#336 Zij weer

Erg goed gevonden! Ik had het kunnen weten met, wat ik mentaal als 'foutje' markeerde "en ze slaat haar armen om zich heen."! Je had natuurlijk geen foutje gemaakt.

Erg erg goed in mekaar gepuzzeld, leest ook enorm vlot. Knap!

Dankjewel voor de mooie feedback.

Hoi Marianne, ik weet niet wat die andere vrouw precies gedaan heeft dat je haar niet mag en waarom jullie niet zulke goede vriendinnen zijn. Dat is wellicht ook niet aan de orde. Je hebt in ieder geval een poging gedaan om je uitval goed te praten. 

Ik glimlach in mezelf: dit is raar. Mijn spiegelbeeld glimlacht er ook om.  ---> Dit kun je in 1 zin schrijven: Ik glimlach: dit is raar. 
Je glimlacht namelijk niet alleen in jezelf (wat ik een beetje raar vind lezen, maar ik snap wat je bedoelt) en je spiegelbeeld glimlacht ook, dus het is aan de buitenkant te zien. 

Eensgezind doen we een schietgebedje en hopen ...  ---> hoe weet je dat zij dat ook doet? En dat ze jou morgen ook weer aardig vindt? Ik zou het hier bij één perspectief houden: Ik doe een schietgebedje dat niemand mijn uitval heeft gezien. Morgen vind ik haar vast weer aardig.

Leuke insteek Marianne! Graag gelezen! Fief heb je even gemist dat het maar over 1 persoon gaat? Groetjes, V.

Dank je, v.key! 

Haha, fief, ik stond in dit verhaal hardop tegen mijzelf te praten in de spiegel. Ik moest denken aan dat ik mezelf ook niet altijd mag, en dat therapeuten zeggen dat je dan hardop positieve dingen moet vertellen tegen je spiegelbeeld. Wat ik eigenlijk altijd maar geweigerd heb omdat ik het raar vind. Maar in dit verhaal wel doe. 

De zin over mijn spiegelbeeld kan er dus zeker niet uit, omdat dat het hele verhaal verklaart. Ik heb die zin wel nog wat duidelijker gemaakt, denk ik. En ik vond het juist wel mooi ze aan het eind weer samen te laten vallen. Omdat ik en zij dus dezelfde zijn en "elkaar weer vinden".

Je zult me wel onsympathiek hebben gevonden, als je denkt dat ik zo tegen willekeurige voorbijgangers praat.. :))

Met deze uitleg zie ik hoe je het bedoelt. Degene die je eigenlijk niet zo aardig vindt, ben je zelf! Nu lees ik het verhaal met hele andere ogen. Nee  dan kan het spiegelbeeld er niet uit. Goed gevonden. Origineel. Sorry dat ik het niet meteen doorhad.

Je zult me wel onsympathiek hebben gevonden, als je denkt dat ik zo tegen willekeurige voorbijgangers praat.. :))

Marianne, in een verhaal kan alles. En ik beoordeel het verhaal, niet jou persoonlijk. 

Dankje. En geen sorry, geeft niet! Ik moest er vooral een beetje om lachen, omdat zo tegen een voorbijganger praten vrij onaardig overkomt. :)

Wat een schitterende vondst! Mooi verwoord ook en in een mooie vorm gegoten.
De zin Ik glimlach om mezelf: dit is raar. Zij, mijn spiegelbeeld, glimlacht er ook om. drukt mij mijns inziens net iets te veel met de neus op de clou. Ik zou het iets compacter maken: Ik glimlach, en de vrouw in de spiegel glimlacht terug.
De laatste twee zinnen vind ik erg mooi.

Mooie complimemten, dank je!  

Worstelde inderdaad met die zinnen, die van jou loopt stukken beter. Aangepast.  

Mooi geschreven, mooi gevonden, zo voelen we ons allemaal wel eens denk ik. En het perfecte voorbeeld van iemand niet mogen/wel mogen en de omslag.

. Hij vindt je lief, dat zie je.

Hier had ik het even moeilijk, ik had het gevoel dat je een andere personage introduceerde, na een paar keer lezen besef ik dat het waarschijnlijk over het kind gaat. Ik weet niet of anderen er ook over struikelen, je zou het woord kind kunnen veranderen naar zoon. Dan is de overgang minder hard. 

Dinneke, dankjewel! 

Ik heb het aangepast, dat is inderdaad beter zo. 

Hallo @Marianne,

Originele vondst, en leuk uitgewerkt. Doet mij denken aan een van mijn favoriete kolderrijmen:

"Het liefst is mij zo'n tweegesprek / als ik en ik vaak voeren, / daar ik direct die grote bek / zo mieters weet te snoeren."

Jij staat duidelijk op betere voet met jezelf. Houen zo. By the way: moet die boosheid per se opborrelen in je borstkas? Vind ik persoonlijk te beschrijverig. Waarom niet gewoon "in me opborrelen?"

Bedankt! Ik heb het veranderd! Leuk rijm. 

Mooi te zien dat verhalen kunnen groeien. Ik vond het al een prachtstuk. Het is alleen beter geworden. Proficiat!

Lief dat je nog even terug komt om dat te zeggen. :)

Ik vind het ook leuk om te zien hoe het met een paar tips van jullie van het forum beter wordt, juist op die plekken waar ik er zelf even niet uitkwam. 

Prachtig. Ik vind dit heel mooi gevonden. Mocht er al kritiek zijn, dan heb je het al gehad. Heel graag gelezen.

Wauw Marianne, wat een mooi verhaal. En een super-originele invulling van de opdracht. Met veel plezier gelezen.

Dank, Madrid en Vincent. 

Ik vind het altijd spannend om te posten, ben nog niet zo zeker over mijn schrijven, fijn dat het positief gewaardeerd wordt. 

Geweldig verhaal. Zo leuk dat haat-liefde gevoel jegens je spiegelbeeld.
Knap dat je de lezer zo lang op het verkeerde been weet te zetten, terwijl je heel veel details prijs geeft.

Originele en moedige invulling van de opdracht. Dit verhaal zou ik later nog eens herschrijven, wanneer je schrijftechniek verbeterd is, want het blijft een sterk gegeven, jezelf als je vijand zien, voor een verhaal. Ik denk ook dat veel mensen iets aan dit verhaal hebben om er zelf van te groeien en om van jezelf te houden. Daarom zou ik het later nog eens herschrijven na het te hebben laten rijpen. Misschien durf je dan ook nog verder te gaan en meer in de diepte.

Dank je wel! 

Ik zal er over een tijd nog eens naar kijken, als ik hopelijk wat meer geoefend en geleerd heb. 

Harmke, jij ook bedankt.