Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

# 371 Verlaat me niet

14 oktober 2021 - 10:18

 

Ze was twee toen haar moeder overleed en zeven toen het hart van haar vader, die inmiddels was hertrouwd, in de trein van Arnhem naar Breda voor altijd stil stond. Ze trouwde met de man die haar schoenen gaf toen ze op blote voeten een boodschap voor haar stiefmoeder moest doen. Wat ze niet wist, was dat ze hem daar altijd dankbaar voor zou blijven, ondanks het feit dat hij haar als huishoudster behandelde. Ze kregen vier jongens en een meisje en toen pas zei meneer pastoor dat het genoeg was. Elke keer weer vergat ze de strijd, de nijd en de domme misverstanden waarmee haar man haar geluk verstoorde.

Ze wilde zoveel mogelijk bij haar kinderen zijn, maar haar man wilde dat ze haar schoonheid deelde met de wereld die aan zijn voeten lag omdat hij als radiomaker een bekende Nederlander werd. Ze worstelde voortdurend met haar loyaliteit en zocht in het stof van de wegen de paarlen van regen en de paarlen van dauw.

Uiteindelijk was het zijn wil die geschiedde en de kinderen vlogen al heel jong uit dat verstikkende nest waarin de liefde slechts een droom was.

Elke keer weer lag ze op haar knieën voor hem met de smeekbede: ' Laat het wit winnen van het zwart en het daglicht van de nacht, laten we een paar zijn dat zichzelf weer vindt. Nee, ik beloof het je, ik huil niet meer en ik spreek niet meer. Ik wil alleen horen hoe je praat, kijken hoe je lacht, weten hoe je zacht door de kamer gaat, ik wil je schaduw zijn, jouw voetstap en adem zijn. Maar laat me niet alleen. Alsjeblieft ... laat me niet alleen!

 

 

 

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 oktober 2021 - 10:45

Sterk, Carneli! Ne me quitte pas van Jacques Brel werd meesterlijk vertaald door Ernst van Altena, op enkele uitzonderingen na, de enige schrijver-vertaler aan wie Brel zijn oeuvre toevertrouwde en wiens vertalingen hij ook soms zelf zong in zijn 'gebroken' Vlaams. Zo is 'Mijn vlakke Land' haast mooier in het Nederlands dan zijn 'Le plat pays'. Liesbeth List kreeg dan weer het voorrecht om Brel's liederen in het Nederlands te vertolken. Na het lezen van dit aangrijpend verhaal kan ik voorlopig niet raden wie de HP is noch de BN.

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
14 oktober 2021 - 21:56

Mooi en ook wel een vorm van hommage aan Brel. Er gebeurt veel meer dan je letterlijk schrijft. Daarmee: Ge(s)laagd verhaal(d)

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
15 oktober 2021 - 23:35

Hallo Gi, wat een toevoegingen! Mooi als een lied dat oproept. Je kunt ervan uit gaan dat bovenstaande tekst behoorlijk persoonlijk is. Dank! 

Lid sinds

3 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 oktober 2021 - 10:47

Mooie interpretatie van Brel. Intens geschreven.
Uit bijna elke regel springt de smart tevoorschijn. 

Mooi!

... zou blijven, ondanks het feit dat hij haar als huishoudster behandelde --> voor mij persoonlijk leest de zin nog krachtiger als ik hier een "hoewel" van maak. 

 

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
16 oktober 2021 - 11:11

Helemaal mee eens Tudor, ik vind 'ondanks het feit dat' ook niet mooi, maar in hoewel zit me net iets te weinig tegenstelling. Ik sta open voor nog andere suggesties … Dank!

Hoi Tony, dank!

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2021 - 0:22

andere suggestie:  ...nochtans behandelde hij haar als zijn huishoudster.

Lid sinds

4 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2021 - 9:23

"ofschoon" is ook nog niet gepasseerd. Maar misschien kom je beter uit zonder voegwoord: "ook al", of "zelfs al". Je kunt ook wat nuance aanbrengen in de perceptie: "zag" in plaats van "behandelde", "niet meer dan een huishoudster" in paats van alleen "huishoudster". Maar wring je niet in bochten over 4 woorden terwijl alle andere al zo perfect gekozen zijn.

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2021 - 10:20

Wat ze niet wist, was dat ze hem daar altijd dankbaar voor zou blijven, ondanks het feit dat hij haar als huishoudster behandelde. 

Of:  Ze zou hem daar altijd dankbaar voor blijven; dat hij haar als huishoudster behandelde nam ze voor lief.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2021 - 10:42

Hallo goedemorgen! Wat tof dat jullie: Gi, Bobcom en Fief een suggestie hebben geplaatst, terwijl ik nog wakker moest worden :D Dank jullie wel. Wat ik er ook bijzonder aan vind, is dat ik merk hoe persoonlijk woorden kunnen zijn. Dat maakt natuurlijk ook dat je nooit iedereen 'tevreden' kunt stellen. Voor wat betreft jullie toevoegingen:

Dank je Bob, voor die mooie riem onder mijn hart. Met 'ondanks het feit' laat ik de lezer nog iets meer in het ongewisse?  

Dank je Fief, in jouw zin wordt volgens mij net iets te vroeg in het verhaal al teveel duidelijk 'hoe het zit.'

Dank Gi, ik vind het woordje nochtans iets te sjiek voor de rest van de tekst.

Hier leer ik echt van. Nogmaals dank!

 

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2021 - 15:08

Ha Carneli, mooi verhaal! Het is interessant om te zien dat dit verhaal eigenlijk bijna alleen maar op een 'tell'-manier kan worden verteld. Je laat niet per se iets zien, maar 'vertelt' wat er in al die jaren is gebeurd. Pas op het einde sluit je af met een beetje 'show', in de vorm van dialoog, wat hier goed werkt.

Graag gelezen!

Lid sinds

3 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2021 - 22:39

Wat een aangrijpend en verdrietig verhaal. De verspilde liefde maakt me haast plaatsvervangend kwaad. Ik vind dat je prachtige zinnen maakt. De eerste zin en de laatste alinea springen er voor mij nog eens extra bovenuit, heel mooi geschreven.

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 oktober 2021 - 16:57

Hey Carneli, 

Mooi, beklijvend verhaal. Ik vind je verwijzing naar Assepoester zo leuk (blote voeten, stiefmoeder). Ik lees het verhaal dan ook als een kritische noot bij 'nog lang en gelukkig'. Ik heb zo het vermoeden dat jij wel vaker 'schatten' in je tekst verstopt. Het is als lezer heel fijn deze te ontdekken. 

Pijnlijk hoe hoop kan verlammen. 

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
18 oktober 2021 - 19:49

Hallo Mespunt, ik krijg die glimlach niet meer van mijn gezicht. Dank je wel!

Hai Annabe, jij als oplettende lezer ziet en ervaart de bedoeling.  Hoe fijn is dat! Dank je wel!

Hoi Schrijfcoach M, mysterieus en oplettend. Dank voor je feedback.