Sterk, Carneli! Ne me quitte pas van Jacques Brel werd meesterlijk vertaald door Ernst van Altena, op enkele uitzonderingen na, de enige schrijver-vertaler aan wie Brel zijn oeuvre toevertrouwde en wiens vertalingen hij ook soms zelf zong in zijn 'gebroken' Vlaams. Zo is 'Mijn vlakke Land' haast mooier in het Nederlands dan zijn 'Le plat pays'. Liesbeth List kreeg dan weer het voorrecht om Brel's liederen in het Nederlands te vertolken. Na het lezen van dit aangrijpend verhaal kan ik voorlopig niet raden wie de HP is noch de BN.

Beter dan Gi kan ik het niet omschrijven. Mooi verhaal, de wanhoop springt eruit.

Jups, volmondig eens. Erg krachtig verhaal!

Inderdaad, zeer krachtig verhaal in al zijn beknoptheid (en een erg mooi lied).

Mooi en ook wel een vorm van hommage aan Brel. Er gebeurt veel meer dan je letterlijk schrijft. Daarmee: Ge(s)laagd verhaal(d)

Mooie interpretatie van Brel. Intens geschreven.
Uit bijna elke regel springt de smart tevoorschijn. 

Mooi!

... zou blijven, ondanks het feit dat hij haar als huishoudster behandelde --> voor mij persoonlijk leest de zin nog krachtiger als ik hier een "hoewel" van maak. 

Erg mooi, niks aan toe te voegen!

andere suggestie:  ...nochtans behandelde hij haar als zijn huishoudster.

"ofschoon" is ook nog niet gepasseerd. Maar misschien kom je beter uit zonder voegwoord: "ook al", of "zelfs al". Je kunt ook wat nuance aanbrengen in de perceptie: "zag" in plaats van "behandelde", "niet meer dan een huishoudster" in paats van alleen "huishoudster". Maar wring je niet in bochten over 4 woorden terwijl alle andere al zo perfect gekozen zijn.

Wat ze niet wist, was dat ze hem daar altijd dankbaar voor zou blijven, ondanks het feit dat hij haar als huishoudster behandelde. 

Of:  Ze zou hem daar altijd dankbaar voor blijven; dat hij haar als huishoudster behandelde nam ze voor lief.

Ha Carneli, mooi verhaal! Het is interessant om te zien dat dit verhaal eigenlijk bijna alleen maar op een 'tell'-manier kan worden verteld. Je laat niet per se iets zien, maar 'vertelt' wat er in al die jaren is gebeurd. Pas op het einde sluit je af met een beetje 'show', in de vorm van dialoog, wat hier goed werkt.

Graag gelezen!

Wat een aangrijpend en verdrietig verhaal. De verspilde liefde maakt me haast plaatsvervangend kwaad. Ik vind dat je prachtige zinnen maakt. De eerste zin en de laatste alinea springen er voor mij nog eens extra bovenuit, heel mooi geschreven.

Hey Carneli, 

Mooi, beklijvend verhaal. Ik vind je verwijzing naar Assepoester zo leuk (blote voeten, stiefmoeder). Ik lees het verhaal dan ook als een kritische noot bij 'nog lang en gelukkig'. Ik heb zo het vermoeden dat jij wel vaker 'schatten' in je tekst verstopt. Het is als lezer heel fijn deze te ontdekken. 

Pijnlijk hoe hoop kan verlammen.