Wat een mooi en lief verhaal! Met plezier gelezen, Karin.

Hoi Karin, mooi hoe de hp de beer gebruikt om in contact te komen met haar kleindochter. Graag gelezen.

Het is heerlijk zacht voorjaarsweer….  ---> waarom het beletselteken?

Toen ik haar met mijn autootje van huis ophaalde  ---> autootje leest niet lekker. Misschien gewoon auto? 

Dat ik daarmee aan het manipuleren ben om te weten te komen waarom ze de laatste tijd zo dwars wil ik haar niet laten merken.  ---> dit is een lastige zin. Volgens mij ontbreekt er nog een woord achter dwars. 

“Dat klopt oma.” Ik ben ook verdrietig omdat ik mijn vader nooit zie. Maar ik heb Boris wel en hij is mijn allerbeste vriend”.  --->  de ah-tekens achter oma mogen weg. De zinnen die erna komen horen ook nog bij hetgeen het meisje zegt.

Karin, de opdracht is nogal dwingend naar zoete zachte situaties. Dat heb je goed gedaan.

voor mij heeft jouw verhaal te weinig vaart. Niet dat dat iets uitmaakt. Ik zeg het je zonder te willen oordelen.

iets vanneen tas en thee. Ik zie veel dingen die ik anders zou doen. Maar goed, wat helpt het.

een bescheiden tip: als je de verwachtingen groter maakt, wordt het beklemmender (en als lezer meer bevredigend)

Met een zoet en lief verhaal op zijn tijd is niets mis. Graag gelezen. Ik ben het wel eens met Tony over de vaart. Voor mijn gevoel komt dat doordat je veel 'uitlegt'.

De zinnen:

'Een paar opgeschoten jongeren kijken me aan alsof ze me direct op willen laten nemen in het gesticht. “Gek mens” hoor ik ze fluisteren.' 

leggen voor mijn gevoel veel uit.

Je zou bijvoorbeeld kunnen kiezen voor: 

"Gek mens," hoor ik een paar opgeschoten jongeren tegen elkaar zeggen.

Dat is korter en zegt eigenlijk hetzelfde.

Hoi Karin, ja zoet en lief, ook ontroerend mooi. Graag gelezen.

Nou, in mijn ogen is het helemaal geen zoet en lief verhaal, maar tamelijk wreed. Oma lijkt haar best te doen om het kind aan de praat te krijgen, maar zodra het meisje breekt en haar ziel blootlegt, komt oma met een enorme dooddoener die het ontluikende, zwaar beladen gesprek radicaal de nek omdraait. Het is wel duidelijk dat de beer de enige vriend is die Anja heeft.

Het verhaal heeft voor mij te veel losse elementen: de eendjes in de vijver, de afgetraptegympenboom, de skatebaan, de pestende broertjes en zusje, de begriploze volwassenen, de verdwenen vader, de beer ...
Laat het meisje het lelijke jonge eendje zijn à la H.C. Andersen, laat haar de afgetrapte schoen zijn die door haar vader achtergelaten is, laat haar steeds wilder en gevaarlijker op de skatebaan tekeergaan, zodat wij haar frustratie kunnen meebeleven, laat haar een veel scherper citaat van haar ouders papegaaien dan “Misschien moet je iets beter je best doen [...]”, waaruit blijkt dat zij hun dochter geforceerd dwingen vrienden te worden met haar halfbroers en -zus. Laat het geen losse elementen zijn, maar tien vingers van twee handen die in elkaar glijden en één verhaal worden.

Kijk het verhaal nog even heel goed na op kommagebruik, want er ontbreken nogal wat komma's.

Met plezier gelezen, overigens.

dag Karin

Mooi opgeschreven, ik vind het erg vlot lezen. Mooie opbouw ook. Ik denk wel dat je het einde wat spannender had kunnen maken, want wat het kleinkind zegt, zou ik niet laten eindigen met een cliché.

Johanna

Heel mooi verhaal

Misschien kan het wat dieper gaan op haar emoties en gevoelens, op het einde voelt het wat vlak, een beetje standaard. Terwijl het verhaal eerder veelbelovend is.