Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#343 Chanel no. 5

 

‘Nou moe, wat is dit nou weer? Moet je kijken, dit zat zo maar in mijn tas!’

Ik houd het gevonden voorwerp omhoog en kijk Jan aan. Hij kijkt verstrooid naar me op. In mijn hand ziet hij een klein flesje. De mij welbekende frons geeft aan dat hij het maar weinig interessant vindt.

‘Niet gekocht, dus?’

‘Nee, héhé, anders zou ik toch niet zo reageren. Volgens mij heeft iemand dit in mijn tas laten glijden. Da’s echt raar hoor.’

Ik kijk nog eens goed naar het flesje. Het ziet er sierlijk uit, zoals de flesjes uit de negentiende eeuw. De buik van de fles is ovaal met langs de zijkant een zilveren rand. Het matte glas is geribbeld, over de schouders ligt een prachtig bewerkt jasje van hetzelfde metaal. Het flesje staat op een klein pootje. Ik raak de glanzende dop aan. Ik word nu toch wel nieuwsgierig naar de inhoud.

‘Zal ik het openmaken?’

Jan hoort me niet meer, zo ingespannen zit hij in zijn boek te lezen. Ik haal mijn schouders op, trek langzaam het dopje los en breng het flesje naar mijn neus.
Ik ken deze geur, maar waarvan..? Langzaam vormen zich beelden in mijn hoofd. Ik zie een lange roltrap die naar beneden een ondergrondse gang in verdwijnt. Ik zet mijn voeten op een rollende trede en laat me mee naar beneden voeren. Daar kom ik in een grote ruimte waar allerlei andere gangen op uitkomen. De muren zijn betegeld met hele kleine, crèmekleurige tegeltjes. Er hangt een groot blauw bord met witte letters, Concorde. Ik ben terug in de metro van Parijs.

Herinneringen dringen zich aan mij op. Ik ben weer zestien en voor het eerst op reis zonder mijn ouders. Het was ook de eerste keer dat ik met Jan op vakantie ging. Ik voel weer de opwinding van dat moment, ruik de bedompte atmosfeer van de metro en herinner me de geur uit het flesje: Chanel no. 5, gekocht op de Champs-Élysées. In mijn hoofd hoor ik Jan weer zeggen:

‘Wat moeten we hier in deze dure winkelstraat? We kunnen hier toch helemaal niets kopen?’

‘Ik wil gewoon wat windowshoppen, ik wil zien wat hier te koop is, laten we lekker langs de etalages slenteren.’

Jan kijkt mij aan, zwicht voor mijn stralende gezicht, kijkt verliefd op me neer. Hand in hand lopen we langs de imposante etalages. Ik blijf staan voor een winkel waarop Chanel Parfums Beauté staat, kijk verlangend naar de prachtige flesjes achter de ruiten, zucht eens diep.

‘Kom’, hoor ik ineens naast me. Jan staat al half in de winkel. Ik aarzel, kijk hem vragend aan. Hij wenkt me en we stappen naar binnen.
Een kwartier later staan we weer buiten met het kleinste flesje Chanel no. 5 wat ze verkochten.

Het ultieme geluksgevoel van toen overvalt me weer. Ik kijk naar Jan, zie nu dat hij naar me kijkt met dezelfde twinkeling in zijn ogen als achtentwintig jaar geleden. Hij glimlacht en staat op, slaat zijn arm om me heen:

 ‘Gefeliciteerd met onze trouwdag’

 

 

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Goedemorgen HCmontesant

Dit is een verhaal dat me echt wel kan bekoren. Je vertelt het op een rustige manier, vlot en schoon opbouweend. De manier waarop je het flesje beschrijft vind ik ook erg knap gedaan, alsook hoe de geur je meeneemt in de tijd.

Ik heb geen commentaar, behalve positieve.

Johanna

   

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi HC, mooie herinnering. De meningen over Chanel no.5 variëren. Persoonlijk vind ik het te zwaar, maar dat terzijde. Mooi verhaal, graag gelezen.

In mijn hand ziet hij een klein flesje met vloeistof. ---> he schrijft vanuit het perspectief van de hp. Die weet niet wat Jan ziet, wel waar hij naar kijkt. Hij kijkt naar het flesje in mijn hand. 

en herinner me de geur uit het flesje. Chanel no. 5, gekocht op ...  ---> achter flesje zou ik een dubbele punt zetten. Je gaat nl aankondigen wat er in het flesje zit.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

HCM: leuk bedacht hoe Jan (of is het Jean?) het flesje stiekem in de tas heeft gedeponeerd en vervolgens speelt dat hij verdiept is in zijn boek.  Zeurtje: 'verstrooit ---> verstrooid.

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Charmant verhaaltje, helder geschreven. Beschrijving van het flesje kan wat strakker, wat veel herhalinkjes en uitleggineg: ik zie het nog niet echt voor me. Met @Fief ben ik het niet eens: je kan heel goed zeggen wat iemand ziet als je weet waar hij naar kijkt - ander wordt het hele leven een spelletje "ik zie, ik zie wat jij niet ziet." 
Je Jan moet je nog wat consistentie geven: onverschilligheid, geabsorbeerd door zijn boek, dwarsheid staan er te feitelijk, en maken de liefhebbende verrassing eerder een ongerijmdheid dan een verrassing. Vind ik tenminste.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Bob, dit keer ben ik het oneens met jou. Jij kunt mij iets laten zien, maar of ik hetzelfde erin zie hoeft niet hetzelfde te zijn. De hp vindt het een prachtig mooi flesje, Jan ziet misschien een eenvoudig flesje (waarvan achteraf blijkt dat hij weet dat het nog erg duur was ook). Hij was niet erg geïnteresseerd en meer verdiept in zijn boek. Hij keek wel, maar zag hij wel iets?

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Fief, wat zou de wereld zijn zonder verschil van mening? Geen discussie, geen parlement, geen oorlogen.
Moet een auteur eerst bij zijn karakters verifieren of zij horen, zien, ruiken of denken wat de auteur schrijft? Dan wordt schrijven een langdradige zaak,. De auteur meldt dat J. een klein flesje ziet: geen Lalique-glaskunst, geen 5-liter bidon Javel, een klein flesje. De vraag die J. stelt bevestigt dat hij het flesje heeft gezien. "Niet gekocht, dus?"
Het spijt me, Fief, maar volgens mij ligt deze spijker echt onder de vloedlijn.

 

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi, lief verhaal. Eenvoudig doch boeiend. Mij klinkt de verklaring van Gi heel geloofwaardig in de oren.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dat snap ik niet Gi. Je zult niet bedoelen straf in de zin van boete, maar in de zin van sterk. Het blijft mij verrassen dat je het Vlaams er altijd weer uit pikt😊

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Tja, het is nu eenmaal mijn moedertaal. Van Dale geeft als 2e betekenis voor straf: (bijvoeglijk naamwoord, bijwoord; vergrotende trap: straffer, overtreffende trap: strafst) sterk, krachtig: een straffe wind; met straffe hand regeren streng. Synoniemen zijn: bekwaam, ervaren, goed, knap,...Mijn vader gebruikte het woord om de haverklap, zelfs wanneer hij het over zijn echtgenote had: een straffe madam!