#336 Babygeluk?
Babygeluk?
Ze gooide het dekbed van zich af en sleepte haar vermoeide lichaam naar de gang. Uit de babykamer klonk het bekende krijsende geluid. Nooit had ze gedacht dat het moederschap haar zo zwaar zou vallen. Ze beschouwde zichzelf als een zeer intelligent persoon, die overal een oplossing voor vond. Ze had gedacht dat ze deze baby, haar dochter, er zonder problemen bij zou kunnen doen. Niets was minder waar.
Ze opende de deur van het slaapkamertje, dat ze met veel liefde ingericht had. Kijkend naar het schattige Winnie de Pooh behang, het ledikantje met voile hemeltje, de commode met knuffels in zachte kleuren, dacht ze, wat is er toch aan de hand met dit kindje? Waarom dat onafgebroken huilen?
Ze pakte haar dochter voorzichtig op en stopte haar neus in het halsje, terwijl haar ogen zich met tranen vulden. Ze probeerde het kleine meisje te sussen met een wiegeliedje. Het gekrijs veranderde in een zacht geklaag.
Zingend liep ze naar keuken, maakte een flesje klaar en bood deze gespannen aan. Zou ze het vandaag wel helemaal leegdrinken? Het kleintje had honger en begon gelijk stevig te drinken, maar na een halve minuut stopte ze. Ze liet de speen los en het liedje begon weer van voor af aan.
Er maakte zich een wanhoop van haar meester die ze nog nooit gevoeld had. Ze had nog anderhalf uur voor ze weer paraat moest zijn voor het werk, hoe kon ze zo nog goed presteren? En presteren wilde ze heel graag, want in haar ogen was falen onbestaanbaar.
Ze vreesde de dag die voor lag, een dag zonder concentratie voor het werk, wetend ze het begrip van haar collega's hiervoor heeft opgebruikt. Teveel verontschuldigingen en te weinig resultaat. Moedeloos liep ze naar de douche en dacht spijtig, misschien toch ziekmelden.
Hoi HC, een herkenbaar…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi HC, een herkenbaar verhaal, mooi geschreven en in die zin graag gelezen. Ik herken er echter niet de opdracht in. Wie is degene die je eigenlijk niet zo aardig vindt? Zoals ik het lees, beschrijf je hier eerder een teleurstelling. De hp had het krijgen van een kind iets anders voor zich gezien.
Deze zin leest lastig, omdat je halverwege een gedachte ingebouwd hebt. "Dacht ze" lijkt op deze manier te slaan op het zinsdeel ervoor. Misschien achter "dacht ze" een dubbele punt plaatsen. Of de zin anders formuleren.
Ze keek naar het schattige Winnie de Pooh behang, het ledikantje met voile hemeltje en de commode met knuffels in zachte kleuren. Ze dacht: Wat is er toch aan de hand met dit kindje? (van "dit kindje" zou ik "haar" maken)
Dag Fief, dank voor je…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Dag Fief, dank voor je feedback. Het is geschreven vanuit het perspectief van degene die ik niet zo leuk vind. Ik heb geprobeerd me in haar te verplaatsen en begrip te kweken, pas in de laatste alinea zie je hoe ik ( en anderen) haar zien. Maar misschien heb ik dat niet goed duidelijk gemaakt, wat ik wel lastig vind in 300 woorden ( maar dat is iets voor mij om aan te werken).
De zin is inderdaad wat onduidelijk, daar ga ik naar kijken.
Hai! Ik had een beetje…
Lid sinds
4 jaar 3 maandenRol
Hai!
Ik had een beetje hetzelfde als fief. Het is zeker niet slecht geschreven, maar ik kon me moeilijk inleven waarom je haar als vijand ziet. Als ik iemand echt niet mag, hebben ze doorgaans meer gedaan dan worstelen met de combinatie van moederschap en werk. Iedere moeder herkent denk ik het wanhopige "alsjeblieft houd op met huilen" en je wilt niet weten als wat voor zombie ik op mijn werk heb gezeten. :)
Er zijn dingen die erg bij de "situatie" horen. Ze heeft net een baby gehad, die huilt veel, ze trekt het even niet. Er zijn ook dingen die bij haar als persoon horen, zoals misschien perfectionisme of vermijden van verantwoordelijkheid? Ik zou graag willen begrijpen waarom je je haar, als persoon, niet mag. Dat ze het even zwaar heeft met de nieuwe situatie vind ik namelijk best invoelbaar. Misschien kun je haar specifieke karaktertrek(ken) er meer uitlichten? Wat daarin raakt jou zo?
Dag Marianne, Dat ga ik…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Dag Marianne,
Dat ga ik zeker proberen, dank je wel.
Hallo @HC, je toelichting…
Lid sinds
4 jaar 6 maandenRol
Hallo @HC, je toelichting verduidelijkt veel. Het feit dat je de verzachtende omstandigheden voor een minder sympathieke collega als uitgangspunt neemt komt voor mij te weinig uit de verf, omdat het hele verhaal maar één perspectief heeft. Daardoor komt de irritatie die een mevrouw Perfect met alsmaar smoezen bij de collega's oproept onvoldoende uit de verf.
Ik denk dat je dat probleem wat vermindert door een perspectiefwissel toe te passen - het gezichtspunt verplaatsen naar de collega's. "Hoe kon ze zo nog goed presteren? Iedereen kende haar als de collega die voor wie alleen prestatie telde, in wier ogen falen ondenkbaar was" of zo. Ook in de volgende alinea zou je die perspectiefwissel ("wetende dat") nog wat sterker naar voren kunnen brengen. Dan zou je die ziekmelding ook nog een extra draai mee kunnen geven.
De "dacht ze"-zin is nmm een soort contaminatie: Kijkend naar enz. enz--- dacht ze."wat is er toch aan de hand met dit (of mijn, niet haar) kindje" of Kijkend naar enz. enz---vroeg ze zich af wat er toch aan de hand was met dit (of haar) kindje.
Zoals ik elders al opmerkte…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Zoals ik elders al opmerkte kan het 'niet mogen' van iemand liggen aan je eigen onverdraagzaamheid of - zoals ik hier meen te lezen - gebrek aan inlevingsvermogen. In deze zin is het een goed verhaal. Niettemin ben ik het met Bobcom eens dat het nog niet goed uit de verf komt waarom haar collega's haar niet mogen. Een perspectiefwissel is overigens niet noodzakelijk; je kunt haar heel goed haar angsten laten uitspreken voor geroddel, botte opmerkingen en boze blikken.
Ik vind dat je je heel goed…
Lid sinds
18 jaar 3 maandenRol
Ik vind dat je je heel goed aan de opdracht gehouden hebt. Ik merk niets van het oordeel van de schrijver in het verhaal en daardoor is je personage een stuk menselijker geworden.