Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 379 Cu

In de tweede helft van vorige eeuw bestond zoiets als de ‘telex’. Toen werden reeds afkortingen gebruikt om berichten af te sluiten. Voor het hedendaagse ‘Cu’ stond ‘Bifnw’, wat betekende: Bye for now.

Ik zit wel eens verlegen om een originele wens te formuleren, maar met één klik van de muis helpt het internet. Daar stoot ik regelmatig op pareltjes van bekende en minder bekende personen.

Iets of iemand tijdelijk of voorgoed vaarwel zeggen is een thema dat overal is terug te vinden: in de literatuur en de muziek, op het witte doek of in de theaterzaal en zowaar:  als weekopdracht op een schrijversplatform.

Wie diep genoeg graaft, vindt zelfs bij een Amerikaanse rapper beklijvende zinnen over het achterlaten van een geliefde persoon. Zo rapt hij hoe hard het valt te ontwaken als de geliefde uit jouw droom is heengegaan. Soms, zegt hij ook, vind je elkaar op een tel maar duurt het eeuwig om afscheid te nemen.
De bedenker van Winnie-the-Pooh bedacht hoe gelukkig men kan zijn iemand gekend te hebben van wie het scheiden moeilijk viel.
Misschien is het terugdenken aan een tijd belangrijker dan het beleven van die tijd. Daarvoor hebben gebeurtenissen plaats gevonden : om ze te herinneren, te bespiegelen en erover te mijmeren.  Je hebt maar een paar gebeurtenissen nodig, een handjevol plaatsen, geuren, tinten, geluiden en indrukken, als brandstof voor de rest van je leven.
Vorige paragraaf staat letterlijk op pagina honderdnegentien van de roman ‘Verre Vrienden’ van  Robbert Welagen.
Hij beschrijft daarmee precies mijn inspiratiebron bij het neerpennen van het merendeel van mijn schrijfsels.
Bij het heengaan van een van onze betere coaches past mogelijk deze quote van bovengenoemde rapper Tyga: Moving on is easy, but what you leave behind is what makes it hard.

 All the best, Mike. See you. Bifnw.

 

 

 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi Gi hoe je de opdracht persoonlijk maakt en Mike, als een van de betere coaches,in het zonnetje zet.

met plezier gelezen.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Mooi naar een eerbetoontje toegeschreven. Van een telex uit vervlogen tijden naar een hedendaagse rap.

Een schrijfdingetje: '... vindt je elkaar op een tel ...' 't' teveel.

Eens met Fief dat het weinig verhaal is, maar dan weer wel een  mooie schrijfuiting.

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Je hebt weer een hoop interessante feiten en gedachten verzameld Gi. Vooral die van Winnie-the-Pooh vind ik prachtig. En toch vraag ik me af wat er zou gebeuren als je al die mooie ideeën eens een dagje zou laten sudderen. Dit voelt voor mij een beetje als een studie, zo'n serie schetsen die een schilder maakt voordat hij aan het echte schilderij begint. Het is een prima stukje, maar ik denk dat er nog meer in zit als je jezelf wat meer tijd gunt.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

..

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha, Gi, in gedachten sta ik weer met die geperforeerde strook in mijn handen. Alleen mij groetten de strookjes nooit: beurskoersen, geen tijd voor groeten, er moet gehandeld worden.
Ik mis een beetje aansluiting tussen de verschillende stukjes in je bespiegeling - alsof je eigenlijk drie keer opnieuw begonnen bent. Maar dat is de bespiegeling eigen, het houdt nooit op. GG!

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Bob, in mijn allereerste job bij een maritiem agentschap heb ik kilometers van die strookjes geproduceerd maar omdat telefoonlijnen in die tijd peperduur waren, werden teksten zo kort mogelijk gehouden. De u voor you en de r voor are bestonden toen ook al. Omdat ik een snelle typist was en wanneer iets héél dringend was, werd soms 'in real time' over en weer 'getelexd', net zoals men tegenwoordig 'online' kan 'chatten' of sms'en. Daarbij werd dan dikwijls de 'bifnw' als afsluiter gebruikt.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Fief: toen ik aan het verhaal toekwam was de limiet bereikt, had Mike ons maar wat meer woorden moeten toelaten :-)

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi, een mooie uiteenzetting met een liefdevol einde. De zin: Je hebt maar een paar gebeurtenissen nodig, een handjevol plaatsen, geuren, tinten, geluiden en indrukken, als brandstof voor de rest van je leven, vind ik mooi en raak. En jij dus ook.  

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Gi,

Zoals Fief en Hadeke zeggen mis ik ook verhaal. Wel heel onderhoudende en interessante tekst geschreven. Je hebt duidelijk research gedaan, tenzij dat je parate kennis was en dan heb ik heel veel respect. Ik zou dit als basis gebruiken voor een verhaal. Maar dit is mijn menig . Ik kan er ook inkomen dat je goed bezig was en dan botste op de woordlimiet.

Voor de rest OK.

 

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank allemaal voor jullie reacties. Ik heb duidelijk andere inzichten: een verhaal wordt vertelt en ik dacht dat ik in dit stukje veel te vertellen of met andere woorden een en ander te verhalen had. Ik had uiteraard ook mijn tekst kunnen beginnen met: Er was eens een telex ....

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Gi, mooie tekst! En bedankt ook voor de complimenten :)

Het voelt bijna aan als een soort essay, maar dat maakt de tekst niet minder goed. Ik vond het fijn om te lezen!

Voor jou ook: all the best!

Lid sinds

2 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik vind het leuk herkenbaar. Het internet opzoeken als bron om woorden te geven aan een afscheid. Eigenlijk is het volledig ongepast, maar stiekem denk ik, hoop ik, dat we het allemaal doen.