verbinden.

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Haha, geweldig Fief. Je hebt me zeker verrast.

‘Ik werd helemaal geil van haar steunkousen. En die knot op haar hoofd … nee, geintje. Als ik een loeder nodig heb voor een verhaal, denk ik aan haar.’

Hier heb ik echt onnozel om zitten te grinniken.

Je bent de uitdaging aangegaan en je hebt niet teleurgesteld. Respect daarvoor, echt heel leuk. Mike zal het inderdaad wel waarderen denk ik dat je hem hier buiten gelaten hebt. Met veel plezier gelezen.

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief, twee halen één betalen! Je eerste vond ik een beetje "mwah", nogal C. Joh. Kieviet en Nienke van Hichtum. Niet mijn favoriete auteurs, helaas. Dus revancheer je je met een stuk waar de boulevardpers wel pap van lust. Zeurtje: kijk nog even naar je uitsmijter, die wringt voor mij een beetje. Eerst een toespeling op G's. extracurriculaire kruistochten, dan de beschuldiging van tekstueel jatwerk en dan weer plat terug naar pupillenneuken vind ik een beetje een anticlimax. MSG!

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Nou Fief, wat heb je er veel werk aan gehad, twee verhalen! Het eerste verhaal vond ik ook al goed. Het tweede is meer 'Coppoiaans' of hoe heet dat ;-)Er zit meer pit in en die steunkousen waren een vondst! Meer dan één glimlach hier, dus heel geslaagd!

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Maria, het was leuk om te doen. Of het typisch Coppoiaans is, zoals jij het noemt, weet ik niet. Ik ben er altijd blij mee als forumleden met hun adviezen mijn verhaal naar een hoger niveau willen tillen.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Ja, inderdaad 2 voor de prijs van 1. Lekker de andere kant op gegaan.

Een klein dingetje: tussen de hangende theekop en het inbellen lijkt geen tijd te verstrijken, dus mijn leeshoofd ziet dan meteen iemand die belt met een theekop aan de mond. Dat 'oogt' wat onhandig.

Verder, heerlijk en terecht dat je Mike hier niet in meegesleept hebt. 

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Twee keer raak, Fief! De eerste versie vond ik een mooi compliment voor Mike, de tweede knalt er goed in. Inderdaad goed dat je bij de herschrijf Mike niet hebt genoemd. ik heb twee keer genoten, super!

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Fief, geweldig verhaal, ik moest er erg om lachen. Wel vraag ik mij af of het niet sterker zou worden as je het in de zij-vorm schrijft. Wellicht kun je daar eens mee experimenteren.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Musonius, bedankt voor het lezen. Ik wil best experimenteren met de zij-vorm, maar wat maakt de zij-vorm sterker dan de ik-vorm? Het eerste verhaal staat in de zij-vorm.

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Fief, betreft het perspectief: de dame weet de schrijver uitstekend van repliek te dienen. Echter, het feit dat zij dit zelf vertelt, heeft toch iets op-de-borstklopperigs. Ze komt sympathieker over als een ander dit verhaal vertelt, vandaar mijn suggestie.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

@Musonius: ik hou het in gedachten voor de volgende opdracht.

@Bob: sorry, ik zag dat ik nog gereageerd had op jouw reactie. Ik ken de schrijvers die je noemt niet. Ik probeerde een compleet ander verhaal te schrijven. Dat is wel gelukt, denk ik. Het blijft lastig het iedereen naar de zin te maken. Wat de een goed vindt, is voor de ander een tegenvaller. Volgende keer beter.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Fief, dank voor je mooie verhalen! Natuurlijk heb ik vooral op die tweede niks aan te merken ;)

Het is altijd een plezier geweest om je verhalen te lezen. Ergens was het ook frustrerend, omdat ik er nooit heel veel verbeterpuntjes aan kon vinden. Dat geldt ook weer voor deze verhalen; ik heb ze graag gelezen! 

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Mike, dank voor je mooie compliment, maar zeker ook voor al je inspirerende opdrachten en opbouwende commentaren.