Tilma, goed gegeven om ons een laatste groet te brengen en in een beweging door Annelise jaloers te maken. De beschrijving van de magere Hein is mooi geschreven maar (voor mijn smaak) iets té.

Ha Tilma,

Met de eerste alinea brengt je me terug naar vorig jaar maart, toen ik zo in bed lag met corona. Je pakte me met het realisme en eenvoude "waarheid" van de tekst.

De overgang "Head Rush" naar de Hein vond ik mooi alhoewel je wellicht deze 2 woorden overbodig zijn. "Het duizelt" of iets dergelijks, voldoende is intro. (Naar mijn smaak dan)

Mooi om ook de shock zo te beschrijven en je eigen gevoel / puur, in de tekst op te nemen.

"Ik ga naar Peter toe nu. Doei"

Ik weet niet of de nu aan het einde van de zinpast of dat "Ik ga nu naar Peter toe." lekkerder loopt.

Met plezier (en even een intens persoonlijk begin) gelezen!

Hoi Tilma, je laat het, hè? Nu nog niet. Met bewondering je verhaal gelezen. Ik heb van Peter gehoord, maar niet het genoegen gehad iets van hem te lezen.  

Ha Fief

PeterFD  https://schrijvenonline.org/forum/even-voorstelle…

Nou, Tilma, bij deze dan, namens jou:

Bedankt allemaal voor de gevatte, mooie, grappige, ontroerende, lieve, intelligente, onvoltooide teksten. Het was me een eer en een genoegen.

Ik hoop dat ik hierbij aan mijn plicht voldaan heb, maar ik kan verzekeren dat je echt wel gemist zal worden. 

Ik hoop dat Annelise niet weet waar ik woon, anders wordt het lastig ophelderen, nu jij er niet meer bent...

Wat een ontzettend originele (en vanuit mijn perspectief toch wel een beetje gewaagde  ;) ) invulling van de opdracht, Tilma!

Je hebt een paar inhoudelijk erg mooie vondsten rondom sterven gevonden. Sowieso schrijf je daar mooi en poëtisch of verrassend nuchter over. 

Slechtste moment voor een writersblock  en Alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Dat is het ook. 

springen er voor mij vooral uit. 

Heel mooi gedaan!

Groet, 

Nadine

Grappig, dat Guus Meeuwis begin. De toon is meteen gezet. Ik hoop niet dat SchrijvenOnline mij bezig zal houden op mijn sterfbed. Stel je voor. Eens dat de magere hein het stereotype niet echt overstijgt, sorry.

Het einde is een soort opluchting waardoor ik een bevrijdende lach uit mijn mond kan laten rollen. Aan de ene kant is het levensecht en daardoor beklemmend beschreven (bijna een 'het zal toch niet echt' gevoel), maar de humor zit er ook aan alle kanten ingeschreven.

Wat mij betreft heel ge(s)laagd.

Hallo Tilma, los van het feit dat jouw Hein ogen heeft als een eindeloze tunnel waar je ingezogen en meegenomen wordt naar het einde van het uitdijende heelal, wat ik dus een hele mooie beschrijving vind, wil ik je danken voor de herinnering aan een deelnemer die er klaarblijkelijk niet meer is. 

Daarmee leg je het non-verbale en onzichtbare gedeelte van de 'ontmoetingen' op dit forum bloot. Ik heb het idee dat er een soort vriendschap bestaat  tussen mensen die hier al langer rondzwerven.

Zo heeft GI een aardig woordje voor Fief, die een keer verstek liet gaan. Daarom en in veel andere opzichten ben ik blij dat ik deze site gevonden heb, hoewel het af en toe ook best wel slikken is. 

Goed gevonden, goed geschreven, graag gelezen, Peter niet gekend, sterkte.

Hoi Tilma,

Mooie tekst, leest erg soepel (ook al is het een beetje incrowd :D). Magere hein zet je ook mooi neer, zeker het stuk van de tunnel.
Qua feedback kan ik alleen wat zeikpuntjes bedenken: 
1) Als Hein komt is er "staat hij daar.", maar daarna duurt het best lang voor je daadwerkelijk beschrijft. Het is wat mij betreft prettiger eerst te beschrijven, dan eventueel de reactie hoofdpersoon.
2) In het briefje schrijft ze verder nadat ze schrijft "ik ben uitgeschreven", wellicht passender als echt laatste woorden.

Dag Tilma,

wat een mooie originele tekst. alleen het begin vind ik  niet zo origineel. de woorden 'head rush' vind ik overbodig. het vervolg is geweldig en dan de verrassing aan het einde! Ook ik heb Peter niet gekend, doe pas sinds kort mee met deze wekelijkse opdracht. mooi gedaan!

Mooie ode aan de dode(,) Tilma. Signature poëtisch. Door Cliënt E. Busken wil ik desondanks maar niet heen komen.